Βαλδουίνος Β΄ του Αινώ

Ο Βαλδουίνος Β’ του Αινώ (1056 – 1098;) ήταν κόμης του Αινώ (1071 – 1098), νεώτερος γιος του Βαλδουίνου Στ’ κόμητος της Φλάνδρας και της Ριχίλδης κόμισσας του Μονς και του Αινώ, διάδοχος του μεγαλύτερου αδελφού του, Αρνούλφου Γ’ κόμητος της Φλάνδρας.

Η οικογένεια είχε επιπλέον τον τίτλο του κόμητος της Φλάνδρας, αλλά ο Βαλδουίνος τον έχασε με τον θάνατο του μεγαλύτερου αδελφού του, καθώς ο τίτλος πέρασε στον θείο του, Ροβέρτο της Φριζίας. Συμμετείχε στην Πρώτη Σταυροφορία υπό την αρχηγία του Γοδεφρείδου του Μπουγιόν πουλώντας ένα τμήμα της περιουσίας του στην επισκοπή της Λιέγης. Απεστάλη στην Κωνσταντινούπολη (1098) με τον Ούγο των Βερμανδουά μετά την πολιορκία της Αντιόχειας, προκειμένου να ζητήσει υποστήριξη από τον Βυζαντινό αυτοκράτορα Αλέξιο Α’. Στην συνέχεια, κατά την διάρκεια μιας επιδρομής των Σελτζούκων Τούρκων στην Ανατολή εξαφανίστηκε. Πιθανότατα δολοφονήθηκε.

Με την σύζυγο του, Ίδα του Λέουβεν, κόρη του Ερρίκου Β’, κόμη του Λέουβεν, απέκτησε τον διάδοχο του, Βαλδουίνο Γ’.