Προτομή του Περικλή (Βρετανικό Μουσείο, αρ. 549): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
| Γραμμή 15: | Γραμμή 15: | ||
Βρέθηκε το 1871 στην έπαυλη του Μ. Βρούτου λίγο πιο κάτω από το Τίβολι. Πέρασε στη συλλογή του Gavin Hamilton και εν συνεχεία του Charles Townley, η οποία αργότερα δωρήθηκε στο Βρετανικό Μουσείο. Εκεί εκτίθεται στις ημέρες μας στο παράρτημα ελληνικών και ρωμαϊκών αρχαιοτήτων |
Βρέθηκε το 1871 στην έπαυλη του Μ. Βρούτου λίγο πιο κάτω από το Τίβολι. Πέρασε στη συλλογή του Gavin Hamilton και εν συνεχεία του Charles Townley, η οποία αργότερα δωρήθηκε στο Βρετανικό Μουσείο. Εκεί εκτίθεται στις ημέρες μας στο παράρτημα ελληνικών και ρωμαϊκών αρχαιοτήτων |
||
==Περιγραφή== |
==Περιγραφή== |
||
Είναι από μάρμαρο της Πεντέλης. Διατηρείται ακέραιο, εκτός της μύτης που συμπληρώθηκε. Εικονίζει τον Περικλή μεσήλικα. Η κεφαλή που διατηρείται σώα έχει ελαφρά κλίση προς τα αριστερά. Στη βάση της φέρει την επιγραφή «ΠΕΡΙΚΛΗΣ». Τα χαρακτηριστικά του προσώπου ταιριάζουν περισσότερο σε άνθρωπο του πνεύματος παρά σε πολεμοχαρή. Η διάθεση του προσώπου είναι ήρεμη, τα μάτια αρχαΐζουν, τα κατσαρά μαλλιά και γένια είναι κοντά και περιποιημένα. Η ανασηκωμένη περικεφαλαία, την οποία συναντάμε πάντα στις προτομές του Περικλή είναι διακριτικό του αξιώματος του στρατηγού της Αθήνας, το οποίο ο Περικλής κατείχε για σειρά πολλών συνεχόμενων ετών. |
Είναι από μάρμαρο της Πεντέλης. Διατηρείται ακέραιο, εκτός της μύτης που συμπληρώθηκε. Εικονίζει τον Περικλή μεσήλικα. Η κεφαλή που διατηρείται σώα έχει ελαφρά κλίση προς τα αριστερά. Στη βάση της φέρει την επιγραφή «ΠΕΡΙΚΛΗΣ». Τα χαρακτηριστικά του προσώπου ταιριάζουν περισσότερο σε άνθρωπο του πνεύματος παρά σε πολεμοχαρή. Η διάθεση του προσώπου είναι ήρεμη, τα μάτια αρχαΐζουν, τα κατσαρά μαλλιά και γένια είναι κοντά και περιποιημένα. Η ανασηκωμένη περικεφαλαία ([[κορινθιακό κράνος|κορινθιακού ρυθμού]]), την οποία συναντάμε πάντα στις προτομές του Περικλή είναι διακριτικό του αξιώματος του στρατηγού της Αθήνας, το οποίο ο Περικλής κατείχε για σειρά πολλών συνεχόμενων ετών. |
||
==Ιστορική τοποθέτηση== |
==Ιστορική τοποθέτηση== |
||
Έκδοση από την 17:44, 15 Φεβρουαρίου 2012
| Προτομή του Περικλή | |
|---|---|
 Ο κρανιοφόρος Περικλής | |
| Ονομασία | Προτομή του Περικλή |
| Έτος δημιουργίας | 2ος αι. π.Χ. (πρωτότυπο: περ. 425 π.Χ.) |
| Είδος | προτομή |
| Μουσείο | Βρετανικό Μουσείο |
| Αριθμός καταλόγου | GR 1805.7-3.91 Cat. Sculpture 549 |
 Σχετικά πολυμέσα | |
| δεδομένα | |
H προτομή του Περικλή που φιλοξενείται σήμερα στο Βρετανικό Μουσείο είναι από τα πιο γνωστά έργα ελληνικής τέχνης.
Ιστορικό της ανακάλυψης
Βρέθηκε το 1871 στην έπαυλη του Μ. Βρούτου λίγο πιο κάτω από το Τίβολι. Πέρασε στη συλλογή του Gavin Hamilton και εν συνεχεία του Charles Townley, η οποία αργότερα δωρήθηκε στο Βρετανικό Μουσείο. Εκεί εκτίθεται στις ημέρες μας στο παράρτημα ελληνικών και ρωμαϊκών αρχαιοτήτων
Περιγραφή
Είναι από μάρμαρο της Πεντέλης. Διατηρείται ακέραιο, εκτός της μύτης που συμπληρώθηκε. Εικονίζει τον Περικλή μεσήλικα. Η κεφαλή που διατηρείται σώα έχει ελαφρά κλίση προς τα αριστερά. Στη βάση της φέρει την επιγραφή «ΠΕΡΙΚΛΗΣ». Τα χαρακτηριστικά του προσώπου ταιριάζουν περισσότερο σε άνθρωπο του πνεύματος παρά σε πολεμοχαρή. Η διάθεση του προσώπου είναι ήρεμη, τα μάτια αρχαΐζουν, τα κατσαρά μαλλιά και γένια είναι κοντά και περιποιημένα. Η ανασηκωμένη περικεφαλαία (κορινθιακού ρυθμού), την οποία συναντάμε πάντα στις προτομές του Περικλή είναι διακριτικό του αξιώματος του στρατηγού της Αθήνας, το οποίο ο Περικλής κατείχε για σειρά πολλών συνεχόμενων ετών.
Ιστορική τοποθέτηση
Είναι έργο αντίγραφο ελληνικό, που κατασκευάστηκε στα τέλη του τρίτου με αρχές του δεύτερου αιώνα π.Χ. Το πρωτότυπο χρονολογείται στα μέσα του δεύτερου ήμισυ του 5ου αιώνα π.Χ. και ίσως να ήταν το γνωστό έργο του Κρεσίλα, τον οποίο αναφέρει ο Πλίνιος.
Πηγές
- Γιόχαν Γιάκομπ Μπερνούλι (1831-1913) (1901). Griechische Ikonographie mit Ausschluss Alexanders und der Diadochen, Zweiter Teil. Μόναχο: Verlagsanstalt F. Bruckmann A.G. σελίδες 106-112 και πίνακας Χ. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2012.
- Καρλ Φρίντριχς (1831-1871) (1868). Berlins antike bildwerke, Τόμος Α'. Düsseldorf: J. Buddeus. σελίδες 18-20. Ανακτήθηκε στις 15 Φεβρουαρίου 2012.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με την τέχνη χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |