Αγγειοπλαστική: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 27: Γραμμή 27:




[[Κατηγορία:Τέχνες]]
[[Κατηγορία:Κεραμική]]


{{Link FA|ca}}
{{Link FA|ca}}

Έκδοση από την 04:30, 10 Ιανουαρίου 2012

Αγγειοπλάστης δίνει το επιθυμητό σχήμα στο κεραμικό δοχείο καθώς αυτό περιστρέφεται. (Καππαδοκία, Τουρκία).
Αρχείο:Σκαρίφημα αγγείων.jpg
1. Λέβης ή Δίνος, σκεύος για μείξη κρασιού.
2,3 Λήκυθος, για αναθηματικές προσφορές στους τάφους.
4. Οινοχόες, κανάτες για σερβίρισμα κρασιού και νερού.
5. Κάνθαρος, Διονυσιακό κύπελο κρασιού.
6,7 Κύλιξ, κύπελο κρασιού. 8 Σκύφος ή κότυλος.[1]
9. Αρύβαλος, ελαιοδοχείο αθλητών. 10. Αλάβαστρο, γυναικείο αρωματικό ελαιοδοχείο. 11. Πυξίδα, γυναικείο σκεύος γυναικών. 12. Αμφορέας, αποθηκευτικό σκεύος κρασιού. 13. Πελίκη, αποθηκευτικό σκεύος κρασιού με πλατιά βάση. 14. Κρατήρας, Δοχείο μίξης οίνου και νερού.
15. Λουτροφόρος, συμβολικό γαμήλιο δοχείο νερού.
16,17,18 Κρατήρας. 19. Στάμνος, σκεύος νερού.
20. Ψυκτήρας, δοχείο για ψύξη κρασιού. 21. Υδρία.
22.Λέβης γαμικός


Με τον όρο αγγειοπλαστική εννοείται η τέχνη του αγγειοπλάστη, μία από τις παλαιότερες και πλέον διαδεδομένες διακοσμητικές τέχνες. Αντικείμενό της είναι η παραγωγή προϊόντων από πηλό που ψήνεται σε ψηλές θερμοκρασίες[2] για να γίνει σκληρός και ανθεκτικός.

Ιστορία

Τα πρώτα αγγεία τα οποία ήταν πέτρινα εμφανίστηκαν στις αρχές της νεολιθικής εποχής, πολύ γρήγορα όμως άρχισε η κατασκευή αγγείων από πηλό. Η χρήση τους επεκτάθηκε σε όλους τους προϊστορικούς λαούς καθώς η ευκολία με την οποία πλάθεται ο πηλός επέτρεπε την κατασκευή αγγείων με σύνθετη μορφή, όπως για παράδειγμα ο αμφορέας. Μεγάλη ώθηση στην αγγειοπλαστική έδωσε η επινόηση του κεραμικού τροχού, ο οποίος παρείχε τη δυνατότητα μαζικής παραγωγής αγγείων. [3]

Δείτε επίσης

Κεραμική

Παραπομπές

  1. Κοτύλη μέτρο υγρών, περιλαμβάνει έξι κυάθους
  2. Γιώργος Σπανουδάκης, Οι τεχνικές ζωγραφικής των αρχαίων ελληνικών αγγείων σ.15 «Η εξέλιξη της διακόσμησης ίσως έγινε με την τυχαία αναγωγική ατμόσφαιρα του καμινιού στη σωστή θερμοκρασία 800-945β.C. η οποία μετέβαλε με τη σύντηξη το καφεκόκκινο αργιλικό χρώμα στην επιφάνεια του αγγείου σε μελανό, καφέ ή φαιό μείγμα χαλαζία, ένα χρώμα το οποίο από την προέλευσή του και τη μεγάλη του αντοχή ονομάζεται χρώμα του σιδήρου
  3. Γιώργος Κ. Σπανουδάκης, Το χρώμα του σιδήρου «Οι τεχνικές ζωγραφικής των αρχαίων ελληνικών αγγείων», Θεσσαλονική 2007

Πηγές

Εξωτερικές Συνδέσεις

Πρότυπο:Link FA