Σημιτικές γλώσσες: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
| Γραμμή 13: | Γραμμή 13: | ||
'''Κύρια χαρακτηριστικά:'''<ref name=χαρακτηρισικά>{{cite book|last=Σιδέρη-Παπαδοπούλου|first=Βελουδια|title=Μέθοδος διδασκαλίας της αρχαίας εβραϊκής γλώσσας|year=2009|publisher=Έννοια|pages=11}}</ref> <br /> |
'''Κύρια χαρακτηριστικά:'''<ref name=χαρακτηρισικά>{{cite book|last=Σιδέρη-Παπαδοπούλου|first=Βελουδια|title=Μέθοδος διδασκαλίας της αρχαίας εβραϊκής γλώσσας|year=2009|publisher=Έννοια|pages=11}}</ref> <br /> |
||
1. Η ύπαρξη λαριγγοφώνων και εμφαντικών συμφώνων.<br /> |
1. Η ύπαρξη λαριγγοφώνων και εμφαντικών συμφώνων.<br /> |
||
2. Η απουσία συνθέτων ονομάτων και ρημάτων, εκτός από μερικά κύρια ονόματα.<br /> |
2. Η απουσία συνθέτων ονομάτων και [[Ρήμα|ρημάτων]], εκτός από μερικά κύρια ονόματα.<br /> |
||
3. Η τρισύμφωνη ρίζα των λέξεων, εκφράζουσα και την κύρια έννοιά τους, προσδιορίζεται περισσότερο με την προσθήκη συμφώνων και φωνηέντων.<br /> |
3. Η τρισύμφωνη ρίζα των λέξεων, εκφράζουσα και την κύρια έννοιά τους, προσδιορίζεται περισσότερο με την προσθήκη [[Σύμφωνο|συμφώνων]] και [[Φωνήεν|φωνηέντων]].<br /> |
||
4. Η χρήση μεγάλου αριθμού διαθέσεων στα ρήματα σε αντίθεση προς τις εγκλίσεις και τους χρόνους, που είναι περιορισμένα.<br /> |
4. Η χρήση μεγάλου αριθμού διαθέσεων στα ρήματα σε αντίθεση προς τις εγκλίσεις και τους [[Χρόνος (γραμματική)|χρόνους]], που είναι περιορισμένα.<br /> |
||
5. Η έννοια των χρόνων των ρημάτων, οι οποίοι εκφράζουν αν μια πράξη έχει πραγματοποιηθεί ή όχι, ανεξάρτητα από το χρόνο πραγματοποίησης αυτής.<br /> |
5. Η έννοια των χρόνων των ρημάτων, οι οποίοι εκφράζουν αν μια πράξη έχει πραγματοποιηθεί ή όχι, ανεξάρτητα από το χρόνο πραγματοποίησης αυτής.<br /> |
||
6. Η έλλειψη πολλών συνδέσμων και συνδετικών μορίων.<br /> |
6. Η έλλειψη πολλών [[Σύνδεσμος (γραμματική)|συνδέσμων]] και συνδετικών μορίων.<br /> |
||
7. Η απλή σύνταξη, συνήθως κατά παράταξη, ενώ σπανίζει η καθ' υπόταξη.<br /> |
7. Η απλή σύνταξη, συνήθως κατά παράταξη, ενώ σπανίζει η καθ' υπόταξη.<br /> |
||
8. Συνήθης η χρήση ονοματικών προτάσεων. |
8. Συνήθης η χρήση ονοματικών προτάσεων. |
||
Έκδοση από την 23:42, 24 Δεκεμβρίου 2011
Οι Σημιτικές γλώσσες είναι μια γλωσσική οικογένεια που οι γλώσσες που την αποτελούν μιλιούνται από 370 εκατομμύρια ανθρώπους στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια και την Ανατολική Αφρική. Αποτελούν τη βορειοδυτική υποοικογένεια των αφροασιατικών γλωσσών και είναι ο μόνος κλάδος της που οι γλώσσες του μιλιούνται στην Ασία.
Η οικογένεια περιλαμβάνει τους ακόλουθους κλάδους:
- Ανατολικές σημιτικές γλώσσες, όπως η Ακκαδική
- Δυτικές σημιτικές γλώσσες
- Κεντρικές σημιτικές γλώσσες
- Βορειοδυτικές σημιτικές γλώσσες, όπως η Ουγγαριτική, η Αραμαϊκή και οι Χαναανικές γλώσσες (όπως η Εβραϊκή και η Φοινικική) και η Αμοριτική.
- Νοτιες κεντρικές σημιτικές γλώσσες (ή αραβικές διάλεκτοι), όπως η Αραβική γλώσσα και η Μαλτεζική
- Νότιες σημιτικές γλώσσες, όπως η Αμχαρική (η επίσημη γλώσσα της Αιθιοπίας)
- Κεντρικές σημιτικές γλώσσες
Κύρια χαρακτηριστικά:[1]
1. Η ύπαρξη λαριγγοφώνων και εμφαντικών συμφώνων.
2. Η απουσία συνθέτων ονομάτων και ρημάτων, εκτός από μερικά κύρια ονόματα.
3. Η τρισύμφωνη ρίζα των λέξεων, εκφράζουσα και την κύρια έννοιά τους, προσδιορίζεται περισσότερο με την προσθήκη συμφώνων και φωνηέντων.
4. Η χρήση μεγάλου αριθμού διαθέσεων στα ρήματα σε αντίθεση προς τις εγκλίσεις και τους χρόνους, που είναι περιορισμένα.
5. Η έννοια των χρόνων των ρημάτων, οι οποίοι εκφράζουν αν μια πράξη έχει πραγματοποιηθεί ή όχι, ανεξάρτητα από το χρόνο πραγματοποίησης αυτής.
6. Η έλλειψη πολλών συνδέσμων και συνδετικών μορίων.
7. Η απλή σύνταξη, συνήθως κατά παράταξη, ενώ σπανίζει η καθ' υπόταξη.
8. Συνήθης η χρήση ονοματικών προτάσεων.
Υποσημειώσεις
- ↑ Σιδέρη-Παπαδοπούλου, Βελουδια (2009). Μέθοδος διδασκαλίας της αρχαίας εβραϊκής γλώσσας. Έννοια. σελ. 11.