Σωρανός ο Εφέσιος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 3: Γραμμή 3:
== Βιογραφία ==
== Βιογραφία ==
Ο Σορανός ήταν γιος του Μαιάνδρου και της Φοίβης. Σπούδασε στην [[Έφεσος|Έφεσο]] και στην [[Αλεξάνδρεια]]. Εργάστηκε στην [[Ρώμη]] επί [[Τραϊανός|Τραϊανού]] και [[Αδριανός|Αδριανού]]. Ανήκε στην [[Μεθοδικοί|μεθοδική σχολή]], και συνέταξε πολυάριθμα ιατρικά και άλλα συγγράμματα, τα οποία διασώθηκαν αποσπασματικά μέχρι σήμερα. Στα κείμενα αυτά διαπραγματεύεται γυναικολογικές ασθένειες, ιατρικά θέματα της αναπαραγωγής, χρόνιες παθήσεις, θέματα της υγιεινής και της χειρουργικής. Αντίθετα με τους άλλους μεθοδικούς έδινε ιδιαίτερη σημασία στην [[ανατομία]]. Άλλα έργα του που διασώθηκαν είναι μια βιογραφία του [[Ιπποκράτης|Ιπποκράτη]], ένα ετυμολογικό λεξιλόγιο των μερών του σώματος, καθώς και φιλοσοφικά δοκίμια περί της ψυχής, το οποίο χρησιμοποίησε και ο [[Τερτυλλιανός]] στο έργο του ''De anima''.
Ο Σορανός ήταν γιος του Μαιάνδρου και της Φοίβης. Σπούδασε στην [[Έφεσος|Έφεσο]] και στην [[Αλεξάνδρεια]]. Εργάστηκε στην [[Ρώμη]] επί [[Τραϊανός|Τραϊανού]] και [[Αδριανός|Αδριανού]]. Ανήκε στην [[Μεθοδικοί|μεθοδική σχολή]], και συνέταξε πολυάριθμα ιατρικά και άλλα συγγράμματα, τα οποία διασώθηκαν αποσπασματικά μέχρι σήμερα. Στα κείμενα αυτά διαπραγματεύεται γυναικολογικές ασθένειες, ιατρικά θέματα της αναπαραγωγής, χρόνιες παθήσεις, θέματα της υγιεινής και της χειρουργικής. Αντίθετα με τους άλλους μεθοδικούς έδινε ιδιαίτερη σημασία στην [[ανατομία]]. Άλλα έργα του που διασώθηκαν είναι μια βιογραφία του [[Ιπποκράτης|Ιπποκράτη]], ένα ετυμολογικό λεξιλόγιο των μερών του σώματος, καθώς και φιλοσοφικά δοκίμια περί της ψυχής, το οποίο χρησιμοποίησε και ο [[Τερτυλλιανός]] στο έργο του ''De anima''.
Ο κλάδος όμως της ιατρικής όπου διακρίθηκε ήταν η [[Γυναικολογία|γυναικολογία]]. Στο έργο του ''Περί γυναικείων'', ένα εγχειρίδιο γυναικολογίας και [[Μαιευτική|μαιευτικής]] σε 4 βιβλία, γινότα λόγος για τις μαίες, για τα γεννητικά όργανα της γυναίκας, για τα καταμήνια, για τη σύλληψη, για την εγκυμοσύνη, για τον τοκετό, για την περιποίηση του νεογνού και της λεχώνας, για τις γυναικείες νόσους. Είναι φανερό ότι ο Σορανός «ασχολήθηκε με τρόπο επιστημονικό με τη γυναικολογία.» Δίκαια λοιπόν τον χαρακτήρισαν «ως τον μεγάλυτερο γυναικολόγο της αρχαιότητας»<ref>Δημήτριος Λυπουρλής, «Ιατρική-Η σχολή των μεθοδικών ιατρών», Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, Εκδοτική Αθηνών, τομ. Ε΄(1974), σελ. 347</ref>
Ο κλάδος όμως της ιατρικής όπου διακρίθηκε ήταν η [[Γυναικολογία|γυναικολογία]]. Στο έργο του ''Περί γυναικείων'', ένα εγχειρίδιο γυναικολογίας και [[Μαιευτική|μαιευτικής]] σε 4 βιβλία, γινόταν λόγος για τις μαίες, για τα γεννητικά όργανα της γυναίκας, για τα καταμήνια, για τη σύλληψη, για την εγκυμοσύνη, για τον τοκετό, για την περιποίηση του νεογνού και της λεχώνας, για τις γυναικείες νόσους. Είναι φανερό ότι ο Σορανός «ασχολήθηκε με τρόπο επιστημονικό με τη γυναικολογία.» Δίκαια λοιπόν τον χαρακτήρισαν «ως τον μεγάλυτερο γυναικολόγο της αρχαιότητας»<ref>Δημήτριος Λυπουρλής, «Ιατρική-Η σχολή των μεθοδικών ιατρών», Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, Εκδοτική Αθηνών, τομ. Ε΄(1974), σελ. 347</ref>


==Παραπομπές==
==Παραπομπές==

Έκδοση από την 16:16, 17 Φεβρουαρίου 2012

Ο Σορανός από την Έφέσο ήταν αρχαίος Έλληνας γιατρός. Έζησε περ. το 100 μ.Χ. στην Ρώμη. Θεωρείται ο πιο σημαντικός εκπρόσωπος της προγαληνικής περιόδου της αρχαίας ιατρικής.

Βιογραφία

Ο Σορανός ήταν γιος του Μαιάνδρου και της Φοίβης. Σπούδασε στην Έφεσο και στην Αλεξάνδρεια. Εργάστηκε στην Ρώμη επί Τραϊανού και Αδριανού. Ανήκε στην μεθοδική σχολή, και συνέταξε πολυάριθμα ιατρικά και άλλα συγγράμματα, τα οποία διασώθηκαν αποσπασματικά μέχρι σήμερα. Στα κείμενα αυτά διαπραγματεύεται γυναικολογικές ασθένειες, ιατρικά θέματα της αναπαραγωγής, χρόνιες παθήσεις, θέματα της υγιεινής και της χειρουργικής. Αντίθετα με τους άλλους μεθοδικούς έδινε ιδιαίτερη σημασία στην ανατομία. Άλλα έργα του που διασώθηκαν είναι μια βιογραφία του Ιπποκράτη, ένα ετυμολογικό λεξιλόγιο των μερών του σώματος, καθώς και φιλοσοφικά δοκίμια περί της ψυχής, το οποίο χρησιμοποίησε και ο Τερτυλλιανός στο έργο του De anima. Ο κλάδος όμως της ιατρικής όπου διακρίθηκε ήταν η γυναικολογία. Στο έργο του Περί γυναικείων, ένα εγχειρίδιο γυναικολογίας και μαιευτικής σε 4 βιβλία, γινόταν λόγος για τις μαίες, για τα γεννητικά όργανα της γυναίκας, για τα καταμήνια, για τη σύλληψη, για την εγκυμοσύνη, για τον τοκετό, για την περιποίηση του νεογνού και της λεχώνας, για τις γυναικείες νόσους. Είναι φανερό ότι ο Σορανός «ασχολήθηκε με τρόπο επιστημονικό με τη γυναικολογία.» Δίκαια λοιπόν τον χαρακτήρισαν «ως τον μεγάλυτερο γυναικολόγο της αρχαιότητας»[1]

Παραπομπές

  1. Δημήτριος Λυπουρλής, «Ιατρική-Η σχολή των μεθοδικών ιατρών», Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, Εκδοτική Αθηνών, τομ. Ε΄(1974), σελ. 347

Βιβλιογραφία και έργο

  • Karl Christoph Sproll: Die Fragmente der „Cheirurgumena“ des Soran von Ephesus. Einführung, Übersetzung, Kommentar. Würzburg 1998.
  • Jutta Kollesch und Diethard Nickel: Antike Heilkunst - Ausgewählte Texte, 1994 Philipp Reclam jun., Stuttgart, ISBN 978-3-15-009305-4
CC-BY-SA
Μετάφραση
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Soranos von Ephesos της Γερμανικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).