Πλατωνικό στερεό: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Katsba (συζήτηση | συνεισφορές)
Προσθήκη ενότητας ιδιοτήτων
Katsba (συζήτηση | συνεισφορές)
Προσθήκη ενότητας ιδιοτήτων
Γραμμή 60: Γραμμή 60:
|}
|}


Σε κάθε Πλατωνικό στερεό όλες οι κορυφές του ισαπέχουν από το κέντρο του πολυέδρου, πράγμα που σημαίνει ότι υπάρχει σφαίρα με κέντρο το κέντρο του πολυέδρου και η οποία περνάει από όλες τις κορυφές του πολυέδρου (περιγεγραμμένη σφαίρα). Το ίδιο ισχύει και για τις έδρες, δηλαδή ισαπέχουν από το κέντρο του πολυέδρου, πράγμα που σημαίνει ότι υπάρχει σφαίρα με κέντρο το κέντρο του πολυέδρου και η οποία εφάπτεται όλων των εδρών, στα κέντρα τους (εγγεγραμμένη σφαίρα). Επίσης όλες οι ακμές ισαπέχουν από το κέντρο του πολυέδρου, πράγμα που σημαίνει ότι υπάρχει σφαίρα με κέντρο το κέντρο του πολυέδρου και η οποία εφάπτεται όλων των ακμών, στα μέσα τους.


Αν θεωρήσουμε α το μήκος της ακμής, ισχύουν τα παρακάτω:

{| class="prettytable"
|-
! rowspan ="2" | Πολύεδρο
! colspan="3" | Ακτίνα σφαίρας που περνά από
! rowspan ="2" | Επιφάνεια
! rowspan ="2" | Όγκος
|-
! κέντρα εδρών
! κορυφές
! μέσα ακμών
|- align="center"
! Τετράεδρο
| <math>\frac{\sqrt{6}}{12}\alpha</math>
| <math>\frac{\sqrt{6}}{4}\alpha</math>
| <math>\frac{\sqrt{2}}{4}\alpha</math> || <math>\sqrt{3}\alpha^2</math>
| <math>\frac{\sqrt{2}}{12}\alpha^3</math>
|- align="center"
! Κύβος
| <math>\frac{1}{2}\alpha</math>
| <math>\frac{\sqrt{3}}{2}\alpha</math> || <math>\frac{\sqrt{2}}{2}\alpha</math>
| '''<math>6\alpha^2</math>'''
| '''<math>\alpha^3</math>'''
|- align="center"
! Οκτάεδρο
| <math>\frac{\sqrt{6}}{6}\alpha</math>
| <math>\frac{\sqrt{2}}{2}\alpha</math>
| <math>\frac{1}{2}\alpha</math> || <math>2\sqrt{3}\alpha^2</math>
| <math>\frac{\sqrt{2}}{3}\alpha^3</math>
|- align="center"
! Δωδεκάεδρο
| <math>\frac{1}{20}\sqrt{(10(25+11\sqrt{5})}\alpha</math>
| <math>\frac{\sqrt{3}}{4}(1+\sqrt{5}) \alpha</math>
| <math>\frac{1}{4}(3+\sqrt{5})\alpha</math>
| <math>3\sqrt{25+10\sqrt{5}}\alpha^2</math>
| <math>\frac{1}{4}(15+7\sqrt{5})\alpha^3</math>
|- align="center"
! Εικοσάεδρο
| <math>\frac{\sqrt{3}}{12}(3+\sqrt{5})\alpha</math>
| <math>\frac{1}{4}\sqrt{(10+2\sqrt{5})}\alpha</math>
| <math>\frac{1}{4}(1+\sqrt{5})\alpha</math>
| <math>5\sqrt{3}\alpha^2</math>
| <math>\frac{5}{12}(3+\sqrt{5})\alpha^3</math>
|}


{{Γεωμετρία-επέκταση}}
{{Γεωμετρία-επέκταση}}

Έκδοση από την 15:49, 31 Αυγούστου 2011

Πλατωνικό στερεό λέγεται ένα κυρτό κανονικό πολύεδρο, του οποίου όλες οι έδρες είναι ίσα κανονικά πολύγωνα και όλες οι πολυεδρικές γωνίες του είναι ίσες. Επομένως, όλες οι ακμές του είναι ίσα ευθύγραμμα τμήματα, καθώς επίσης και όλες οι επίπεδες γωνίες των εδρών του είναι ίσες.

Υπάρχουν μόνο πέντε τέτοια πολύεδρα:

Τετράεδρο Κύβος
(ή κανονικό εξάεδρο)
Οκτάεδρο Δωδεκάεδρο Εικοσάεδρο

(κινούμενο μοντέλο)


(κινούμενο μοντέλο)


(κινούμενο μοντέλο)


(κινούμενο μοντέλο)


(κινούμενο μοντέλο)

Τα Πλατωνικά στερεά ονομάστηκαν έτσι, επειδή μελετήθηκαν στην Ακαδημία του Πλάτωνα. Στη φιλοσοφία του Πλάτωνα, τα στερεά αυτά συμβόλιζαν τα δομικά στοιχεία του σύμπαντος: το τετράεδρο τη φωτιά, ο κύβος τη γη, το εικοσάεδρο το νερό, το οκτάεδρο τον αέρα και το δωδεκάεδρο τον αιθέρα. Ο Ευκλείδης ασχολείται με αυτά στο 13ο βιβλίο των Στοιχείων του, όπου αποδεικνύει ότι υπάρχουν ακριβώς πέντε κυρτά κανονικά πολύεδρα και εκφράζεται η ακμή τους ως συνάρτηση της περιγεγραμμένης σφαίρας.

Ιδιότητες

Για το πλήθος των κορυφών K, των ακμών A και των εδρών E ισχύει το θεώρημα του Euler:

Αν θεωρήσουμε ότι κάθε έδρα έχει ν κορυφές (ν-γωνο) και ότι μ τέτοιες έδρες ενώνονται για να διαμορφώσουν μια πολυεδρική γωνία, τότε ισχύει:

Πολύεδρο Κορυφές
K
Ακμές
A
Έδρες
E
Σύμβολο Schläfli
{ν, μ}
Διαμόρφωση
κορυφής
Αντίστοιχο στοιχείο
Τετράεδρο Τετράεδρο 4 6 4 {3, 3} 3.3.3 Φωτιά
Κύβος Κύβος 8 12 6 {4, 3} 4.4.4 Γη
Οκτάεδρο Οκτάεδρο 6 12 8 {3, 4} 3.3.3.3 Αέρας
Δωδεκάεδρο Δωδεκάεδρο 20 30 12 {5, 3} 5.5.5 Αιθέρας, σύμπαν
Εικοσάεδρο Εικοσάεδρο 12 30 20 {3, 5} 3.3.3.3.3 Νερό

Σε κάθε Πλατωνικό στερεό όλες οι κορυφές του ισαπέχουν από το κέντρο του πολυέδρου, πράγμα που σημαίνει ότι υπάρχει σφαίρα με κέντρο το κέντρο του πολυέδρου και η οποία περνάει από όλες τις κορυφές του πολυέδρου (περιγεγραμμένη σφαίρα). Το ίδιο ισχύει και για τις έδρες, δηλαδή ισαπέχουν από το κέντρο του πολυέδρου, πράγμα που σημαίνει ότι υπάρχει σφαίρα με κέντρο το κέντρο του πολυέδρου και η οποία εφάπτεται όλων των εδρών, στα κέντρα τους (εγγεγραμμένη σφαίρα). Επίσης όλες οι ακμές ισαπέχουν από το κέντρο του πολυέδρου, πράγμα που σημαίνει ότι υπάρχει σφαίρα με κέντρο το κέντρο του πολυέδρου και η οποία εφάπτεται όλων των ακμών, στα μέσα τους.

Αν θεωρήσουμε α το μήκος της ακμής, ισχύουν τα παρακάτω:

Πολύεδρο Ακτίνα σφαίρας που περνά από Επιφάνεια Όγκος
κέντρα εδρών κορυφές μέσα ακμών
Τετράεδρο
Κύβος
Οκτάεδρο
Δωδεκάεδρο
Εικοσάεδρο