Private Sector Involvement

PSI, (ακρωνύμιο του Private Sector Involvement - Εμπλοκή του Ιδιωτικού Τομέα) είναι όρος που χρησιμοποιείται στις διαδικασίες αναδιάρθρωσης κρατικού χρέους σε αντιδιαστολή με τον όρο OSI, (Official Sector Involvement - Εμπλοκή Δημοσίου Τομέα).

Αφορά την συμμετοχή του Ιδιωτικού τομέα (Τραπεζών, Επενδυτικών ταμείων) στην διαδικασία απομείωσης του δημοσίου χρέους κυρίαρχων κρατών, με τρόπο ώστε να εξασφαλίζεται η αποδοχή της διαδικασίας από την πλειονότητα των φορέων και να αποτρέπεται αναζήτηση στρατηγικών εξόδου από τους ιδιώτες επενδυτές, που συνήθως έχει ως αποτέλεσμα την μονομερή εμπλοκή και κατά συνέπεια επιβάρυνση των κρατών-δανειστών.

Ο όρος υιοθετήθηκε την δεκαετία του 1990 κατα την περίοδο αναδιάρθρωσης του δημόσιου χρέους της Ρωσίας,Τουρκίας, Βραζιλίας, Ισημερινού και Αργεντινής και έγινε ευρύτερα γνωστός στην Ελλάδα κατά την περίοδο της Ελληνικής κρίσης χρέους 2010-2012

Στην περίπτωση της Ελλάδας, η διαδικασία PSI αποφασίστηκε επίσημα στην σύνοδο των χωρών της Ευρωζώνης στις 21 Ιουλίου, όπου αποφασίστηκε να προταθεί στους ιδιώτες κατόχους ελληνικών ομολόγων ένα πρόγραμμα ανταλλαγής τους χρέους τους με νέα ομόλογα μεγαλύτερης χρονικής διάρκειας και με την προαιρετική αποδοχή απομέιωσης - “κουρέματος” 21% στην ονομαστική αξία των ομολόγων. Το αρχικό πρόγραμμα απέτυχε και τον Οκτώβριο του 2011 αποφασίστηκε να προταθεί νέο πρόγραμμα που θα προέβλεπε απομείωση άνω του 50%. Οι σχετικές διαδικασίες προβλέπεται να ολοκληρωθούν τον Μάρτιο του 2012.

Σύμφωνα με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο το PSI περιγράφεται ως εξής:

By involving private creditors and private enterprises in crisis-fighting, the international community aims to limit both moral hazard (the perception that international rescues encourage risky investments) and a “rush for the exits” by private investors during a crisis. ... [as well as to] ... have the burden of crisis resolution shared equitably with the official sector... . Agreements for the maintenance of exposure on short-term bank credit have been achieved both voluntarily and through the application of moral suasion by central monetary authorities. In addition, international sovereign bonds have been restructured through voluntary debt exchanges. [A] broad consensus has emerged among IMF member countries on the need to seek private sector involvement in the resolution of crises, while providing for flexibility in the form of involvement .... [PSI] can, in some cases, by achieved primarily on the basis of the Fund’s traditional catalytic role in restoring spontaneous private capital inflows. ... [W]here greater assurance is needed ... [it may require] .. concerted private sector involvement. [The key issues include] estimating the size of the financing requirements, the prospects for a spontaneous return to capital market access, the availability of tools for securing appropriate private sector involvement, the impact on the country’s future cost of borrowing, and the possible impact of spillover effects on other countries.

Βιβλιογραφία

IMF, 2001b. International Monetary Fund, “The IMF and the Private Sector: A Factsheet” (Washington: International Monetary Fund, 14 August)