Μετοχή (γραμματική): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
Η '''μετοχή''' είναι |
Η '''μετοχή''' είναι ένα κλιτό μέρος του λόγου. Ο τύπος της είναι [[Ρήμα|ρηματικός]], δηλαδή φανερώνει [[Χρόνος (γραμματική)|χρόνο]] και [[Διάθεση (γραμματική)|διάθεση]] και μοιάζει με [[Όνομα (γραμματική)|όνομα]] ή [[Επίθετο]] αφού έχει [[Γένος (γραμματική)|γένη]] και [[Κλίση (γραμματική)|κλίνεται]]. |
||
Η ''μετοχή'' λοιπόν είναι κατά ένα μέρος ''ρήμα'' (χρόνος, διάθεση) και κατά ένα μέρος ''όνομα'' (γένος, κλίση), δηλαδή ''μετέχει'' και στα δύο είδη του λόγου. |
Η ''μετοχή'' λοιπόν είναι κατά ένα μέρος ''ρήμα'' (χρόνος, διάθεση) και κατά ένα μέρος ''όνομα'' (γένος, κλίση), δηλαδή ''μετέχει'' και στα δύο είδη του λόγου. |
Έκδοση από την 12:39, 25 Μαΐου 2011
Η μετοχή είναι ένα κλιτό μέρος του λόγου. Ο τύπος της είναι ρηματικός, δηλαδή φανερώνει χρόνο και διάθεση και μοιάζει με όνομα ή Επίθετο αφού έχει γένη και κλίνεται.
Η μετοχή λοιπόν είναι κατά ένα μέρος ρήμα (χρόνος, διάθεση) και κατά ένα μέρος όνομα (γένος, κλίση), δηλαδή μετέχει και στα δύο είδη του λόγου.
Η ενεργητική μετοχή φανερώνει τον τρόπο που εκδηλώνεται η ενέργεια του ρήματος, και είναι άκλιτη. Έχει κατάληξη -οντας (π.χ. τρέχοντας) ή -ώντας (π.χ. τραβώντας).
Η παθητική μετοχή φανερώνει ότι η ενέργεια του ρήματος έχει επηρεάσει το υποκείμενο σε παρελθόντα χρόνο, και είναι κλιτή με τρία γένη και δύο αριθμούς. Έχει κατάληξη :
- συνήθως, -μένος, π.χ. φοβισμένος, κοιμισμένος.
- αν είναι προπαροξύτονη, -όμενος, π.χ. ερχόμενος. Ειδικά οι μετοχές που προέρχονται από ρήματα δεύτερης συζυγίας καταλήγουν σε -ώμενος, π.χ. περισπώμενος.
- αν είναι παροξύτονη, -ωμένος, π.χ. αγχωμένος.
Ορισμένες μετοχές, με την συχνή χρήση, μετατρέπονται σε ουσιαστικά, π.χ. η Οικουμένη (ήταν αρχικά η Οικουμένη Γη).
|