Το Σιλμαρίλλιον: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ r2.6.4) (Ρομπότ: Τροποποίηση: uk:Сильмариліон
MystBot (συζήτηση | συνεισφορές)
μ r2.7.1) (Ρομπότ: Τροποποίηση: la:The Silmarillion
Γραμμή 68: Γραμμή 68:
[[ka:სილმარილიონი]]
[[ka:სილმარილიონი]]
[[ko:실마릴리온]]
[[ko:실마릴리온]]
[[la:Silmarillion]]
[[la:The Silmarillion]]
[[lt:Silmariljonas]]
[[lt:Silmariljonas]]
[[nl:De Silmarillion]]
[[nl:De Silmarillion]]

Έκδοση από την 17:47, 4 Μαρτίου 2012

Σιλμαρίλλιον
ΣυγγραφέαςΤζον Ρόναλντ Ρούελ Τόλκιν
ΕπιμελητήςΚρίστοφερ Τόλκιν
ΜεταφραστήςΕυγενία Χατζηθανάση-Κόλλια
ΤίτλοςSilmarillion
Γλώσσααγγλικά
Ημερομηνία δημοσίευσης15  Σεπτεμβρίου 1977
Μορφήφανταστική λογοτεχνία
ΘέμαTolkien's legendarium
ΧαρακτήρεςΣάουρον, Μόργκοθ, Έρου Ιλούβαταρ, Tuor και Voronwë
ΤόποςΆρντα
ΒραβείαLocus Award for Best Fantasy Novel
NPR Top 100 Science Fiction and Fantasy Books
LC ClassOL27514W και OL27495W[1]
LΤ ID3203319
ΕπόμενοΑτέλειωτες Ιστορίες
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Το Σιλμαρίλλιον (Silmarillion) είναι βιβλίο του Τζον Ρόναλντ Ρούελ Τόλκιν και εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1977. Στην ουσία, αποτελεί ένα ημιτελές έργο, καθώς ο συγγραφέας του το αναθεωρούσε συνέχεια μέχρι τον θάνατό του.

Το βιβλίο περιγράφει την δημιουργία της , του Σύμπαντος μέσα στο οποίο διαδραματίζονται τα γεγονότα του βιβλίου "Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών" και του διηγήματος Χόμπιτ. Αποτελείται από πέντε ενότητες, που συνοψίζουν όλη την μυθολογία που κρύβεται πίσω από τον Άρχοντα και τους ήρωές του. Σημ: Οι ενότητες παρουσιάζονται εδώ με τα ονόματα της αγγλικής έκδοσης, που είναι στην Quenya, την Υψηλή Γλώσσα των Ξωτικών.

  • Ainulindalë: Σημαίνει, το τραγούδι των Άινουρ (Ainur). Είναι στην ουσία η αντίστοιχη Κοσμογονία και Γένεση για τον κόσμο της Eä.
  • Valaquenta: Η Ιστορία των Βάλαρ (Valar). Εδώ περιγράφονται οι άρχοντες της Άρντα (Arda) και της Μέσης Γης, οι Βάλαρ, καθώς και ο Εχθρός, ο Μέλκορ (Melkor)
  • Quenta Silmarillion: Η ιστορία των Σίλμαριλ, τριών πανέμορφων πετραδιών εξαιτίας των οποίων τα Ξωτικά απομακρύνθηκαν από τους Βάλαρ. Γι' αυτά άρχισαν και οι πρώτες σφαγές και προδοσίες ανάμεσα στους λαούς.
  • Akallabêth: Το όνομα αυτήν την φορά είναι στην Ανθρώπινη γλώσσα του Νούμενορ (Númenor). Περιληπτικά, η ενότητα αυτή περιγράφει την παρακμή των Ανθρώπων του Νούμενορ και την πτώση του Βασιλείου τους.
  • Η Τρίτη Εποχή: Περιγράφεται η Ιστορία των Δαχτυλιδιών , οι Πόλεμοι που έγιναν εναντίον του Σάουρον (Sauron) και (περιληπτικά) η τελική νίκη του Φρόντο Μπάγκινς (Frodo Baggins).

Χαρακτήρες

Μέλκορ (Μόργκοθ)

Κατά το Σιλμαρίλλιον του Τόλκιν ο Μέλκορ ήταν Άινου (Ainu), δημιουργημένος από την σκέψη του Έρου (Eru), όπως και οι υπόλοιποι όμοιοι του Άινουρ. Ο Μέλκορ ήταν ο πρώτος σε δεξιοσύνη και γνώση, μετά ακολουθεί ο Μάνγουε (Manwë), και για αυτό ο ίδιος θέλησε να δώσει ύπαρξη στο κενό και να δημιουργήσει δικά του πράγματα. Έτσι άρχισε να ψάχνει για την Άφθαρτη Φλόγα και άρχισε να διαφοροποιεί την μουσική του, στα μουσικά θέματα που έδωσε ο Έρου στους Άινουρ στην αρχή, κρύβοντας έτσι τις φιλοδοξίες του από τους αδελφούς του.

Την Άφθαρτη Φλόγα δεν την βρήκε ποτέ γιατί αυτή βρίσκεται μαζί με τον Έρου, και όταν ο Έρου τους αποκάλυψε σε όραμα την μουσική που είχαν φτιάξει, εκεί ο Μέλκορ τότε είδε να έρχονται τα παιδιά του Έρου οι πρωτογέννητοι: τα Ξωτικά ή Έλνταρ (Eldar) και οι δευτερογέννητοι οι Άνθρωποι ή Εντάιν (Edain), και άλλα πολλά όμορφα πράγματα. Επίσης έμαθε για τα δώρα με τα οποία ήταν προικισμένα τα Παιδιά του Ιλουβάταρ , τότε από ζήλια αλλά και φθόνο υποκρίθηκε, ακόμη και στον εαυτό του, ότι ήθελε να πάει στην Έα για να τακτοποίησει το πολύ κρύο και την πολλή ζέστη που επικρατούσαν εκεί έτσι ώστε να μην υποφέρουν τα Παιδιά του Ιλουβάταρ, αυτός όμως ήθελε την απόλυτη εξουσία πάνω στην Άρντα και στα παιδιά του Ιλουβάταρ.

Ο Μέλκορ κατέστρεφε οτιδήποτε καλό δημιουργούσαν οι υπόλοιποι Άινουρ πάνω στη Άρντα, και με τον καιρό άρχισαν πόλεμοι μεταξύ τους, στις μέρες της δόξας και του μεγαλείου του. Κι ήταν ο Φέανορ, ο σπουδαιότερος των Ξωτικών καιο δημιουργός των Σίλμαριλ, των πόλύτιμων πετραδιών, που τον ονόμμασε για πρώτη φορά "Μόργκοθ", ο Μεγάλος Εχθρός. Τον Μόργκοθ ακολούθησαν διάφορα πνεύματα, είτε γιατί τον θαύμαζαν, είτε γιατί τους είχε εξαπατήσει ο ίδιος με προδοτικά δώρα. Μεταξύ αυτών ήταν αρκετοί Μαίαρ (Maiar) και ο κυριότερος βοηθός του ήταν ο Σάουρον ή Γκόρθαουρ ο Σκληρός (Gorthaur), καθώς επίσης και τα φοβερά πνεύματα οι Βαλαράουκαρ (Valaraucar), "τα μαστίγια της φωτιάς", που στην Μέση Γη ονομάζονται Μπάλρογκ (Balrog), οι δαίμονες του τρόμου. Πέρα από αυτούς τους υπηρέτες ο Μέλκορ έφτιαξε την ράτσα των Ορκ (Orc) ως παρωδία των Έλνταρ και τους Δράκους σε αντίθεση για τους Αετούς του Μάνγουε.

Ύστερα η δύναμη του Μόργκοθ στράφηκε στη Μέση Γη, στα Ξωτικά κα στους Ανθρώπους (μετά από την αποξένωση των Παιδιών του Ιλούβαταρ από τους Άινουρ). Όμως οι πόλεμοι διήρκεσαν χιλιάδες χρόνια, ώσπου έφτασε βοήθεια στα Παιδιά του Ιλούβαταρ από τη Δύση. Κι έγινε μεγάλη μάχη, ώσπου όλοι οι υπηρέτες του Μόργκοθ σκοτώθηκαν ή κρύφτηκαν. Όμως ο Μέλκορ πιάστηκε από τους Βάλαρ, και τότε τον φυλάκισαν αιώνια στο Κενό.

Χούαν

Ο Χούαν στο βιβλίο του Τόλκιν, είναι ο αρχηγός των λυκόσκυλων στη Μέση Γη. Γεννήθηκε στο Βάλινορ (Valinor) και ανήκε στον Όρομε (Oromë) ο οποίος και τον έδωσε στον Κέλεγκορμ (Celegorm) γιο του Φεανόρ (Fëanor), όταν αυτός έφυγε από το Βάλινορ για την Μέση Γη μαζί με τους υπόλοιπους Νόλντορ (Noldor). Για το Χούαν (Huan) είχε οριστεί ότι πριν το θάνατό του μπορούσε να μιλήσει τρεις φορές, όπως και έγινε στη συνέχεια, κερδίζοντας την αγάπη του η ξωθία Λούθιεν (Lúthien) στην προσπάθεια της να βρει το θνητό Μπέρεν (Beren) τον οποίο και αγαπούσε. Ο Χούαν πάλεψε και νίκησε το ανδρείκελο του Μόργκοθ (Morgoth), τον Σάουρον αλλά ο χαμός του ήταν απο το λυκόσκυλο του Μόργκοθ τον Κάρχαροθ (Carcharoth) στο δάσος του Ντόριαθ (Doriath).

  1. «The Silmarillion by J.R.R. Tolkien | Open Library». Ανακτήθηκε στις 12  Αυγούστου 2023.