Βεζουβιανίτης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Egmontbot (συζήτηση | συνεισφορές)
μ Robot-assisted disambiguation: Μαρώνεια - Changed link(s) to Μαρώνεια Ροδόπης; διακοσμητικές αλλαγές
μ r2.7.1) (Ρομπότ: Προσθήκη: be:Везувіян
Γραμμή 55: Γραμμή 55:
[[Κατηγορία:Ορυκτά|Βεζουβιανιτης]]
[[Κατηγορία:Ορυκτά|Βεζουβιανιτης]]


[[be:Везувіян]]
[[de:Vesuvianit]]
[[de:Vesuvianit]]
[[en:Vesuvianite]]
[[en:Vesuvianite]]

Έκδοση από την 19:28, 21 Δεκεμβρίου 2011

Βεζουβιανίτης
Βεζουβιανίτης. Προέλευση: Μαδαγασκάρη
Γενικά
ΚατηγορίαΣωροπυριτικά
Χημικός τύποςCa19(Al,Mg)13B0-5Si18O68(OH,O,F)10
Ορυκτολογικά χαρακτηριστικά
Πυκνότητα3,42 gr/cm3
ΧρώμαΚίτρινο, πράσινο, άχρωμο έως λευκό, μπλε, ιώδες, γαλαζοπράσινο, ερυθρωπό, ερυθρό, μαύρο, συχνά σε ζώνες.
Σύστημα κρυστάλλωσηςΤετραγωνικό ή μονοκλινές
ΚρύσταλλοιΜικροί πυραμιδοειδείς έως μακρείς πρισματικοί μέχρι 15 εκ., μορφολογικά πολύπλοκοι (αναφέρονται έως και 30 διαφορετικές μορφές)
ΥφήΚοκκώδης, συμπαγής, στηλώδης
ΔιδυμίαΝαι, παρατηρούμενη σε πολύ μικρή κλίμακα
Σκληρότητα6 - 7
ΣχισμόςΑτελής {110}, ιδιαζόντως ατελής {100} και {001}
ΘραύσηΑτελώς κογχοειδής έως ακανόνιστη
ΛάμψηΥαλώδης, ρητινώδης
Γραμμή κόνεωςΛευκή
ΠλεοχρωισμόςΌχι (μονάξων)
ΔιαφάνειαΔιαφανής έως ημιδιαφανής

Ο βεζουβιανίτης ή βεζουβιανός ή ιδοκράσης (αγγλ. vesuvianite) είναι σωροπυριτικό ορυκτό. Οφείλει το όνομά του στην περιοχή του Βεζούβιου, όπου πρωτοβρέθηκε.

Σχηματίζεται σε ρωγμές κατά τη μεταμόρφωση επαφής ή τοπική μεταμόρφωση ασβεστολίθων. Ανευρίσκεται επίσης σε γρανατικούς γάββρους, σε βασικά και υπερβασικά πετρώματα και σε σερπεντίνες. Δεν είναι συνήθης σε αλκαλικά μαγματογενή πετρώματα.

Σχετίζεται με γροσσουλάριο, διοψίδιο, βολλαστονίτη, επίδοτο, σκαπόλιθο, σπινέλιο και ασβεστίτη.

Ανευρίσκεται σε πολλά σημεία του κόσμου. Εμφανίσεις του με μεγάλους κρυστάλλους υπάρχουν στην Καμπανία (Monte Somma και Βεζούβιος), στο Λάτιο (περιοχή Ariccia), στη Val di Fassa του Τρεντίνο στην Άνω Αδίγη (Alto Adige) και το Πιεμόντε της Ιταλίας, στην Ελβετία (Valais), τη Γερμανία, τη Νορβηγία, τα Ουράλια όρη και τη Γιακούτια στη Ρωσία, το Μεξικό, τον Καναδά (Mont Saint-Hilaire, Κεμπέκ) και το Πακιστάν.

Στην Ελλάδα ανευρίσκεται στην Ελάτεια του Νομού Δράμας και τη Μαρώνεια του Νομού Ροδόπης (μελιλιθικές διεισδύσεις).

Πηγές

Δείτε επίσης

Βιβλιογραφία

  • James Dwight Dana, Manual of Mineralogy and Lithology, Containing the Elements of the Science of Minerals and Rocks, READ BOOKS, 2008 ISBN 1-4437-4224-4
  • Frederick H. Pough, Roger Tory Peterson, Jeffrey (PHT) Scovil, A Field Guide to Rocks and Minerals, Houghton Mifflin Harcourt, 1988 ISBN 0-395-91096-X
  • Walter Schumann, R. Bradshaw, K. A. G. Mills, Handbook of Rocks, Minerals and Gemstones, Houghton Mifflin Harcourt, 1993 ISBN 0-395-51137-2

Σημειώσεις