Γεωγραφική Υφήγησις: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
Γραμμή 20: Γραμμή 20:
Η '''Γεωγραφικὴ Ὑφήγησις''' είναι εξάτομο έργο του Έλληνα γεωγράφου [[Κλαύδιος Πτολεμαίος|Κλαύδιου Πτολεμαίου]] που γράφτηκε το έτος [[150]].
Η '''Γεωγραφικὴ Ὑφήγησις''' είναι εξάτομο έργο του Έλληνα γεωγράφου [[Κλαύδιος Πτολεμαίος|Κλαύδιου Πτολεμαίου]] που γράφτηκε το έτος [[150]].
==Ιστορική αναδρομή==
==Ιστορική αναδρομή==
Η '''''Γεωγραφικὴ Ὑφήγησις''''' βασίζεται στο έργο προγενέστερων γεωγράφων, του [[Μαρίνος Τύρου|Μαρίνου]] καθώς και άλλων Ρωμαίων και Περσών γεωγραφικών λεξικογράφων.<ref>J. L. Berggren, Alexander Jones; ''Ptolemy's Geography By Ptolemy'', Princeton University Press, 2001 ISBN 0691092591</ref> Το βιβλίο εκδόθηκε σε έξι τόμους. Στον πρώτο τόμο ο Πτολεμαίος αναλύει την ύλη και περιγράφει την επιστημονική μέθοδο της προσέγγισης. Στους υπόλοιπους τόμους Β΄-Ε΄ παραθέτει τις γεωγραφικές πληροφορίες και παραθέτει λεπτομερούς χάρτες. Το κείμενο του βιβλίου διασώθηκε από βιβλιογράφους που το αντέγραψαν ανά τους αιώνες μέχρι την ανακάλυψη της τυπογραφίας. Οι χάρτες όμως χάθηκαν, γιατί ήταν δύσκολοι και οι βιβλιογράφοι απέφευγαν να τους αντιγράψουν. Λόγιοι του μεσαίωνα που ασχολήθηκαν με το κείμενο βασίστηκαν στις γεωγραφικές συντεταγμένες που έδινε ο Πτολεμαίος στο έργο του και ξανά σχεδίασαν τον χάρτη, που έκτοτε ξανά προστέθηκε στο κείμενο. Άραβες μελετητές αναφέρουν ότι ο χάρτης περιείχε 4.530 πόλεις και πάνω από 200 όρη και οροσειρές. Ο βυζαντινός μοναχός [[Μάξιμος Πλανούδης]] ανακάλυψε ένα αντίγραφο το 1295 και από μόνος του σχεδίασε το χάρτη που έλειπε, βασισμένος στις γεωγραφικές συντεταγμένες που έδινε ο Πτολεμαίος στο κείμενο. Το 1379 ο Ιταλός [[Πάλλα Στρότσι]] στη Φλωρεντία έλαβε ένα αντίγραφο από τον Έλληνα [[Εμμανουήλ Χρυσολωράς|Εμμανουήλ Χρυσολωρά]]. Το αρχαιότερο αντίγραφο που σώζεται σήμερα χρονολογείται στον 13ο αιώνα και βρέθηκε στο [[Τοπ Καπί|ανάκτορο του σουλτάνου]] στην Κωνσταντινούπολη, επανεκδόθηκε το 2006<ref> Alfred Stückelberger, Gerd Graßhoff, et al. (eds.), ''Ptolemaios Handbuch der Geographie (Griechisch-Deutsch)'' (2006), ISBN 3-7965-2148-7</ref> και μελετήθηκε από Γερμανούς επιστήμονες του Πολυτεχνείου του Βερολίνου, οι οποίοι δημοσίευσσαν το πόρισμά τους ως προς την γεωγραφική θέση των Ρωμαϊκών επαρχιών της [[Μεγάλη Γερμανία|Μεγάλης Γερμανίας]], [[Βελγική Γαλατία|Βελγικής Γαλατίας]], [[Ραιτία|Ραιτίας]] και [[Νορικία|Νορικίας]] το 2010.<ref>Andreas Kleineberg, Christian Marx, Eberhard Knobloch, Dieter Lelgemann (eds.), ''Germania und die Insel Thule. Die Entschlüsselung von Ptolemaios´ „Atlas der Oikumene“'' Wissenschaftliche Buchgesellschaft, Darmstadt, 2010, ISBN 978-3-534-23757-9.
Η '''''Γεωγραφικὴ Ὑφήγησις''''' βασίζεται στο έργο προγενέστερων γεωγράφων, του [[Μαρίνος Τύρου|Μαρίνου]] καθώς και άλλων Ρωμαίων και Περσών γεωγραφικών λεξικογράφων.<ref>J. L. Berggren, Alexander Jones; ''Ptolemy's Geography By Ptolemy'', Princeton University Press, 2001 ISBN 0691092591</ref> Το βιβλίο εκδόθηκε σε έξι τόμους. Στον πρώτο τόμο ο Πτολεμαίος αναλύει την ύλη και περιγράφει την επιστημονική μέθοδο της προσέγγισης. Στους υπόλοιπους τόμους Β΄-Ε΄ παραθέτει τις γεωγραφικές πληροφορίες και παραθέτει λεπτομερούς χάρτες. Το κείμενο του βιβλίου διασώθηκε από βιβλιογράφους που το αντέγραψαν ανά τους αιώνες μέχρι την ανακάλυψη της τυπογραφίας. Οι χάρτες όμως χάθηκαν, γιατί ήταν δύσκολοι και οι βιβλιογράφοι απέφευγαν να τους αντιγράψουν. Λόγιοι του μεσαίωνα που ασχολήθηκαν με το κείμενο βασίστηκαν στις γεωγραφικές συντεταγμένες που έδινε ο Πτολεμαίος στο έργο του και ξανά σχεδίασαν τον χάρτη, που έκτοτε ξανά προστέθηκε στο κείμενο. Άραβες μελετητές αναφέρουν ότι ο χάρτης περιείχε 4.530 πόλεις και πάνω από 200 όρη και οροσειρές. Ο βυζαντινός μοναχός [[Μάξιμος Πλανούδης]] ανακάλυψε ένα αντίγραφο το 1295 και από μόνος του σχεδίασε το χάρτη που έλειπε, βασισμένος στις γεωγραφικές συντεταγμένες που έδινε ο Πτολεμαίος στο κείμενο. Το 1379 ο Ιταλός [[Πάλλα Στρότσι]] στη Φλωρεντία έλαβε ένα αντίγραφο από τον Έλληνα λόγιο [[Εμμανουήλ Χρυσολωράς|Εμμανουήλ Χρυσολωρά]]. Το αρχαιότερο αντίγραφο που σώζεται σήμερα χρονολογείται στον 13ο αιώνα και βρέθηκε στο [[Τοπ Καπί|ανάκτορο του σουλτάνου]] στην Κωνσταντινούπολη, επανεκδόθηκε το 2006<ref> Alfred Stückelberger, Gerd Graßhoff, et al. (eds.), ''Ptolemaios Handbuch der Geographie (Griechisch-Deutsch)'' (2006), ISBN 3-7965-2148-7</ref> και μελετήθηκε από Γερμανούς επιστήμονες του Πολυτεχνείου του Βερολίνου, οι οποίοι δημοσίευσσαν το πόρισμά τους ως προς την γεωγραφική θέση των Ρωμαϊκών επαρχιών της [[Μεγάλη Γερμανία|Μεγάλης Γερμανίας]], [[Βελγική Γαλατία|Βελγικής Γαλατίας]], [[Ραιτία|Ραιτίας]] και [[Νορικία|Νορικίας]] το 2010.<ref>Andreas Kleineberg, Christian Marx, Eberhard Knobloch, Dieter Lelgemann (eds.), ''Germania und die Insel Thule. Die Entschlüsselung von Ptolemaios´ „Atlas der Oikumene“'' Wissenschaftliche Buchgesellschaft, Darmstadt, 2010, ISBN 978-3-534-23757-9.
</ref> Άλλες μελέτες βάθους γίνονται επίσης από το 1998 από την ομάδα χαρτογραφίας του [[Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης|Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης]].<ref>[http://www.e-perimetron.org e-Perimetron]</ref>
</ref> Άλλες μελέτες βάθους γίνονται επίσης από το 1998 από την ομάδα χαρτογραφίας του [[Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης|Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης]].<ref>[http://www.e-perimetron.org e-Perimetron]</ref>


Έκδοση από την 20:02, 10 Φεβρουαρίου 2012

Γεωγραφική Υφήγησις
εξώφυλλο επανέκδοσης του έτους 1535
ΣυγγραφέαςΚλαύδιος Πτολεμαίος
ΤίτλοςΓεωγραφικὴ Ὑφήγησις
ΓλώσσαΕλληνικά
Ημερομηνία δημιουργίαςΔεκαετία του 150
ΜορφήΓεωγραφία
Θέμαγεωγραφία
χαρτογραφία
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Η Γεωγραφικὴ Ὑφήγησις είναι εξάτομο έργο του Έλληνα γεωγράφου Κλαύδιου Πτολεμαίου που γράφτηκε το έτος 150.

Ιστορική αναδρομή

Η Γεωγραφικὴ Ὑφήγησις βασίζεται στο έργο προγενέστερων γεωγράφων, του Μαρίνου καθώς και άλλων Ρωμαίων και Περσών γεωγραφικών λεξικογράφων.[1] Το βιβλίο εκδόθηκε σε έξι τόμους. Στον πρώτο τόμο ο Πτολεμαίος αναλύει την ύλη και περιγράφει την επιστημονική μέθοδο της προσέγγισης. Στους υπόλοιπους τόμους Β΄-Ε΄ παραθέτει τις γεωγραφικές πληροφορίες και παραθέτει λεπτομερούς χάρτες. Το κείμενο του βιβλίου διασώθηκε από βιβλιογράφους που το αντέγραψαν ανά τους αιώνες μέχρι την ανακάλυψη της τυπογραφίας. Οι χάρτες όμως χάθηκαν, γιατί ήταν δύσκολοι και οι βιβλιογράφοι απέφευγαν να τους αντιγράψουν. Λόγιοι του μεσαίωνα που ασχολήθηκαν με το κείμενο βασίστηκαν στις γεωγραφικές συντεταγμένες που έδινε ο Πτολεμαίος στο έργο του και ξανά σχεδίασαν τον χάρτη, που έκτοτε ξανά προστέθηκε στο κείμενο. Άραβες μελετητές αναφέρουν ότι ο χάρτης περιείχε 4.530 πόλεις και πάνω από 200 όρη και οροσειρές. Ο βυζαντινός μοναχός Μάξιμος Πλανούδης ανακάλυψε ένα αντίγραφο το 1295 και από μόνος του σχεδίασε το χάρτη που έλειπε, βασισμένος στις γεωγραφικές συντεταγμένες που έδινε ο Πτολεμαίος στο κείμενο. Το 1379 ο Ιταλός Πάλλα Στρότσι στη Φλωρεντία έλαβε ένα αντίγραφο από τον Έλληνα λόγιο Εμμανουήλ Χρυσολωρά. Το αρχαιότερο αντίγραφο που σώζεται σήμερα χρονολογείται στον 13ο αιώνα και βρέθηκε στο ανάκτορο του σουλτάνου στην Κωνσταντινούπολη, επανεκδόθηκε το 2006[2] και μελετήθηκε από Γερμανούς επιστήμονες του Πολυτεχνείου του Βερολίνου, οι οποίοι δημοσίευσσαν το πόρισμά τους ως προς την γεωγραφική θέση των Ρωμαϊκών επαρχιών της Μεγάλης Γερμανίας, Βελγικής Γαλατίας, Ραιτίας και Νορικίας το 2010.[3] Άλλες μελέτες βάθους γίνονται επίσης από το 1998 από την ομάδα χαρτογραφίας του Πανεπιστημίου της Θεσσαλονίκης.[4]

Αυτό το λήμμα υπόκειται σε έντονη επεξεργασία αυτή τη στιγμή και για αρκετή ώρα.
Παρακαλούμε, έχετε την ευγένεια να μην επεξεργαστείτε το λήμμα όσο αυτό το μήνυμα είναι ενεργοποιημένο, για να αποφευχθούν συγκρούσεις ταυτόχρονης επεξεργασίας και αλλαγές που πιθανόν μεταβάλλουν τον αρχικό σχεδιασμό του συντάκτη που το επεξεργάζεται.
Θυμηθείτε να αφαιρέσετε το πρότυπο από τη σελίδα, όταν δεν σκοπεύετε να την επεξεργαστείτε για πολλή ώρα ή όταν τελειώσετε τις αλλαγές σας! Η τελευταία επεξεργασία της σελίδας ήταν στις 20:02, 10 Φεβρουαρίου 2012 (UTC) (πριν 12 έτη). Παρακαλούμε αφαιρέστε το πρότυπο αν δεν έγινε επεξεργασία της σελίδας για αρκετές ώρες.

Δείτε επίσης

Ψηφιακές εκδόσεις

Παραπομπές

  1. ↑ J. L. Berggren, Alexander Jones; Ptolemy's Geography By Ptolemy, Princeton University Press, 2001 ISBN 0691092591
  2. ↑ Alfred Stückelberger, Gerd Graßhoff, et al. (eds.), Ptolemaios Handbuch der Geographie (Griechisch-Deutsch) (2006), ISBN 3-7965-2148-7
  3. ↑ Andreas Kleineberg, Christian Marx, Eberhard Knobloch, Dieter Lelgemann (eds.), Germania und die Insel Thule. Die Entschlüsselung von Ptolemaios´ „Atlas der Oikumene“ Wissenschaftliche Buchgesellschaft, Darmstadt, 2010, ISBN 978-3-534-23757-9.
  4. ↑ e-Perimetron
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Γεωγραφική_Υφήγησις&oldid=3136085"