Αρτέμιδα Αττικής

Για άλλες χρήσεις, δείτε: Άρτεμις (αποσαφήνιση).

Δήμος Αρτέμιδος Αττικής

Στατιστικά Στοιχεία
•Υψόμετρο Πόλης: 0-180 μ •Έκταση Δήμου: 21,226 χμ2 (21.226 στρέμματα) •Πληθυσμός Δήμου: 17.391 κάτοικοι (2001) •Πυκνότητα Δόμησης: 819 κάτοικοι/χμ2 (2001)

Γεωγραφικά Δεδομένα
•Πόλη: Αρτέμιδα •Οικιστικό Συγκρότημα: Μεσογείων •Νομαρχία: Ανατολικής Αττικής •Περιφέρεια: Αττικής •Χώρα: Ελλάδα •Συνασπισμός Κρατών: Ευρωπαϊκή Ένωση •Ήπειρος: Ευρώπη

Πληροφορίες Δήμου
•Έτος Ίδρυσης: 1974 (Κοινότητα) •Έτος Προαγωγής: 1994 (Δήμος) •Δήμαρχος: Αλτιπαρμάκης Γεώργιος(2006) •Αποστολή Ε-mail: dmerimna@otenet.gr •Επίσημος Ιστότοπος: www.artemida.gov.gr

Η Αρτέμιδα (ή Άρτεμις) αποτελεί Δημοτική Κοινότητα του Καλλικράτειου Δήμου Σπάτων-Αρτέμιδας της Ανατολική Αττικής και βρίσκεται σε κοντινή απόσταση από το ιερό της Βραυρώνας όπου λατρευόταν η Άρτεμις, θεότητα του κυνηγιού. Σήμερα μια από τις μεγαλύτερες σε πληθυσμό Δημοτικές Κοινότητες της Ανατολικής Αττικής και μεταλλάσσεται με γρήγορο ρυθμό από παραθεριστική κωμόπολη των Μεσογείων σε τόπο μόνιμης κατοικίας, με εμπορικό και οικονομικό κέντρο τη Λούτσα.

Η ευρύτερη περιοχή της Δημοτικής Κοινότητας Αρτέμιδας βρίσκεται στις ακτές του Νότιου Ευβοϊκού Κόλπου, 25χμ ανατολικά των Αθηνών και μόλις 5 χιλιόμετρα από την Δημοτική Κοινότητα Σπάτων στη Μεσογαία, της οποίας αποτελεί επίνειο. Διοικητικά υπάγεται στη Περιφέρεια Αττικής. Δικαστικά υπάγεται στο Ειρηνοδικείο Κορωπίου και οικονομικά στη ΔΟΥ Παλλήνης.

Η περιοχή και παλιός οικισμός της Λούτσας παραμένει μέχρι το 1974 στα διοικητικά όρια των Σπάτων, ενώ έκτοτε αναγνωρίζεται ως Κοινότητα Αρτέμιδος της Ανατολικής Αττικής. Το 1994 ξεπερνάει τους 10.000 κατοίκους και προάγεται σε δήμο, σύμφωνα με τον Κώδικα Δήμων & Κοινοτήτων. Το 2010 συνενώθηκε με τον πρώην Δήμο Σπάτων για να σχηματίσουν το Δήμο Σπάτων-Αρτέμιδας

Τα διοικητικά όρια της Δημοτικής Κοινότητας εκτείνονται: ΑΝΑΤΟΛΙΚΑ: Με την ακτογραμμή στη θαλάσσια περιοχή του όρμου Αρτέμιδος. ΝΟΤΙΑ: Με τα όρια του Δήμου Μαρκοπούλου(περιοχή Πόρτο Ράφτη). ΔΥΤΙΚΑ: Με το Διεθνή Αερολιμένα Αθηνών και στη συνέχεια με τα όρια της Δημοτικής Κοινότητας Σπάτων. ΒΟΡΕΙΑ: Έως τα όρια με το Δήμο Ραφήνας-Πικερμίου επί της οδού Αρίωνος.

Η Δημοτική Κοινότητα Αρτέμιδας καταλαμβάνει έκταση 21.226 στρεμμάτων, από τα οποία ένα πολύ μικρό μέρος αποτελεί το παλιό κέντρο, ενώ το 50% της συνολικής επιφάνειας είναι εκτάσεις ενταγμένες σε Σχέδιο Πόλης. Το υπόλοιπο της Δημοτικής Κοινότητας καταλαμβάνεται από εκτάσεις κυρίως γεωργικές όπου υπάρχουν και ορισμένες αγροικίες κι εξοχικές κατοικίες. Στη περιοχή υπάρχουν αρκετές αγροτικές εκτάσεις με κυρίαρχη καλλιέργεια αυτήν της αμπέλου για παραγωγή κρασιού. Ο πληθυσμός της περιοχής σύμφωνα με την απογραφή του 2001 ανέρχεται σε 17.391 κατοίκους, ήτοι 819 κάτοικοι ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο. Μεγάλη πληθυσμιακή προσέλευση παρατηρείται κατά τη δεκαετία του '90, εποχή κατά την οποία η περιοχή αποτελεί δημοφιλή παραθεριστικό προορισμό.

Η Αρτέμιδα αποτελεί κόμβο ανάμεσα στο Διεθνή Αερολιμένα των Αθηνών και το Λιμένα της Ραφήνας. Επίσης αποτελεί το επίνειο των Σπάτων χωρίς σημαντικές λιμενικές υποδομές πέρα από το αλιευτικό καταφύγιο που υπάρχει στη Λούτσα.

Ταυτότητα Περιοχής

Ετυμολογικές & Ερμηνευτικές Αναφορές

Η αρχική ονομασία του παραδοσιακού παράκτιου οικισμού ήταν "Λούτσα" λόγω της εγκατάστασής του σε παραθαλάσσια ζώνη. Στην αρβανίτικη γλώσσα η ονομασία αυτή αντιπροσωπεύει ένα μέρος προικισμένο με υδάτινο πλούτο.

Η περιοχή αναπτύσσεται και χωρίζεται από τον Δήμο Σπάτων από τον πρώτο κοινοτάρχη Εμμανουήλ Αναγνωσταρά και αναγνωρίζεται ως Δήμος τιμάται με την ονομασία της Θεάς Αρτέμιδος (η Άρτεμις, της Αρτέμιδος, την Αρτέμιδα) καθώς η ομώνυμη λεωφόρος που διέρχεται από το παραδοσιακό κέντρο καταλήγει νότια στην Αρχαία Βραυρώνα όπου σώζονται τα ερείπια του Ιερού Ναού της Βραυρωνίας Αρτέμιδος.

Στο έμβλημα δε του Δήμου χαράσσεται η εικόνα της Αρτέμιδος.

Ιστορική Εξέλιξη

Η Δημοτική Κοινότητα Αρτέμιδας βρίσκεται στην περιοχή με το τοπωνύμιο Λούτσα που προέρχεται από την αρβανίτικη λέξη «λούτσα» δηλαδή υγρός – βαλτώδης τόπος, πιθανότατα εξαιτίας της ύπαρξη λίμνης ή έλους στην περιοχή που σήμερα ονομάζεται Λίμνη. Η περιοχή αυτή, βρίσκεται πολύ κοντά στο κέντρο του Δήμου, και κατοικήθηκε από το 2.000 π.Χ., δηλαδή κατά την διάρκεια της πρωτοελλαδικής περιόδου. Στην περιοχή Αλυκή αποκαλύφθηκε οχυρωμένος πρωτοελλαδικός οικισμός, οι Αραφηνίδες Αλές, ο οποίος αποτελούσε το δεύτερο σε μέγεθος Δήμο των αρχαίων Αραφηνίων.

Ο μύθος αναφέρει πως ο Ορέστης επιστρέφοντας από την Ταυρική χερσόνησο με την Ιφιγένεια και το θαυματουργό ξόανο της Αρτέμιδος, αποβιβάστηκε στις Αραφηνίδες Αλές, όπου ίδρυσε ναό για την Αρτέμιδα και έστησε άγαλμα. Τα θεμέλια του ναού διατηρούνται σήμερα σε ελεγχόμενο χώρο στην κεντρική παραλία του Δήμου, όπως επίσης και ο βωμός της θεάς σε κοντινή απόσταση επάνω στην ακτή. Στο ναό λατρευόταν η Άρτεμις ως «ταυροπόλος» θεά, ενώ η Ιφιγένεια αποσύρθηκε στο Ιερό της Αρτέμιδος στη Βραυρώνα, το οποίο σώζεται έως σήμερα, δίπλα από το Αρχαιολογικό Μουσείο Βραυρώνος.

Από τον Ευριπίδη φαίνεται, ότι είχε επιζήσει μια παλιά λατρευτική συνήθεια, μια συμβολική ανθρωποθυσία που λάμβανε χώρας στις Αραφηνίδες Αλές, και κατά την διάρκεια της οποίας χαράσσονταν ο λαιμός ενός ανθρώπου ώστε να βραχεί με αίμα ο βωμός της θεάς.

Κατά την διάρκεια του 19ου αιώνα, και σύμφωνα με την χαρτογραφική αποτύπωση του γερμανού χαρτογράφου Kaupert, η περιοχή που καταλαμβάνει σήμερα ο Δήμος Αρτέμιδος ήταν ιδιαίτερα αραιοκατοικημένη. Στη θέση που βρίσκεται σήμερα ο Ι.Ν.Αγ.Σπυρίδωνα αποτυπώθηκαν ερείπια, πιθανότατα υπολείμματα αρχαίου λιμενίσκου. Αξιοσημείωτη η περιτοίχιση που περιλαμβάνει το σημερινό κέντρο και τμήμα της 6 πολεοδομικής ενότητας με την ένδειξη «Μάνδρα Διάκου». Στον ίδιο χάρτη αποτυπώνονται οι εκτεταμένοι αμμόλοφοι του παραθαλάσσιου μετώπου που καταλαμβάνονται από δασική βλάστηση.

Τρισδιάστατη Άποψη (Δορυφορική εικόνα ASTER)

Η περιοχή έως τα τέλη του '70 αποτελεί χωριό ανατολικά των Αθηνών με αγροτικό και κτηνοτροφικό χαρακτήρα. Κατά τις δεκαετίες του '80 και του '90 καθίσταται δημοφιλής λόγω της εγγύτητάς της με την πρωτεύουσα ως παραθαλάσσιος προορισμός κατά τους καλοκαιρινούς μήνες. Με την οικιστική επέκταση της πρωτεύουσας επιλέγονται εκτάσεις της Λούτσας από ανθρώπους μέσων και χαμηλών εισοδημάτων για την οικοδόμηση εξοχικών κατοικιών. Η περιοχή διαμορφώνει το ιδιαίτερο προφίλ της και πραγματοποιείται απόσχιση από το Δήμο Σπάτων-Λούτσας. Στα τέλη του '90 η περιοχή γνωρίζει οικιστική ανάπτυξη ανάπτυξη, χωρίς όμως να συνοδεύεται από μια παράλληλη ανάπτυξη των υποδομών. Η παράκτια ζώνη αξιοποιείται από γραφικά καφέ, καταστήματα και bar και διαμορφώνεται σταδιακά το παραθεριστικό προφίλ της περιοχής. Αναγνωρίζεται πλέον ως Δήμος και αρχίζει να διεκδικεί την ανάπτυξη που της αρμόζει.

Το 2004, με την μετεγκατάσταση του Διεθνούς Αερολιμένος Αθηνών από το Ελληνικό στα Σπάτα της Μεσογαίας, η Αρτέμιδα επηρεάζεται άμεσα από την ανάπτυξη της ευρύτερης περιοχής. Παρατηρείται παρά ταύτα συμφόρηση, καθώς δε συνοδεύεται παράλληλα από τροποποίηση και αναθεώρηση των ρυμοτομικών σχεδίων σύμφωνα με τα σύγχρονα χωροταξικά δεδομένα της ευρύτερης περιοχής και χρειάζονται νέα έργα υποδομής (παιδεία, υγεία, μεταφορές κλπ).

Στα νεότερα χρόνια της πόλης διετέλεσαν δήμαρχοι ο Γιάννης Αναγνωστόπουλος (1990-1997), πρώτος Δήμαρχος όταν η Αρτέμιδα αναγνωρίζεται ως Δήμος, Βάιος Τυράκης (1998-2001), Γεώργιος Κασίμης (2002-2005) και Γεώργιος Αλτιπαρμάκης (2006-2010).

Το 2010 η ευρύτερη περιοχή του Αγίου Νικολάου και της Βραυρώνας κινδύνευσαν να καούν παντελώς, αποτελώντας ένα σοβαρό πλήγμα για την χλωρίδα και την πανίδα της περιοχής.

Πολεοδομικά Χαρακτηριστικά

Αρχείο:Pe artemis.JPG

Πολεοδομικές Ενότητες

Η πόλη είναι χτισμένη δίπλα στη θάλασσα, στον κόλπο της Αρτέμιδας. Ο πληθυσμός παρουσίασε μεγάλη αύξηση τη δεκαετία του '90,καθώς και την τελευταία πενταετία. Η οικιστική ανάπτυξη συνεχίζεται με έντονους ρυθμούς, δημιουργώντας όμως προβλήματα. Κυρίως γιατί η πόλη δεν έχει τις υποδομές να εξυπηρετήσει τόσο πληθυσμό. Άλλο ένα πρόβλημα είναι η έλλειψη σχολικών κτιρίων. Το λιμάνι εξυπηρετεί κυρίως αλιευτικά και ιδιωτικής χρήσεως σκάφη. Η παραλία είναι δημοφιλής προορισμός το καλοκαίρι, συγκεντρώνει χιλιάδες λουόμενους και σε πολύ μικρή απόσταση υπάρχουν αρκετές καφετέριες και μπαρ. Μεταξύ αυτών και της παραλίας βρίσκεται το Πάρκο Αρτέμιδος, το οποίο αποπερατώθηκε τον Ιούλιο του 2006.

Η περιοχή της Αρτέμιδας είναι αρκετά εκτεταμένη. Κάποιοι αριθμοί δίνουν μια ιδέα του μεγέθους. Έχει έκταση 21,226km2,480km οδικό δίκτυο,πάνω από 650km δίκτυο ύδρευσης,18km παραλία, ενώ η Δημοτική Κοινότητα διαιρείται σε 14 Πολεοδομικές Ενότητες (13 νέες εντάξεις και το παλιό "Κέντρο"). Η γειτνίαση με το αεροδρόμιο αλλά και το λιμάνι της Ραφήνας, δημιουργεί πλεονεκτήματα αλλά και προβλήματα.

Ένα φλέγον ζήτημα περιβαλλοντικού ενδιαφέροντος, είναι η διεύλεση των αεροπλάνων πάνω από την πόλη σε χαμηλό ύψος, κι ένα δεύτερο εξίσου σημαντικό η ανυπαρξία μονάδας επεξεργασίας αστικών λυμάτων (βιολογικός καθαρισμός). Ειδικά το δεύτερο αν δε γίνουν σωστές κινήσεις θ'αποδειχθεί καταστροφικό για την πόλη.

Συνοικίες Αρτέμιδος

Η πόλη της Αρτέμιδος αναπτύσσεται πέριξ της παραθαλάσσιας ζώνης της Λούτσας που αποτελεί και το κέντρο της. Η οικιστική ζώνη εκτείνεται κατακόρυφα της παραλιακής προς τα βόρεια και τα νότια του κέντρου, ενώ δυτικά εκτείνονται οι πευκόφυτοι λόφοι της περιοχής. Μερικές από τις συνοικίες και περιοχές της Αρτέμιδος είναι οι κάτωθι:

Συνοικίες Αρτέμιδος:

Λούτσα

Βραυρώνα

Βελανιδέζα

Πράσινος Λόφος

Βρύση

Περιβαλλοντολογικά Χαρακτηριστικά

Χλωρίδα

Η γεωγραφική περιοχή που καταλαμβάνει η Δημοτική Κοινότητα Αρτέμιδος ανήκει φυτοκοινωνιολογικά στη Ευμεσογειακή ζώνη (Παραλιακή, λοφώδης και υποορεινή περιοχή). Ειδικότερα στην υποζώνη Oleo Ceratonion, η οποία διακρίνεται στην Quercion Ceratonietum και στην Oleo Lentiscentum. Από τα είδη που υπάρχουν στην περιοχή φαίνεται πως η γεωγραφική περιοχή του Δήμου Αρτέμιδας μπορεί να καταταχθεί στην υποζώνη Oleo Lentiscentum. Τα οικοσυστήματα που απαντώνται στη παραπάνω ζώνη, είναι ιδιαίτερα εύφλεκτα, ενώ οι φυτοκοινωνίες όπου επικρατεί η Χαλέπιος Πεύκη χαρακτηρίζονται ως πυρόφιλα με την έννοια πως η φωτιά είναι τρόπος φυσικής αναγέννησης και όχι βέβαια πως «αγαπούν» τη φωτιά.

Accacia Dealbata Κίτρινη Μιμόζα Adonis annua Ailanthus altissima Βρωμόδενδρο Alcea sp. Μολόχα Allium afflatunense Σκορδαψιός Arbutus Unedo Κουμαριά [Arundo donax Καλαμιά]] Arisarum vulgare Λυχναράκι Asparagus acutifolius Άγριο σπαράγγι Bougainvillea spectabilis Μπουκαμβίλλια Calycotome villosa Ασπάλαθος Calystegia sylvatica Άσπρο χωνάκι Ceratonia siliqua Χαρουπιά Cercis siliquastrum Κουτσουπιά Chrysanthemum coronarium Μαργαρίτα Cupressus sempervirens Κυπαρίσσι Cyclamen repandum Ανοιξιάτικο κυκλάμινο Cytinus hypocistis Λαδανιά Daucus sp Άγριο καρότο Eleagnus angustifolius Τζιζτζιφιά Erica manipuliflora Ρείκι Eryngium maritimum Αγκάθι της θάλασσας, αγκαθιά, παπαδίτσα Euphorbia sp. Γαλατσίδα Eycalyptus globulus Ευκάληπτος Eycalyptus paucifora Ευκάληπτος Ferula communis Νάρθηκας Ficus carica Συκιά Gynandriris sysyrinchium Ίριδα Hedera helix Κισσός Jasminum mesnyi Κίτρινο γιασεμί Jasminum officinale Χιώτικο γιασεμί Juniperus communis Άρκευθος, θαλασσόκεδρο Juniperus foenicia Άρκευθος η φοινικική

Laurus nobilis Δάφνη Απόλλωνα Lonicera etrusca Αγιόκλημα Melia azedarach Μελιά, Ψευδομελιά Morus alba Μουριά λευκή Morus nigra Μουριά μάυρη Myrtus communis Μυρτιά ή Σμυρτιά Nerium oleander Πικροδάφνη Olea europaea Ελιά Olea oleaster Αγριελιά Origanum scabrum Ρίγανη Papaver rhoeas Παπαρούνα Parkinsonia aculeata Παρκινσόνια Pinus halepensis Χαλέπιος πέυκη Pistacia lentiscus Σχίνος Pittosporum Αγγελική Platanus orientalis Πλάτανος Populus alba Ασημόλευκα Populus nigra Καβάκι Punica granatum Ροδιά Pyrakantha coccinea Πυράκανθα Querqus coccifera Πουρνάρι Robinia pseudoacacia Ψευδακακκία Rosmarinus officinalis Δενδρολίβανο Salicornia sp Αρμυρήθρα Sedum sp Σέδο Silene vulgaris Φουσκούδι Silybum marianum Αγκάθι Spartium junceum Σπάρτο Tamarix hameana Αρμυρίκι Thymus thracicus Θυμάρι Urginea maritime Αγριοκρεμμύδα ή Σκυλλοκρεμμύδα Uropermum picroides Αγριοζοχός Urtica dioica Τσουκνίδα Vitex agnus-castus Λυγαριά

Τα παραπάνω είδη απαντώνται στην περιοχή είτε ως αυτοφυή (ενδημικά και μη), είτε έχουν εγκατασταθεί τεχνητά κατά καιρούς, από τους κατοίκους της περιοχής και στη συνέχεια πολλαπλασιάστηκαν με φυσικό τρόπο. Καταλαμβάνουν δε επιφάνειες, όπως αγροί, εγκαταλειμμένα οικόπεδα, ακτές, δασικές εκτάσεις και άλλους ελεύθερους χώρους. Στον κατάλογο δεν συμπεριλαμβάνονται τα φυτά αρχιτεκτονικής τοπίου που χρησιμοποιούνται στους σύγχρονους κήπους και τα δένδρα αγροτικής παραγωγής.

Φυτοκοινωνίες

Σε μορφή υψηλής βλάστησης, στην περιοχή κυριαρχεί η χαλέπιος πεύκη, που απαντάται:

• Σε μεγάλες επιφάνειες σε δασικές εκτάσεις εντός των ορίων του Δήμου
• Σε συδενδρίες και λόχμες που έχουν απομείνει εντός του υφιστάμενου οικιστικού ιστού
• Σε θέσεις της ζώνης μίξης ακτής – χερσαίας ζώνης που έχουν παραμείνει ανεπηρέαστες από ανθρώπινη επέμβαση.

Στους ελεύθερους χώρους το πεύκο σχηματίζει ομήλικες συστάδες με υπόροφο αποτελούμενο κυρίως από σχίνο, και σε χαλαρές συγκομώσεις από πουρνάρι. Στο θαμνόροφο και όπου η συγκόμωση της χαλεπίου το επιτρέπει, εμφανίζονται ενδημικά φυτά όπως θυμάρι και λαδανιά. Σε αυτές τις περιοχές και εφόσον δεν υπάρχει ανθρώπινη επέμβαση η αναγέννηση της υψηλής βλάστησης αλλά και του υπόροφου πραγματοποιείται κανονικά.

Στην ακτή η χαλέπιος καταλαμβάνει τη ζώνη που ακολουθεί αμέσως μετά τα αλόφυτα και τα αρμυρίκια.

Πανίδα

Υδροβιότοπος Αλυκής

Η πανίδα της περιοχής είναι ιδιαίτερα περιορισμένη σε πλήθος καθώς ο χώρος δέχεται ολοένα και πιο έντονες πιέσεις αστικού χαρακτήρα. Παραμένει όμως ένας σημαντικός αριθμός ειδών που απαντάται στην περιοχή του Δήμου Αρτέμιδος και στην ευρύτερη περιοχή της πεδιάδας των Μεσογείων.

Σημαντικό βιότοπο αποτελεί η περιοχή «Λίμνη» ή «Αλυκές», υδροβιότοπος υπό καθεστώς απολύτου προστασίας καθώς στην περιοχή απαγορεύεται κάθε είδους επέμβαση.Αν και κατά το παρελθόν ο χώρος έχει χρησιμοποιηθεί ως χώρος ανεξέλεγκτης διάθεση αδρανών και ογκωδών αποβλήτων, σήμερα αποτελεί τόπο ανάπαυσης και αναπαραγωγής μεταναστευτικών πτηνών. Η όχθη της λίμνης περιβάλλεται από καλαμιές ενώ στην ευρύτερη περιοχή επικρατούν τα αρμυρίκια προσφέροντας επαρκή κάλυψη, νερό και τροφή στους μικρούς πληθυσμούς πτηνών που προτιμούν τον υδροβιότοπο.

Οι παρακάτω κατάλογοι βασίζονται σε παρατηρήσεις της τελευταίας 8ετίας στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Αττικής.

Πτηνά Μόνιμα Athene noctua Κουκουβάγια Buto buto Γερκίνα Erifacus rubecula Κοκινολαίμης Falco tinunculus Βραχοκιρκινέζι Glarus sp. Γλάρος Lusinia megarychus Αηδόνι Otus scopus Γκιώνης Parus mayor Καλόγερος, Παπαδίτσα Passer domesticus Σπουργίτι Pica pica Καρακάξα Silvia melanocephala Μαυροτσιριβάκος Streptopelia decaocto Δεκαοχτούρα Turdus merula Κοτσύφι Turdus philomelus Τσίχλα

Μεταναστευτικά (αναπαραγώμενα & διαβατικά) Alauda anversis Σιταρήθρα Anas penelope Πρασινοκέφαλη Delichon urbica Σπιτοχελίδονο Fulica atra Φαλαρίδα Gallinula chloropus Νερόκοτα Gretta garzetta Λευκοτσικνιάς Gygnus gygnus Κύκνος Hirundo rustica Χελιδόνι Motasila flava Σουσουράδα Plecadis falcinelus Χαλκόκοτα Sturnus vulgaris Ψαρώνι

Θηλαστικά Erinuceuous concolor Σκαντζόχοιρος Lepus europeous Λαγός Martes foina Πετροκούναβο Vulpes vulpes Αλεπού Δασοπόντικας Νυχτερίδα

Αμφίβια Rana sp. Βάτραχος Ερπετά Hierophis sp. Δενδρογαλιά Testudo sp. Χελώνα

Συγκοινωνιακή Σύνδεση & Προσβασιμότητα

Η Δημοτική Κοινότητα συνδέεται συγκοινωνιακώς με τη Δημοτική Κοινότητα Σπάτων και το Δήμο Ραφήνας-Πικερμίου. Η Λεωφ. Κωνσταντίνου Καραμανλή συνδέει οδικώς την Αρτέμιδα με την Αθήνα μέσω Σπάτων, η λεωφ. Βραυρώνος με το Πόρτο Ράφτη (Μαρκόπουλο) και η Λεωφ.Αρτέμιδος με την Ραφήνα. Στην πρώτη βρίσκεται και η δευτερεύουσα είσοδος για το προσωπικό του Διεθνούς Αεροδρομίου Ελευθέριος Βενιζέλος.

Η συνοικία της Βραυρώνος αποτελεί τέρμα της γραμμής 304 (από Νομισματοκοπείο), ενώ η παραλία του Αγ. Νικολάου είναι το τέρμα των γραμμών 305 (από Νομισματοκοπείο) και 321 (από Δουκ. Πλακεντίας μέσω Σπάτων) και της βραδινής 316 (από Νομισματοκοπείο προς Βραυρώνα με τέρμα στον Άγ. Νικόλαο). Επίσης, υπάρχουν και δυο τοπικές γραμμές που αντικατέστησαν την δημοτική συγκοινωνία και εξυπηρετούν τις συνοικίες της Αγίας Κυριακής και του λόφου Βραυρώνας (322 και 323 αντοίστοιχα).

Εξωτερικοί Σύνδεσμοι

• Επίσημος ιστότοπος του Δήμου Αρτέμιδος