Αιολίδα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
μ r2.7.1) (Ρομπότ: Προσθήκη: ca:Eólida |
μ r2.7.1) (Ρομπότ: Προσθήκη: tr:Aiolis |
||
| Γραμμή 43: | Γραμμή 43: | ||
[[ru:Эолида]] |
[[ru:Эолида]] |
||
[[sv:Aiolien]] |
[[sv:Aiolien]] |
||
[[tr:Aiolis]] |
|||
[[uk:Еоліда]] |
[[uk:Еоліда]] |
||
Έκδοση από την 23:25, 27 Φεβρουαρίου 2011
Αιολίδα ή Αιολία (η αρχαία Αιολίς) είναι η περιοχή στην οποία εγκαταστάθηκαν Αιολείς κατά τον πρώτο ελληνικό αποικισμό. Η περιοχή περιλάμβανε τα βορειοδυτικά παράλια της Μικράς Ασίας και εκτεινόταν από την Τρωάδα μέχρι τον Έρμο ποταμό. Αργότερα απετέλεσε το παράλιο τμήμα της αρχαίας Μυσίας. Ως τμήμα της Αιολίδας θεωρούνταν και οι απέναντι νήσοι του Αιγαίου όπως η Λέσβος, η Τένεδος και τα Μοσχονήσια που είχαν αποικιστεί και αυτές από Αιολείς. Πληροφορίες για την έκταση και τα όρια της της από τους αρχαίους συγγραφείς και ποιητές δεν είναι σύμφωνες.
- Ο αστεροειδής 396 Αιολία (396 Aeolia), που ανακαλύφθηκε το 1894, πήρε το όνομά του από την περιοχή αυτή.
Αιολικός αποικισμός
Στην περιοχή της Αιολίδας μετανάστευσαν μαζικά Αιολείς, αρχαίο Ελληνικό φύλο που κατοικούσε κυρίως στην περιοχή της Θεσσαλίας και της βόρειοανατολικής Στερεάς Ελλάδας. Οι Αιολείς ήταν το πρώτοι ελληνικό φύλο που μετανάστευσε στην Μικρά Ασία, μετακίνηση που πρέπει να ξεκίνησε στα τέλη του 12ου αιώνα π.Χ. όταν άρχισαν οι μεγάλες μετακινήσεις φυλών στον Ελλαδικό χώρο. Ο αποικισμός φαίνεται πως ολοκληρώθηκε στα τέλη του 9ου αιώνα π.Χ[1]. Σύμφωνα με τις αρχαίες παραδόσεις αμέσως μετά το Τρωϊκό πόλεμο άρχισε η εγκατάσταση των Ελληνικών φυλών στις παρά τη Τροία χώρες. Στις περισσότερες αρχαίες παραδόσεις παρουσιάζεται ως αρχηγός της επιχείρησης του αποικισμού ο Ορέστης ο γιος του Αγαμέμνωνα[1]. Άλλη παράδοση αναφέρει πως οι Αθηναίοι υπό τον Μνησθέα έκτισαν τη πόλη Ελέα. Μετά δε τη κάθοδο των Δωριέων, Αιολείς υπό τον Πένθιλο, γιο του Ορέστη Βασιλέα του Άργους εγκαταστάθηκαν στη Λέσβο η οποία και θεωρήθηκε πρωτεύουσα των Αιολικών πόλεων, στη Τένεδο και στις Εκατόνησους (Μοσχονήσια). Αργότερα άλλοι Αιολείς, υπό τον εγγονό του Πένθιλου εγκαταστάθηκαν στην απέναντι ακτή της Μικράς Ασίας, τη Μυσία τα παράλια της οποίας ονομάσθηκαν (Αιολίς) Αιολίδα[2].
Πόλεις της Αιολίδας
Κυριότερες πόλεις της Αιολίδας ήταν δώδεκα εξ ου και «Αιολίδα η Δωδεκάπολη» οι: Αιγές, η Αιγειρόεσσα, η Γράνεια, η Κίλλα, η Κύμη, η Λάρισα η Αιολίς, η Μύρινα, το Νέο Τείχος, το Νότιο, η Πιτάνη, η Σμύρνη και η Τήμνος και που όλες συνασπίσθηκαν και δημιούργησαν Ομοσπονδία[3]. Από τις παραπάνω πόλεις νωρίς η Σμύρνη αποσπάσθηκε από τους Ίωνες και αυτή με τις άλλες Ιωνικές πόλεις απετέλεσαν αντίστοιχα την Ιωνική Ομοσπονδία. Ο Στράβων διαχωρίζει τις πόλεις της Αιολίδας σε βόρειες και νότιες. Οι παραπάνω Δωδεκάπολη αντιστοιχεί στις νότιες πόλεις που βρίσκονταν μεταξύ των ποταμών Κάικου και Έρμου. Βορειότερα στην περιοχή της Τρωάδες οι Αιολείς είχαν ιδρύσει τις πόλεις Γάργαρα , Άσσος, Άνταδρος, Κεβρή, Σκήψις, Νεάνδρεια και Πιτύεια. Στην Λέσβο που αποικίστηκε από Αιολείς πιθανόν πριν ακόμα περάσουν στην Μικρά Ασία ιδρυθηκαν οι πόλεις Μυτιλήνη, Μήθυμνα, Ερεσό, Πυρρά, Αρίσβη και Άντισσα και στην Τένεδο η πόλη Αιολίς[2].
Ιστορία
Οι Αιολείς υποτάχτηκαν στα μέσα του 6ου αιώνα π.Χ. στους Λυδούς και στην συνέχεια υποτάχθηκαν στους Πέρσες. Η εκούσια υποταγή των Αιολέων έσωσε αυτούς από καταστροφή που υπέστησαν άλλες πόλεις. Μετά τη κατάλυση του Περσικού κράτους η Αιολίδα πέρασε στους Επίγόνους και υποτάχθηκε στον Αντίοχο, αργότερα προστέθηκε στο Βασίλειο της Περγάμου με το οποίο και περιήλθε στους Ρωμαίους το 133 π.Χ..
Στη περιοχή αυτή πέρασε και έζησε ο Ευαγγελιστής Ιωάννης στην αποκάλυψη του οποίου η Σμύρνη είναι μια από τις επτά Εκκλησίες.
Αναφορές
- ↑ 1,0 1,1 Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού, ο Αιολικός αποικισμός
- ↑ 2,0 2,1 Δίοδος , η πύλη της γνώσης 'Ελληνες της Μικράς Ασίας .....Αιολική Γη
- ↑ Ηροδότου Ιστορία, βιβλίο Ι αὗται μὲν αἱ Ἰάδες πόλιες εἰσί, αἵδε δὲ αἱ Αἰολίδες, Κύμη ἡ Φρικωνὶς καλεομένη, Λήρισαι, Νέον τεῖχος, Τῆμνος, Κίλλα, Νότιον, Αἰγιρόεσσα, Πιτάνη, Αἰγαῖαι, Μύρινα, Γρύνεια. αὗται ἕνδεκα Αἰολέων πόλιες αἱ ἀρχαῖαι· μία γὰρ σφέων παρελύθη Σμύρνη ὑπὸ Ἰώνων· ἦσαν γὰρ καὶ αὗται δυώδεκα αἱ ἐν τῆ ἠπείρῳ. 2 οὗτοι δὲ οἱ Αἰολέες χώρην μὲν ἔτυχον κτίσαντες ἀμείνω Ἰώνων, ὡρέων δὲ ἥκουσαν οὐκ ὁμοίως.