Δημήτριος Φωτιάδης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε

Ενδογραμμικά

Έκδοση από την 18:02, 26 Μαΐου 2011

Ο Δημήτρης Φωτιάδης (Σμύρνη 1898-Αθήνα 1988) ήταν ένας από τους Έλληνες λογοτέχνες που ασχολήθηκαν κυρίως με την ελληνική επανάσταση του 1821.

Οι γονείς του ήταν εύποροι, και ο ίδιος κατατάχτηκε ως εθελοντής στον ελληνικό στρατό κατά τη διάρκεια του Μικρασιατικού Πολέμου. Με τη Μικρασιατική καταστροφή κατέφυγε στην Αθήνα και έκανε την εμφάνισή του στα γράμματα με τα θεατρικά Μάνια Βιτρόβα και Το μαγεμένο βιολί το 1931, ενώ εργάστηκε και ως διευθυντής του περιοδικού Νεοελληνικά Γράμματα (1936-1941). Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκόσμιου Πόλεμου έφυγε στο εξωτερικό και εργάστηκε ως ανταποκριτής στο Λονδίνο και τη Μέση Ανατολή. Ξαναγυρνώντας στην Ελλάδα εξορίστηκε στη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου στη Μακρόνησο, την Ικαρία και τον Άγιο Ευστράτιο, ενώ υπήρξε διευθυντής του περιοδικού Ελεύθερα Γράμματα (1945-48). Μετά την απελευθέρωσή του έγινε στέλεχος της ΕΔΑ. Μετά τον πόλεμο στράφηκε στην ιστοριογραφία, επικεντρώνοντας το έργο του κυρίως στην Ελληνική Επανάσταση του 1821. Τιμήθηκε με το Μετάλλιο της Εταιρείας Ελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου της Σορβόννης (1939) και το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορηματικής Βιογραφίας (1982, για το έργο του "Ενθυμήματα").

Έργα

(πρώτες αυτοτελείς εκδόσεις)

Ι. Θέατρο

Μάνια Βίτροβα. 1932.
Μαγεμένο βιολί. 1931.
Κατακτητές. 1936.
Ο κόσμος ανάποδα. 1937.
Θεοδώρα. 1946.
Μακρυγιάννης. 1946.

ΙΙ. Μετάφραση

Αριστοφάνης, Ιππής. 1938.
Πλάτων, Συμπόσιο. 1939.
Δημοσθένης, Γ’ Φιλιππικός. 1940.
Πλάτων, Φαίδρος. 1967.

ΙΙΙ. Μελέτες – Δοκίμια

Μεσολόγγι. Αθήνα, Ορίζοντες, 1953.
Καραϊσκάκης. 1956.
Κανάρης. 1960.
Η δίκη του Κολοκοτρώνη. 1962.
Όθωνας – Η μοναρχία.1963.
Όθωνας – Η έξωση. 1964.
Η Επανάσταση του ’21, τ.1-4. 1971-1972.
Σαγγάριος· Εποποιία και καταστροφή στη Μικρά Ασία. 1974.
Η 3η Σεπτεμβρίου 1843. 1975.
Ζωή και Τέχνη. 1976.
Ενθυμήματα, τ.1-3. 1986.
Άπαντα. Αθήνα, 1988.
Η ακτή των σκλάβων. Αθήνα, Εταιρεία Λογοτεχνικών Εκδόσεων, 1955 (έκδοση β΄).

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Αρχείο του λογοτέχνη υπάρχει στο Ελληνικό Λογοτεχνικό και Ιστορικό Αρχείο (Ε.Λ.Ι.Α.) [1]
Αρχείο Ελλήνων Λογοτεχνών, Ε.ΚΕ.ΒΙ. [2]

@@ Γραμμή 1: / Γραμμή 1: @@
 Ο '''Δημήτρης Φωτιάδης''' ([[Σμύρνη]] [[1898]]-[[Αθήνα]] [[1988]]) ήταν ένας από τους [[λογοτεχνία|Έλληνες λογοτέχνες]] που ασχολήθηκαν κυρίως με την ελληνική επανάσταση του [[1821]].
-Οι γονείς του ήταν εύποροι, και ο ίδιος κατατάχτηκε ως εθελοντής στον ελληνικό στρατό κατά τη διάρκεια του [[Μικρασιατική Εκστρατεία|Μικρασιατικού Πολέμου]]. Με τη [[Μικρασιατική καταστροφή]] κατέφυγε στην [[Αθήνα]] και έκανε την εμφάνισή του στα γράμματα με τα θεατρικά ''Μάνια Βιτρόβα'' και ''Το μαγεμένο βιολί'' το [[1931]], ενώ εργάστηκε και ως διευθυντής του περιοδικού  ''Νεοελληνικά Γράμματα'' (1936-1941). Κατά τη διάρκεια του  [[Β' Παγκόσμιος Πόλεμος|Β' Παγκόσμιου Πόλεμου]] έφυγε στο εξωτερικό και εργάστηκε ως ανταποκριτής στο [[Λονδίνο]] και τη [[Μέση Ανατολή]]. Ξαναγυρνώντας στην Ελλάδα εξορίστηκε στη διάρκεια του [[Ελληνικός Εμφύλιος 1946 - 1949|Εμφυλίου]] στη [[Μακρόνησος|Μακρόνησο]], την [[Ικαρία]] και τον [[Άγιος Ευστράτιος|Άγιο Ευστράτιο]] ενώ υπήρξε διευθυντής του περιοδικού ''Ελεύθερα Γράμματα'' (1945-48). Μετά την απελευθέρωσή του έγινε στέλεχος της [[ΕΔΑ]]. Μετά τον πόλεμο στράφηκε στην [[ιστοριογραφία]], επικεντρώνοντας το έργο του κυρίως στην [[Ελληνική Επανάσταση του 1821]]. Τιμήθηκε με το Μετάλλιο της Εταιρείας Ελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου της [[Σορβόνη|Σορβόννης]] ([[1939]]) και το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορηματικής Βιογραφίας ([[1982]], για το έργο του "Ενθυμήματα").
+Οι γονείς του ήταν εύποροι, και ο ίδιος κατατάχτηκε ως εθελοντής στον ελληνικό στρατό κατά τη διάρκεια του [[Μικρασιατική Εκστρατεία|Μικρασιατικού Πολέμου]]. Με τη [[Μικρασιατική καταστροφή]] κατέφυγε στην [[Αθήνα]] και έκανε την εμφάνισή του στα γράμματα με τα θεατρικά ''Μάνια Βιτρόβα'' και ''Το μαγεμένο βιολί'' το [[1931]], ενώ εργάστηκε και ως διευθυντής του περιοδικού  ''Νεοελληνικά Γράμματα'' (1936-1941). Κατά τη διάρκεια του  [[Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Β΄ Παγκόσμιου Πόλεμου]] έφυγε στο εξωτερικό και εργάστηκε ως ανταποκριτής στο [[Λονδίνο]] και τη [[Μέση Ανατολή]]. Ξαναγυρνώντας στην Ελλάδα εξορίστηκε στη διάρκεια του [[Ελληνικός Εμφύλιος Πόλεμος 1946-1949|Εμφυλίου Πολέμου]] στη [[Μακρόνησος|Μακρόνησο]], την [[Ικαρία]] και τον [[Άγιος Ευστράτιος|Άγιο Ευστράτιο]], ενώ υπήρξε διευθυντής του περιοδικού ''Ελεύθερα Γράμματα'' (1945-48). Μετά την απελευθέρωσή του έγινε στέλεχος της [[ΕΔΑ]]. Μετά τον πόλεμο στράφηκε στην [[ιστοριογραφία]], επικεντρώνοντας το έργο του κυρίως στην [[Ελληνική Επανάσταση του 1821]]. Τιμήθηκε με το Μετάλλιο της Εταιρείας Ελληνικών Σπουδών του Πανεπιστημίου της [[Σορβόνη|Σορβόννης]] ([[1939]]) και το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορηματικής Βιογραφίας ([[1982]], για το έργο του "Ενθυμήματα").
 ==Έργα==