Συμμαχία της Δήλου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Greekolga (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
[[Αρχείο:Map athenian empire 431 BC-el.svg|thumb|300px|''Χάρτης της Δηλιακής Συμμαχίας πριν την έναρξη του [[Πελοποννησιακός Πόλεμος|Πελοποννησιακού Πολέμου]] το [[431 π.Χ.]]]]
[[Αρχείο:Map athenian empire 431 BC-el.svg|thumb|300px|''Χάρτης της Δηλιακής Συμμαχίας πριν την έναρξη του [[Πελοποννησιακός Πόλεμος|Πελοποννησιακού Πολέμου]] το [[431 π.Χ.]]]]
Η '''Δηλιακή Συμμαχία''' ήταν μια πολιτική και στρατιωτική ένωση περίπου 150 <ref>{{cite book |last=Martin |first=Thomas |title=«Ancient Greece: From Prehistoric to Hellenistic Times» |publisher=Yale University Press |date=[[11 Αυγούστου]] [[2001]] |isbn=978-0300084931}}</ref> αρχαίων ελληνικών κρατών-πόλεων κατά τον [[5ος αιώνας π.Χ.|5ο αιώνα π.Χ.]], υπό την κηδεμονία της πόλης των [[Αθήνα|Αθηνών]]. Στόχος της ήταν η περαιτέρω αντιμετώπιση της περσικής απειλής μετά τη νίκη των [[Έλληνες|Ελλήνων]] στη [[Μάχη των Πλαταιών]] προς το τέλος των [[Περσικοί πόλεμοι|Μηδικών Πολέμων]]. Ιδρυμένη το [[478 π.Χ.]], ονομάστηκε έτσι από την αρχική της έδρα, τη νήσο της [[Δήλος|Δήλου]], όπου συναντήσεις διεξάγονταν σε έναν ναό κι όπου τηρούταν το κοινό ταμείο των συμμαχικών πόλεων. Το τελευταίο μεταφέρθηκε στην Αθήνα από τον [[περικλής|Περικλή]] το [[454 π.Χ.]]<ref name="Thu96">Θουκυδίδης, «Ιστορία του Πελοποννησιακού Πολέμου», Ι, 96</ref>

Σύμφωνα με τον ιστορικό [[Θουκυδίδης|Θουκυδίδη]], επίσημος σκοπός της Συμμαχίας ήταν να ''«εκδικηθούν τα δεινά που υπέφεραν λεηλατώντας την επικράτεια του (Πέρση) βασιλέως»''.<ref name="Thu96"/> Στην πράξη, ο στόχος αυτός μοιράστηκε σε τρία σχέδια: την προετοιμασία μιας μελλοντικής επιδρομής, την αναζήτηση εκδίκησης από τους [[Πέρσες]] και την οργάνωση ενός συστήματος μοιρασιάς των λαφύρων. Τα μέλη της Συμμαχίας ορκίστηκαν να έχουν κοινούς φίλους και εχθρούς και πέταξαν στη θάλασσα [[Σίδηρος|σιδερένιες]] ράβδους ως σύμβολο της μονιμότητας των φιλικών τους αισθημάτων.


Μετά τη νίκη των [[Έλληνες|Ελλήνων]] εναντίον των Περσών, οι πόλεις του Αιγαίου ζουν με τον τρόμο μιας νέας περσικής εισβολής. Αρχικά στρέφονται προς τη Σπάρτη για να αναζητήσουν στήριγμα.
Όμως, η μεγάλη δωρική πόλη συγκλονισμένη από τη συμπεριφορά του [[Παυσανίας|Παυσανία]], ο οποίος κατηγορήθηκε για συνεννοήσεις με τον [[Ξέρξης|Ξέρξη]], δείχνει απρόθυμη να αναλάβει τις ευθύνες και αφήνει ελεύθερο το πεδίο στους [[Αθηναίοι|Αθηναίους]]. Έτσι με πρωτοβουλία του Αριστείδη οι πόλεις του Αρχιπελάγους και των ιωνικών παραλιών συνάπτουν με την Αθήνα μια Συμμαχία με έδρα το νησί της [[Δήλος|Δήλου]] (478 π.Χ Συμμαχία της Δήλου). Όλα τα μέλη της συμμαχίας διαθέτουν από μια ψήφο στο συνέδριο το οποίο συνέρχεται μια φορά τον χρόνο στη Δήλο. Είναι φυσικό η Αθήνα που διαθέτει την ισχυρότερη ναυτική δύναμη, να επηρεάζει τις άλλες πόλεις και ουσιαστικά να κυριαρχεί στη Συμμαχία. Οι πόλεις που δεν επιθυμούσαν ή δεν είχαν τη δυνατότητα να συνεισφέρουν πλοία και άνδρες μπορούσαν να περιορίσουν τη συμβολή τους στην καταβολή ενός χρηματικού ποσού του φόρου.Δέκα Αθηναίοι που έφεραν τον τίτλο του Ελληνοταμία συγκέντρωναν τα χρήματα, τα κατέθεταν στο κοινό ταμείο της Συμμαχίας στη Δήλο και, κάθε φορά που παρουσιαζόταν ανάγκη, απέσυραν τα αναγκαία ποσά για τις δαπάνες της συντήρησης του στόλου. Ο Αριστείδης, πρώτος, καθόρισε το ποσό της εισφοράς για κάθε πόλη με τόσο δίκαιοι τρόπο που οι Αθηναίοι τον ονόμασαν τον '''δικαιότερο από όλους τους ανθρώπους''' ή πιο γνωστός ως '''Αριστείδης ο Δίκαιος'''.
Η Συμμαχία αναγνώριζε στους Αθηναίους την ηγεμονία, δηλαδή τη δυνατότητα να σχεδιάζουν και να εκτελούν τις πολεμικές επιχειρήσεις, όπως η αυτονομία των πόλεων ήταν απόλυτα εγγυημένη.Μετά το θάνατο του Αριστείδη και την εξορία του Θεμιστοκλή με την κατηγορία του μηδισμού (471 π.Χ) ο Κίμων, γιος του [[Μιλτιάδης|Μιλτιάδη]] και ηγέτης του αριστοκρατικού κόμματος, επιβάλλεται ως ο αναμφισβήτητος ηγέτης στην Αθήνα και εφαρμόζει απρόσκοπτα τον πολιτικό του σχεδιασμό.Κύρια σημεία του: διεύρυνση της Συμμαχίας της Δήλου, συνέχιση του πολέμου κατά των Περσών, φιλικές σχέσεις με τη [[Σπάρτη]]. Μετά τη νίκη του Κίμωνα εναντίον των Περσών στον Ευρυμέδοντα ποταμό της Παμφυλίας (467 π.Χ), οι δυνάμεις της Συμμαχίας της Δήλου κυριαρχούν απόλυτα στο Αιγαίο. Οι πόλεις που συμμετέχουν σε αυτή σύμφωνα με διάφορους υπολογισμούς ανέρχονται στους 400. Όμως αντιδράσεις αρχίζουν να εκδηλώνονται σε πολλές από αυτές με αιτία την αλαζονική συμπεριφορά των Αθηναίων.Τάσεις απομάκρυνσης από τη Συμμαχία αναπτύσσονται τις οποίες ο Κίμωνας κατέπνιξε βίαια.Γίνεται πλέον φανερό οτι καμία πόλη δεν έχει τη δυνατότα να αποχωρήσει από τη Συμμαχία χωρίς τη θέληση των Αθηναίων.
Η αυτονομία των πόλεων είχε ουσιάστικά καταργηθεί και η Συμμαχία της Δήλου είχε μεταβιβαστεί σε όργανο επιβολής της πανελλήνιας Αθηναικής Ηγεμονίας.Το 454 π.Χ. ο νέος ισχυρός άνδρας της Αθήνας, ο Περικλής, με μια συμβολική κίνηση ιδιαίτερης σημασίας μεταφέρει το ταμείο της Συμμαχίας από τη Δήλο στην [[Ακρόπολη]] της Αθήνας.Το συνέδριο δεν συνέρχεται πια. Οι αποφάσεις λαμβάνονται μόνο από την Αθήνα και ο φόρος ορίζεται από την αθηναική [[Εκκλησία του Δήμου]].Το 449 π.Χ υπογράφεται ανάμεσα στην Αθήνα και τον Πέρση βασιλιά η λεγόμενη Ειρήνη του Καλλία.Με αυτήν ουσιαστικά τερματίζονται οι ελληνοπερσικοί πόλεμοι.Ο κύριος όρος της ειρήνης υποχρεώνει τους Πέρσες να αναγνωρίσουν την αυτονομία των ελληνικών πόλεων. Η Συμμαχία της Δήλου δεν είχε πια κανένα λόγο ύπαρξης αφού ο πόλεμος κατά των Περσών είχε τερματιστεί.Όμως η απόκρουση της περσικής απειλής ήταν από καιρό απλώς μια πρόφαση.


== Παραπομπές ==
== Παραπομπές ==

Έκδοση από την 20:12, 5 Μαρτίου 2012

Χάρτης της Δηλιακής Συμμαχίας πριν την έναρξη του Πελοποννησιακού Πολέμου το 431 π.Χ.

Μετά τη νίκη των Ελλήνων εναντίον των Περσών, οι πόλεις του Αιγαίου ζουν με τον τρόμο μιας νέας περσικής εισβολής. Αρχικά στρέφονται προς τη Σπάρτη για να αναζητήσουν στήριγμα. Όμως, η μεγάλη δωρική πόλη συγκλονισμένη από τη συμπεριφορά του Παυσανία, ο οποίος κατηγορήθηκε για συνεννοήσεις με τον Ξέρξη, δείχνει απρόθυμη να αναλάβει τις ευθύνες και αφήνει ελεύθερο το πεδίο στους Αθηναίους. Έτσι με πρωτοβουλία του Αριστείδη οι πόλεις του Αρχιπελάγους και των ιωνικών παραλιών συνάπτουν με την Αθήνα μια Συμμαχία με έδρα το νησί της Δήλου (478 π.Χ Συμμαχία της Δήλου). Όλα τα μέλη της συμμαχίας διαθέτουν από μια ψήφο στο συνέδριο το οποίο συνέρχεται μια φορά τον χρόνο στη Δήλο. Είναι φυσικό η Αθήνα που διαθέτει την ισχυρότερη ναυτική δύναμη, να επηρεάζει τις άλλες πόλεις και ουσιαστικά να κυριαρχεί στη Συμμαχία. Οι πόλεις που δεν επιθυμούσαν ή δεν είχαν τη δυνατότητα να συνεισφέρουν πλοία και άνδρες μπορούσαν να περιορίσουν τη συμβολή τους στην καταβολή ενός χρηματικού ποσού του φόρου.Δέκα Αθηναίοι που έφεραν τον τίτλο του Ελληνοταμία συγκέντρωναν τα χρήματα, τα κατέθεταν στο κοινό ταμείο της Συμμαχίας στη Δήλο και, κάθε φορά που παρουσιαζόταν ανάγκη, απέσυραν τα αναγκαία ποσά για τις δαπάνες της συντήρησης του στόλου. Ο Αριστείδης, πρώτος, καθόρισε το ποσό της εισφοράς για κάθε πόλη με τόσο δίκαιοι τρόπο που οι Αθηναίοι τον ονόμασαν τον δικαιότερο από όλους τους ανθρώπους ή πιο γνωστός ως Αριστείδης ο Δίκαιος. Η Συμμαχία αναγνώριζε στους Αθηναίους την ηγεμονία, δηλαδή τη δυνατότητα να σχεδιάζουν και να εκτελούν τις πολεμικές επιχειρήσεις, όπως η αυτονομία των πόλεων ήταν απόλυτα εγγυημένη.Μετά το θάνατο του Αριστείδη και την εξορία του Θεμιστοκλή με την κατηγορία του μηδισμού (471 π.Χ) ο Κίμων, γιος του Μιλτιάδη και ηγέτης του αριστοκρατικού κόμματος, επιβάλλεται ως ο αναμφισβήτητος ηγέτης στην Αθήνα και εφαρμόζει απρόσκοπτα τον πολιτικό του σχεδιασμό.Κύρια σημεία του: διεύρυνση της Συμμαχίας της Δήλου, συνέχιση του πολέμου κατά των Περσών, φιλικές σχέσεις με τη Σπάρτη. Μετά τη νίκη του Κίμωνα εναντίον των Περσών στον Ευρυμέδοντα ποταμό της Παμφυλίας (467 π.Χ), οι δυνάμεις της Συμμαχίας της Δήλου κυριαρχούν απόλυτα στο Αιγαίο. Οι πόλεις που συμμετέχουν σε αυτή σύμφωνα με διάφορους υπολογισμούς ανέρχονται στους 400. Όμως αντιδράσεις αρχίζουν να εκδηλώνονται σε πολλές από αυτές με αιτία την αλαζονική συμπεριφορά των Αθηναίων.Τάσεις απομάκρυνσης από τη Συμμαχία αναπτύσσονται τις οποίες ο Κίμωνας κατέπνιξε βίαια.Γίνεται πλέον φανερό οτι καμία πόλη δεν έχει τη δυνατότα να αποχωρήσει από τη Συμμαχία χωρίς τη θέληση των Αθηναίων. Η αυτονομία των πόλεων είχε ουσιάστικά καταργηθεί και η Συμμαχία της Δήλου είχε μεταβιβαστεί σε όργανο επιβολής της πανελλήνιας Αθηναικής Ηγεμονίας.Το 454 π.Χ. ο νέος ισχυρός άνδρας της Αθήνας, ο Περικλής, με μια συμβολική κίνηση ιδιαίτερης σημασίας μεταφέρει το ταμείο της Συμμαχίας από τη Δήλο στην Ακρόπολη της Αθήνας.Το συνέδριο δεν συνέρχεται πια. Οι αποφάσεις λαμβάνονται μόνο από την Αθήνα και ο φόρος ορίζεται από την αθηναική Εκκλησία του Δήμου.Το 449 π.Χ υπογράφεται ανάμεσα στην Αθήνα και τον Πέρση βασιλιά η λεγόμενη Ειρήνη του Καλλία.Με αυτήν ουσιαστικά τερματίζονται οι ελληνοπερσικοί πόλεμοι.Ο κύριος όρος της ειρήνης υποχρεώνει τους Πέρσες να αναγνωρίσουν την αυτονομία των ελληνικών πόλεων. Η Συμμαχία της Δήλου δεν είχε πια κανένα λόγο ύπαρξης αφού ο πόλεμος κατά των Περσών είχε τερματιστεί.Όμως η απόκρουση της περσικής απειλής ήταν από καιρό απλώς μια πρόφαση.

Παραπομπές

CC-BY-SA
Μετάφραση
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Delian League της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).

Πρότυπο:Link FA