Κώστας Γαβριηλίδης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 17: Γραμμή 17:
[[Κατηγορία:Έλληνες πολιτικοί]]
[[Κατηγορία:Έλληνες πολιτικοί]]
[[Κατηγορία:Πόντιοι]]
[[Κατηγορία:Πόντιοι]]
[[Κατηγορία:Δήμαρχοι ελληνικών Πόλεων]]
[[Κατηγορία:Δήμαρχοι ελληνικών πόλεων]]

Έκδοση από την 00:16, 18 Δεκεμβρίου 2011

Γεννήθηκε την τελευταία ημέρα του 1897 (31.12.1897) στον Νότιο Καύκασο (νομός Καρς) από φτωχή αγροτική οικογένεια. Τις σπουδές του ανέλαβε ένας ευκατάστατος θείος του. Σπούδασε παιδαγωγική. Πήρε το δίπλωμα δασκάλου της ρωσικής γλώσσας.

Στα 20 χρόνια του υπηρετεί τη θητεία του στον τσαρικό στρατό. Τότε τον βρίσκει η επανάσταση του 1917.

Το 1920 η οικογένειά του αποφασίζει να φύγει από την επαναστατημένη Ρωσία. Έρχεται στην Ελλάδα και εγκαθίσταται στον νομό Κιλκίς. Σύντομα γίνεται πρόεδρος του χωριού του (Κοκκινιά) και στη συνέχεια πρόεδρος του Γεωργικού Συνεταιρισμού.

Το 1923 ιδρύεται στην Ελλάδα το Αγροτικό Κόμμα, ο νεαρός Κώστας Γαβριηλίδης εντάσσεται σ' αυτό και αγωνίζεται για τη λύση των τεράστιων προβλημάτων που απασχολούν την αγροτιά. Γίνεται κήρυκας της εργατο-αγροτικής συμμαχίας.

Το 1932 εκλέγεται βουλευτής στον Νομό Θεσσαλονίκης. Το 1936 εκλέγεται δήμαρχος Κιλκίς με τη σημαία του Παλλαϊκού Μετώπου. Με την κήρυξη της δικτατορίας της 4ης Αυγούστου συλλαμβάνεται και εξορίζεται στην Ανάφη. Δραπετεύει με άλλος εξορίστους, αλλά το 1938 ξανασυλλαμβάνεται και φυλακίζεται στο κάτεργο της Κέρκυρας. Με την εισβολή των Ναζί τον στέλνουν στο Στρατόπεδο Λάρισας. Με τη συνθηκολόγηση των Ιταλών δραπετεύει και ανεβαίνει στο βουνό, όπου παίρνει μέρος στην ΠΕΕΑ, την Κυβέρνηση του Βουνού, ως υπουργός Γεωργίας.

Μετά τον Δεκέμβριο του 1944 και τη Συμφωνία της Βάρκιζας αρχίζει ο άγριος διωγμός των αριστερών αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης. Ο ηγέτης της αγροτιάς ξανασυλλαμβάνεται και εκτοπίζεται στην Ικαρία, τη Μακρόνησο, τον Άη - Στράτη.

Τον Σεπτέμβριο 1951 ο λαός εκλέγει εφτά βουλευτές, παρά το ότι ήταν εκτοπισμένοι. Ήταν οι Γαβριηλίδης, Ηλιού, Ιμβριώτης, Πρωϊμάκης, Σαράφης, Τσόχας, Χατζημιχάλης. Έρχονται στην Αθήνα από τον Άη - Στράτη, αλλά το εκλογοδικείο ακυρώνει την εκλογή τους και οδηγούνται ξανά στην εξορία. Εκεί αφήνει την τελευταία του πνοή ο Γαβριηλίδης στις 27 Σεπτεμβρίου 1952 την ημέρα της επετείου της ίδρυσης του ΕΑΜ.

Ο Κώστας Γαβριηλίδης μένει στην Ιστορία σαν ένας σεμνός αγωνιστής, ένας ήρεμος και νηφάλιος πολιτικός. Τα όνειρά του για την αγροτιά, τα ιδανικά του, τα συνεχίζουν επάξια οι μαθητές του.