Δρυΐδες: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Catlemur (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Catlemur (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 4: Γραμμή 4:
Ελάχιστα είναι γνωστά για τους αρχαίους δρυΐδες διότι δεν άφησαν γραπτά μνημεία και η μόνη απόδειξη της ύπαρξης τους είναι κάποιες αναφορές από Έλληνες και Ρωμαίους συγγραφείς και ιστορίες γραμμένες από μεταγενέστερους Ιρλανδούς συγγραφείς του Μεσαίωνα. Ενώ υπάρχουν αρχαιολογικά ευρήματα σχετικά με [[Κελτική μυθολογία|τις θρησκευτικές πρακτικές]] των ανθρώπων της Εποχής του Σιδήρου, "ούτε ένα τεχνούργημα ή εικόνα δεν έχει ανακαλυφθεί που μπορεί να συνδεθεί πέρα πάσας αμφιβολίας με τους αρχαίους δρυΐδες. Διάφορες επαναλαμβανόμενες αναφορές στους δρυΐδες εμφανίζονται σε πλήθος Ελληνο-Ρωμαϊκών γραπτών, συμπεριλαμβανομένου του ότι προέβαιναν σε [[Ανθρωποθυσία|ανθρωποθυσίες]], πίστευαν σε ένα είδος [[Μετενσάρκωση|μετεμψύχωσης]] και ότι είχαν υψηλή θέση στη Γαλατική κοινωνία. Σχεδόν τίποτα δεν είναι γνωστό σχετικά με την άσκηση της θρησκευτικής λατρείας τους, εκτός της [[ιεροτελεστία της βελανιδιάς και του γκυ|ιεροτελεστίας της βελανιδιάς και του γκυ]], όπως περιγράφει ο [[Πλίνιος ο Πρεσβύτερος]].
Ελάχιστα είναι γνωστά για τους αρχαίους δρυΐδες διότι δεν άφησαν γραπτά μνημεία και η μόνη απόδειξη της ύπαρξης τους είναι κάποιες αναφορές από Έλληνες και Ρωμαίους συγγραφείς και ιστορίες γραμμένες από μεταγενέστερους Ιρλανδούς συγγραφείς του Μεσαίωνα. Ενώ υπάρχουν αρχαιολογικά ευρήματα σχετικά με [[Κελτική μυθολογία|τις θρησκευτικές πρακτικές]] των ανθρώπων της Εποχής του Σιδήρου, "ούτε ένα τεχνούργημα ή εικόνα δεν έχει ανακαλυφθεί που μπορεί να συνδεθεί πέρα πάσας αμφιβολίας με τους αρχαίους δρυΐδες. Διάφορες επαναλαμβανόμενες αναφορές στους δρυΐδες εμφανίζονται σε πλήθος Ελληνο-Ρωμαϊκών γραπτών, συμπεριλαμβανομένου του ότι προέβαιναν σε [[Ανθρωποθυσία|ανθρωποθυσίες]], πίστευαν σε ένα είδος [[Μετενσάρκωση|μετεμψύχωσης]] και ότι είχαν υψηλή θέση στη Γαλατική κοινωνία. Σχεδόν τίποτα δεν είναι γνωστό σχετικά με την άσκηση της θρησκευτικής λατρείας τους, εκτός της [[ιεροτελεστία της βελανιδιάς και του γκυ|ιεροτελεστίας της βελανιδιάς και του γκυ]], όπως περιγράφει ο [[Πλίνιος ο Πρεσβύτερος]].


Η νωρίτερη γνωστή αναφορά στους δρυΐδες χρονολογείται στο 200 π.Χ., αν και η παλαιότερη περιγραφή προέρχεται από το Ρωμαίο στρατηγό [[Ιούλιος Καίσαρας| Ιούλιο Καίσαρα]] στο ''[[Commentarii de Bello Gallico]]'' (δεκαετία του 50 π.Χ.). Μεταγενέστεροι Ελληνο-Ρωμαίοι συγγραφείς επίσης ανέφεραν τους δρυΐδες, συμπεριλαμβανομένου του [[Κικέρωνας|Κικέρωνα]], του [[Τάκιτος|Τάκιτου]],[[Ποσειδώνιος ο Ρόδιος|Ποσειδώνιου του Ρόδιου]],[[Λουκανός|Λουκανού]],[[Πομπόνιος Μελάς|Πομπόνιου Μελά]] και του [[Πλίνιος ο Πρεσβύτερος|Πλινίου του Πρεσβύτερου]].
Η νωρίτερη γνωστή αναφορά στους δρυΐδες χρονολογείται στο 200 π.Χ., αν και η παλαιότερη περιγραφή προέρχεται από το Ρωμαίο στρατηγό [[Ιούλιος Καίσαρας| Ιούλιο Καίσαρα]] στο ''[[Commentarii de Bello Gallico]]'' (δεκαετία του 50 π.Χ.). Μεταγενέστεροι Ελληνο-Ρωμαίοι συγγραφείς επίσης ανέφεραν τους δρυΐδες, συμπεριλαμβανομένου του [[Κικέρωνας|Κικέρωνα]], του [[Τάκιτος|Τάκιτου]],[[Ποσειδώνιος ο Ρόδιος|Ποσειδώνιου του Ρόδιου]],[[Λουκανός|Λουκανού]],[[Πομπόνιος Μελάς|Πομπόνιου Μελά]],[[Ἱππόλυτος της Ρώμης|Ἱππόλυτου της Ρώμης]],[[Δίων ο Χρυσόστομος|Δίωνα του Χρυσόστομου]],[[Στράβων|Στράβωνα]],[[Διονύσιος ο Αλικαρνασσεύς|Διονύσιου του Αλικαρνασσεύ]],[[Τιμαγένης|Τιμαγένη]] και του [[Πλίνιος ο Πρεσβύτερος|Πλινίου του Πρεσβύτερου]].


Μετά την εισβολή της [[Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία|Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας]] στη Γαλατία, ο δρυΐδισμός καταστάλθηκε από τη Ρωμαϊκή κυβέρνηση των αυτοκρατόρων του πρώτου αιώνα [[Τιβέριος Καίσαρας Αύγουστος|Τιβέριο]] και [[Κλαύδιος|Κλαύδιο]] και εξαφανίστηκε από τα γραπτά μνημεία μέχρι το δεύτερο αιώνα, αν και πιστεύεται ότι συνέχισε να υπάρχει στα [[Βρετανικά Νησιά]].
Μετά την εισβολή της [[Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία|Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας]] στη Γαλατία, ο δρυΐδισμός καταστάλθηκε από τη Ρωμαϊκή κυβέρνηση των αυτοκρατόρων του πρώτου αιώνα [[Τιβέριος Καίσαρας Αύγουστος|Τιβέριο]] και [[Κλαύδιος|Κλαύδιο]] και εξαφανίστηκε από τα γραπτά μνημεία μέχρι το δεύτερο αιώνα,ο Τάκιτος αναφέρει ότι περί το 61 π.Χ. ο δρυΐδισμός είχε αρχίσει καταστέλνετε και στα [[Βρετανικά Νησιά]].


Οι δρυΐδες εμφανίζονται επίσης σε ορισμένα μεσαιωνικά παραμύθια από την εκχριστιανισμένη Ιρλανδία όπως το ''[[Táin Bó Cúailnge]]'', όπου περιγράφονται ως [[μάγοι]] οι οποίοι αντιτίθεντο στο Χριστιανισμό.
Οι δρυΐδες εμφανίζονται επίσης σε ορισμένα μεσαιωνικά παραμύθια από την εκχριστιανισμένη Ιρλανδία όπως το ''[[Táin Bó Cúailnge]]'', όπου περιγράφονται ως [[μάγοι]] οι οποίοι αντιτίθεντο στο Χριστιανισμό.

Έκδοση από την 12:08, 31 Αυγούστου 2011

Οι δρυΐδες αποτελούσαν την ιερατική τάξη στη Βρετανία, Ιρλανδία και Γαλατία και πιθανόν σε άλλα μέρη της Κελτικής δυτικής Ευρώπης κατά την Εποχή του Σιδήρου. Τα έθιμα των Δρυΐδων αποτελούσαν τμήμα του πολιτισμού όλων των φυλετικών ομάδεων που ονομάζονταν 'Κέλτοι' και 'Γαλάται' από τους Έλληνες και 'Celtae' and 'Galli' από τους Ρωμαίους, λέξεις οι οποίες εξελίχθηκαν στα σύγχρονα Αγγλικά σε 'Celtic' και 'Gaulish'.

Ελάχιστα είναι γνωστά για τους αρχαίους δρυΐδες διότι δεν άφησαν γραπτά μνημεία και η μόνη απόδειξη της ύπαρξης τους είναι κάποιες αναφορές από Έλληνες και Ρωμαίους συγγραφείς και ιστορίες γραμμένες από μεταγενέστερους Ιρλανδούς συγγραφείς του Μεσαίωνα. Ενώ υπάρχουν αρχαιολογικά ευρήματα σχετικά με τις θρησκευτικές πρακτικές των ανθρώπων της Εποχής του Σιδήρου, "ούτε ένα τεχνούργημα ή εικόνα δεν έχει ανακαλυφθεί που μπορεί να συνδεθεί πέρα πάσας αμφιβολίας με τους αρχαίους δρυΐδες. Διάφορες επαναλαμβανόμενες αναφορές στους δρυΐδες εμφανίζονται σε πλήθος Ελληνο-Ρωμαϊκών γραπτών, συμπεριλαμβανομένου του ότι προέβαιναν σε ανθρωποθυσίες, πίστευαν σε ένα είδος μετεμψύχωσης και ότι είχαν υψηλή θέση στη Γαλατική κοινωνία. Σχεδόν τίποτα δεν είναι γνωστό σχετικά με την άσκηση της θρησκευτικής λατρείας τους, εκτός της ιεροτελεστίας της βελανιδιάς και του γκυ, όπως περιγράφει ο Πλίνιος ο Πρεσβύτερος.

Η νωρίτερη γνωστή αναφορά στους δρυΐδες χρονολογείται στο 200 π.Χ., αν και η παλαιότερη περιγραφή προέρχεται από το Ρωμαίο στρατηγό Ιούλιο Καίσαρα στο Commentarii de Bello Gallico (δεκαετία του 50 π.Χ.). Μεταγενέστεροι Ελληνο-Ρωμαίοι συγγραφείς επίσης ανέφεραν τους δρυΐδες, συμπεριλαμβανομένου του Κικέρωνα, του Τάκιτου,Ποσειδώνιου του Ρόδιου,Λουκανού,Πομπόνιου Μελά,Ἱππόλυτου της Ρώμης,Δίωνα του Χρυσόστομου,Στράβωνα,Διονύσιου του Αλικαρνασσεύ,Τιμαγένη και του Πλινίου του Πρεσβύτερου.

Μετά την εισβολή της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας στη Γαλατία, ο δρυΐδισμός καταστάλθηκε από τη Ρωμαϊκή κυβέρνηση των αυτοκρατόρων του πρώτου αιώνα Τιβέριο και Κλαύδιο και εξαφανίστηκε από τα γραπτά μνημεία μέχρι το δεύτερο αιώνα,ο Τάκιτος αναφέρει ότι περί το 61 π.Χ. ο δρυΐδισμός είχε αρχίσει καταστέλνετε και στα Βρετανικά Νησιά.

Οι δρυΐδες εμφανίζονται επίσης σε ορισμένα μεσαιωνικά παραμύθια από την εκχριστιανισμένη Ιρλανδία όπως το Táin Bó Cúailnge, όπου περιγράφονται ως μάγοι οι οποίοι αντιτίθεντο στο Χριστιανισμό.

Αρχιδρυΐδης με την επίσημή του ενδυμασία

Οι Δρυΐδες πήραν το όνομα τους από το ιερό δέντρο των Κελτών τη Βελανιδιά (Δρυς), ήταν ιερείς, φιλόσοφοι, νομοθετούσαν αλλά και απέμεναν δικαιοσύνη [1].

Οι σύγχρονες προσπάθειες επαναδόμησης ή αναβίωσης του Δρυϊδισμού το 18ο και 19ο αιώνα ονομάζεται Νεοδρυϊδισμός.

Οι δρυΐδες έχουν γίνει αρκετά γνωστοί στο ευρύ κοινό μέσα από το κόμικς Αστερίξ των Γκοσινί και Ουντερζό, στο οποίο ένας από τους κύριους χαρακτήρες είναι ο δρυΐδης Πανοραμίξ.

Παραπομπές

Stuart Piggot (1994),The Druids.Thames and Hudson.

  1. Διονύσιος Πλατανιάς , Οι μυθολογίες του κόσμου,Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Αθήνα 2004, σελ. 139

Εξωτερικές συνδέσεις

The Druid Tradition

Πρότυπο:Link FA Πρότυπο:Link FA