Ποινική Δικονομία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
+λινκ. |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
{{Ποινική Δικαιοσύνη}} |
|||
Η '''Ποινική Δικονομία''' αποτελεί το σύνολο των κανόνων του [[δίκαιο|δικαίου]] που καθορίζουν αφενός την αρμοδιότητα των οργάνων (Υπηρεσιών και Δικαστηρίων) της Πολιτείας και αφετέρου την διαδικασία δράσης των οργάνων αυτών προκειμένου να βεβαιώσουν ενοχή του κατηγορουμένου ώστε να επιβάλουν σ΄ αυτόν την από το ουσιαστικό [[Ποινικό Δίκαιο]] προβλεπόμενη ποινική κύρωση. Είναι το δίκαιο της ποινικής διαδικασίας και διακρίνεται από το ουσιαστικό Ποινικό Δίκαιο, το οποίο προβλέπει ποιες πράξεις είναι αξιόποινες. Συνεπώς οι κανόνες του Ουσιαστικού Ποινικού Δικαίου καθίστανται ενεργοί δια των κανόνων της Ποινικής Δικονομίας. Η Ποινική Δικονομία, που αποτελεί ιδιαίτερο κλάδο της [[Δικονομία|Δικονομίας]] περιέχει τους κανόνες για την άσκηση της [[ποινική δίωξη|ποινικής δίωξης]], για την [[ποινική προδικασία]], για την αρμοδιότητα των ποινικών δικαστηρίων και τη διαδικασία στο ακροατήριο και για την άσκηση [[ένδικο μέσο|ενδίκων μέσων]] (έφεσης, αναίρεσης κλπ.) κατά των αποφάσεων των δικαστηρίων. Μετά τα παραπάνω θα μπορούσε να ορισθεί η <u>Ποινική Δικονομία ως το σύνολο των διατάξεων εκείνων που ρυθμίζουν '''[[δικαίωμα|δικαιώματα και υποχρεώσεις]]''' δικαζόντων και δικαζομένων, καθώς και ο τρόπος και ο τύπος των ενεργειών αυτών κατά τις ποινικές δίκες</u>. |
Η '''Ποινική Δικονομία''' αποτελεί το σύνολο των κανόνων του [[δίκαιο|δικαίου]] που καθορίζουν αφενός την αρμοδιότητα των οργάνων (Υπηρεσιών και Δικαστηρίων) της Πολιτείας και αφετέρου την διαδικασία δράσης των οργάνων αυτών προκειμένου να βεβαιώσουν ενοχή του κατηγορουμένου ώστε να επιβάλουν σ΄ αυτόν την από το ουσιαστικό [[Ποινικό Δίκαιο]] προβλεπόμενη ποινική κύρωση. Είναι το δίκαιο της ποινικής διαδικασίας και διακρίνεται από το ουσιαστικό Ποινικό Δίκαιο, το οποίο προβλέπει ποιες πράξεις είναι αξιόποινες. Συνεπώς οι κανόνες του Ουσιαστικού Ποινικού Δικαίου καθίστανται ενεργοί δια των κανόνων της Ποινικής Δικονομίας. Η Ποινική Δικονομία, που αποτελεί ιδιαίτερο κλάδο της [[Δικονομία|Δικονομίας]] περιέχει τους κανόνες για την άσκηση της [[ποινική δίωξη|ποινικής δίωξης]], για την [[ποινική προδικασία]], για την αρμοδιότητα των ποινικών δικαστηρίων και τη διαδικασία στο ακροατήριο και για την άσκηση [[ένδικο μέσο|ενδίκων μέσων]] (έφεσης, αναίρεσης κλπ.) κατά των αποφάσεων των δικαστηρίων. Μετά τα παραπάνω θα μπορούσε να ορισθεί η <u>Ποινική Δικονομία ως το σύνολο των διατάξεων εκείνων που ρυθμίζουν '''[[δικαίωμα|δικαιώματα και υποχρεώσεις]]''' δικαζόντων και δικαζομένων, καθώς και ο τρόπος και ο τύπος των ενεργειών αυτών κατά τις ποινικές δίκες</u>. |
||
Έκδοση από την 17:46, 8 Δεκεμβρίου 2006
Η Ποινική Δικονομία αποτελεί το σύνολο των κανόνων του δικαίου που καθορίζουν αφενός την αρμοδιότητα των οργάνων (Υπηρεσιών και Δικαστηρίων) της Πολιτείας και αφετέρου την διαδικασία δράσης των οργάνων αυτών προκειμένου να βεβαιώσουν ενοχή του κατηγορουμένου ώστε να επιβάλουν σ΄ αυτόν την από το ουσιαστικό Ποινικό Δίκαιο προβλεπόμενη ποινική κύρωση. Είναι το δίκαιο της ποινικής διαδικασίας και διακρίνεται από το ουσιαστικό Ποινικό Δίκαιο, το οποίο προβλέπει ποιες πράξεις είναι αξιόποινες. Συνεπώς οι κανόνες του Ουσιαστικού Ποινικού Δικαίου καθίστανται ενεργοί δια των κανόνων της Ποινικής Δικονομίας. Η Ποινική Δικονομία, που αποτελεί ιδιαίτερο κλάδο της Δικονομίας περιέχει τους κανόνες για την άσκηση της ποινικής δίωξης, για την ποινική προδικασία, για την αρμοδιότητα των ποινικών δικαστηρίων και τη διαδικασία στο ακροατήριο και για την άσκηση ενδίκων μέσων (έφεσης, αναίρεσης κλπ.) κατά των αποφάσεων των δικαστηρίων. Μετά τα παραπάνω θα μπορούσε να ορισθεί η Ποινική Δικονομία ως το σύνολο των διατάξεων εκείνων που ρυθμίζουν δικαιώματα και υποχρεώσεις δικαζόντων και δικαζομένων, καθώς και ο τρόπος και ο τύπος των ενεργειών αυτών κατά τις ποινικές δίκες.
Οι κανόνες του ουσιαστικού Ποινικού Δικαίου προηγούνται εκείνων της Ποινικής Δικονομίας που ακολουθούν ως "υπηρέτες κανόνες" των πρώτων και η έλλειψη της μιας εκ των δύο κατηγοριών φέρει σε πλήρη αδυναμία την άλλη.
Κύρια πηγή του Ποινικού Δικονομικού Δικαίου είναι ο Κώδικας Ποινικής Δικονομίας (Ν. 1493/17-8-1950) που τέθηκε σε εφαρμογή την 1 Ιανουαρίου 1951 όπως ισχύει σήμερα μετά τις αλλεπάλληλες τροποποιήσεις του.
Ιστορία
Η (Ελληνική) Ποινική Δικονομία όπως και η Πολιτική Δικονομία ξεκίνησε επί αντιβασιλείας του Όθωνα, ως έργο του Γεωργίου Μάουρερ και συντάχθηκε με βάση Γαλλικών και Βαυαρικών νομοθετικών σχεδίων. Πρωτοεκδόθηκε στο Ναύπλιο στις 10/22 Μαρτίου 1834 και τέθηκε σε ενέργεια στις 25 Ιανουαρίου 1835 δια Βασιλικού Διατάγματος που δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως (ΦΕΚ 16/1834) στην ελληνική και γερμανική γλώσσα.
Εκείνη η πρώτη Ποινική δικονομία και πλήθος άλλων με μεταγενέστερους νόμους αφενός επεκτάθηκε στις νέες προσαρτήσεις της Χώρας, αφετέρου δέχθηκε αλλεπάλληλες τροποποιήσεις έτσι όπως ισχύει σήμερα.