Παύλος ο Σιλεντιάριος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε

Ενδογραμμικά

Έκδοση από την 00:13, 26 Αυγούστου 2011

Βυζαντινός ποιητής. Έζησε περί τα μέσα του ΣΤ’ μ.Χ. αιώνα και ήταν αξιωματούχος (σιλεντιάριος : “ο επιτάσσων σιγήν”) στην αυλή του Ιουστινιανού. Πιθανώς ήταν γιος του ποιητή Κύρου και γι’ αυτό τον συναντούμε και σαν Παύλο Κύρου. Έγραψε “Έκφρασιν” δηλ. ιστορία και περιγραφή του ναού της Αγίας Σοφίας και του άμβωνά της σε δακτυλικούς εξαμέτρους και σε ιάμβους. Σύγχρονος και φίλος του Αγαθία, ο οποίος τον συμπεριέλαβε στον Κύκλο του. Ήταν ο χαρακτηριστικός αυλικός ποιητής και η ποίησή του ήταν κομψή και αισθησιακή. Σώζονται 78 επιγράμματά του στην Παλατινή Ανθολογία, από τα οποία τα μισά είναι ερωτικά.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Wikisource logo

Στη Βικιθήκη υπάρχει υλικό που έχει σχέση με το θέμα:
Συγγραφέας:Παύλος ο Σιλεντιάριος

Πηγές

Σίμος Μενάρδος, Στέφανος, εκδ. Ι.Ν.Σιδέρης, Αθήνα, 1924, σελ. 163.
Βασίλης Λαζανάς, Αρχαία ελληνικά επιγράμματα εμπνευσμένα από την Κόρινθο και την περιοχή της, Αθήνα, 1971, σ. 153.
Pierre Waltz, Anthologie Grecque, ed. Les Belles Lettres, Paris, 1960, vol. II, p. 145.
Peter Jay, The Greek Anthology, ed. Allen Lane, 1973, p. 340.
Walther Kranz, Geschichte der griechischen Literatur (μετάφραση Θρασύβουλου Σταύρου ως Ιστορία της Αρχαίας Ελληνικής Λογοτεχνίας, εκδ. Γ.Παπαδημητρίου, Αθήνα, 1953, τ. Β΄σ. 134.

@@ Γραμμή 4: / Γραμμή 4: @@
 == Εξωτερικοί σύνδεσμοι ==
 {{βικιθήκη}}
+==Πηγές==
+* Σίμος Μενάρδος, Στέφανος, εκδ. Ι.Ν.Σιδέρης, Αθήνα, 1924, σελ. 163.
+* Βασίλης Λαζανάς, Αρχαία ελληνικά επιγράμματα εμπνευσμένα από την Κόρινθο και την περιοχή της, Αθήνα, 1971, σ. 153.
+* Pierre Waltz, Anthologie Grecque, ed. Les Belles Lettres, Paris, 1960, vol. II, p. 145.
+* Peter Jay, The Greek Anthology, ed. Allen Lane, 1973, p. 340.
+* Walther Kranz, ''Geschichte der griechischen Literatur'' (μετάφραση Θρασύβουλου Σταύρου ως '' Ιστορία της Αρχαίας Ελληνικής Λογοτεχνίας'', εκδ. Γ.Παπαδημητρίου, Αθήνα, 1953, τ. Β΄σ. 134.