Mercedes-Benz W140: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Mercedes-Benz S-Class
Mercedes-Benz S-Class
Σύνοψη
Κατασκευαστής	Mercedes-Benz
Παραγωγή	1991 — 1998
Αμάξωμα και σασί
Κατηγορία	Μεγάλο πολυτελές αυτοκίνητο
Αμάξωμα	4-πορτο sedan; 2-πορτο coupé
Διαμόρφωση	Κινητήρας μπροστά, πίσω κίνηση
Σύστημα κίνησης
Κινητήρας	2,8 - 6,0 λίτρα
Μετάδοση	4-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο; 5-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο; 5-τάχυτο χειροκίνητο κιβώτιο
Διαστάσεις
Μεταξόνιο	2.944 - 3.139 χιλιοστά
Μήκος	5.113 - 5.213 χιλιοστά
Πλάτος	1.886 - 1.895 χιλιοστά
Ύψος	1.427 - 1.486 χιλιοστά
Κενό Βάρος	1.890 - 2.250 κιλά
Χρονολόγιο
Προηγούμενο μοντέλο	Mercedes-Benz W126
Επόμενο μοντέλο	Mercedes-Benz W220

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά

← Προηγούμενη διαφορά Επόμενη διαφορά →

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε

ΟπτικήΚώδικας wiki

Ενδογραμμικά

Έκδοση από την 12:04, 21 Φεβρουαρίου 2011

Το Mercedes-Benz W140 (S-Class W140) ήταν ένα πολυτελές αυτοκίνητο της κατηγορίας F, που παρήχθη από την γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία Mercedes-Benz μεταξύ του 1991 και του 1998. Αντικατέστησε την σειρά W126 και αντικαταστάθηκε από την σειρά W220. Η S-Class W140 κατασκευάστηκε ως sedan, σε δύο μεταξόνια, κοντό και μακρύ και σε coupé (Mercedes-Benz C140). Συνολικά παρήχθησαν 406.710 αντίτυπα σειράς W140, αριθμός κατά πολύ μικρότερος από αυτόν του προκατόχου του.

Εξέλιξη και παρουσίαση

Η εξέλιξη του W140 ξεκίνησε ήδη από το 1981, ενώ ακόμα το W126 ήταν σχεδόν καινούριο στην αγορά. Μεταξύ του 1982 και του 1986 εξετάστηκαν πολλές υποψήφιες σχεδιαστικές ιδέες και η τελική επιλογή του ντιζάιν που υιοθετήθηκε στο μοντέλο παραγωγής έγινε τον Δεκέμβριο του 1986. Από τις αρχές του 1987 πολλά πρωτότυπα υπεβλήθησαν σε δοκιμές και η παρουσίαση του μοντέλου είχε αρχικά οριστεί για το φθινόπωρο του 1989.

Προς το τέλος όμως σημειώθηκε μία καθυστέρηση, για την προσαρμογή στο σασί ενός νέου V12 κινητήρα, ως απάντηση στην BMW Σειρά 7 E32, της οποίας η κορυφαία έκδοση 750i/750iL που λανσαρίστηκε το 1987 διέθετε τον πρώτο γερμανικό 12-κύλινδρο κινητήρα της μεταπολεμικής περιόδου (V12 5,0 λίτρων). Ως αποτέλεσμα, το τελικό πρωτότυπο ολοκληρώθηκε τον Ιούνιο του 1990.

Από τον Ιούλιο του 1990 έως τον Ιανουάριο του 1991 κατασκευάστηκαν τα πρώτα «πιλοτικά» μοντέλα προ-παραγωγής. Στις αρχές του 1991 μάλιστα, προστέθηκαν επειγόντως μερικά ακόμα στοιχεία εξοπλισμού, προκειμένου να ανταπεξέλθει επιτυχώς απέναντι στο πρωτοεμφανιζόμενο Lexus LS 400.

Τελικώς το αυτοκίνητο έκανε πρεμιέρα στο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Γενεύης τον Μάρτιο του 1991, ενώ τα πρώτα αυτοκίνητα κύλησαν από την γραμμή παραγωγής στις 6 Αυγούστου 1991. Το νέο μοντέλο είχε εξαιρετικά βελτιωμένο αεροδυναμικό συντελεστή Cd 0,31 ως προς τον προκάτοχό, το W126, που είχε 0,36 για το sedan και 0,34 για το coupé.

Αρχικά προσφερόταν μόνο σε έκδοση sedan με κοντό (SE) και μακρύ (SEL) μεταξόνιο, αλλά τον Οκτώβριο του 1992 προστέθηκε και μία 2-πορτη έκδοση coupé (SEC).

Ονοματολογία

Τον Ιούνιο του 1993, όπως συνέβη τότε με όλα τα μοντέλα της Mercedes-Benz, το W140 S-Class υπέστη ολική μετονομασία χρησιμοποιώντας το νέο σύστημα ονοματολογίας «letter-first» (πρώτα το γράμμα). Οι εκδοχές αμαξώματος SE/SEL/SEC μετονομάστηκαν σε S-Class, με ανεστραμμένες γραμματο-αριθμητικές ονομασίες. Για παράδειγμα, η έκδοση 500SE μετονομάστηκε σε S500 και η έκδοση με μακρύτερο μεταξόνιο 500SEL έγινε S500L.

Επίσης, τον Ιούνιο του 1996 όλα τα μοντέλα coupé διαχωρίστηκαν ονομαστικά από την «κανονική» (sedan) S-Class και μετονομάστηκαν σε CL-Class. Ως αποτέλεσμα, η έκδοση W140 CL-Class αντικαταστάθηκε ξεχωριστά από την σειρά Mercedes-Benz C215.

Κινητήρια σύνολα

Το W140 S-Class προσφερόταν με τους παρακάτω κινητήρες:

Τύπος	Κινητήρας	Ισχύς	Ροπή	Έτη παραγωγής
Κινητήρες βενζίνης
300 SE 2.8	M104 E 28 (2,8 L R6)	145 kW (197 PS)	270 Nm	1992 – 1993
S 280	M104 E 28 (2,8 L R6)	142 kW (193 PS)	270 Nm	1993 – 1998
300 SE	M104 E 32 (3,2 L R6)	170 kW (231 PS)	310 Nm	1991 – 1993
S 320	M104 E 32 (3,2 L R6)	170 kW (231 PS)	310 Nm	1993 – 1998
400 SE	M119 E 42 (4,2 L V8)	210 kW (286 PS)	410 Nm	1991 – 1993
S 420	M119 E 42 (4,2 L V8)	205 kW (279 PS)	400 Nm	1993 – 1998
500 SE	M119 E 50 (5,0 L V8)	240 kW (326 PS)	480 Nm	1991 – 1993
S 500	M119 E 50 (5,0 L V8)	235 kW (320 PS)	470 Nm	1993 – 1998
600 SE	M120 E 60 (6,0 L V12)	300 kW (408 PS)	580 Nm	1991 – 1993
S 600	M120 E 60 (6,0 L V12)	290 kW (394 PS)	570 Nm	1993 – 1998
Κινητήρες πετρελαίου
300 SD Turbo	OM603 D 35 (3,5 L R6)	110 kW (150 PS)	310 Nm	1992 – 1993
S 350 Turbodiesel	OM603 D 35 (3,5 L R6)	110 kW (150 PS)	310 Nm	1993 – 1997
S 300 Turbodiesel	OM606 D 30 (3,0 L R6)	130 kW (177 PS)	330 Nm	1996 – 1999

Ιδιαίτερα γνωρίσματα της S600

Η κορυφαία έκδοση του W140, δηλαδή η S600, ήταν διαθέσιμη με δερμάτινο ταμπλό, σε αντίθεση με τα μοντέλα με τους κινητήρες V8 και 6-κύλινδρους σε σειρά. Το 1994, η S600 προσέθεσε και τιμόνι με ξύλο και δέρμα, επιλογέα ταχυτήτων με ξύλο και δέρμα, ξύλινα καλύμματα στα πίσω τασάκια και διχρωμία στα δερμάτινα καθίσματα, με σκοπό να αποκτήσει περαιτέρω διακρίσεις από τις άλλες εκδόσεις.

Mercedes W140 Pullman

Τον Σεπτέμβριο του 1995, στο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Φρανκφούρτης η Mercedes παρουσίασε μία νέα έκδοση με πολύ μεγαλύτερο μεταξόνιο, την S600 lang Pullman, συνεχίζοντας έτσι την παράδοση της Mercedes-Benz να παράγει επίσημα και εκδόσεις τεράστιου μήκους των μοντέλων της, ως πολυτελείς λιμουζίνες.

Η συγκεκριμένη έκδοση διέθετε τον 6.0 V12 κινητήρα της S600 και είχε μήκος 6.213 χιλιοστά, δηλαδή ήταν ακριβώς 1 μέτρο μακρύτερη από την «κανονική» S600L. Επίσης, από τον Αύγουστο του 1996 η μακρύτερη έκδοση συνδυαζόταν και με τον 5.0 V8 κινητήρα της S500, προσφέροντας έτσι δύο επιλογές στους υποψήφιους πελάτες, την S500 lang Pullman και την S600 lang Pullman.

Ανανέωση του 1994

Ακολουθώντας την νέα παράδοση της Mercedes-Benz (ξεκινώντας με το W126 το 1986) να δίνει λίφτινγκ στα μέσα της χρονοδιάρκειας των μοντέλων της, το W140 έλαβε μία ελαφρά αισθητική ανανέωση, η οποία παρουσιάστηκε στο Σαλόνι Αυτοκινήτου της Γενεύης τον Μάρτιο του 1994. Η πιο εμφανής αλλαγή ήταν τα νέα διάφανα μπροστινά φλας, όπως και η μάσκα, που μάλιστα έγινε διαφορετική και πιο ελκυστική για το S600. Ταυτόχρονα εμφανίστηκε και ένα νέο 5-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο, αντικαθιστώντας το προηγούμενο 4-τάχυτο.

Μία ακόμα διακριτική αλλαγή έγινε επίσης το 1995, όταν οι προβολείς εξοπλίστηκαν με ξεχωριστούς ανακλαστήρες H7 για τα κοντινά φώτα, Η1 για τα φώτα ομίχλης και Η1 για τα μακρινά φώτα, ενώ τα μοντέλα πριν το 1995 χρησιμοποιούσαν έναν κοινό H4 για τους προβολείς και H3 για τα φώτα ομίχλης.

Νέες καινοτομίες το 1995

Κατά την παρουσίασή του το 1991, το W140 είχε εισάγει μία καινοτομία για διευκόλυνση της στάθμευσης. Το σύστημα αυτό αποτελείτο από 2 κεραίες στα πίσω φτερά, μία σε κάθε πίσω άκρο, που ανυψώνονταν, προσφέροντας καλύτερη ορατότητα πίσω σε δύσκολους ελιγμούς στο παρκάρισμα, καθώς επέτρεπαν στον οδηγό να βλέπει το που ακριβώς έφτανε το πίσω άκρο του οχήματος.

Στην πράξη ωστόσο, απεδείχθη δύσχρηστο για αρκετούς οδηγούς και τελικώς, τον Απρίλιο του 1995, ο πίσω προφυλακτήρας απέκτησε αισθητήρες υπερήχων Parktronic για καλύτερη διευκόλυνση της στάθμευσης, καταργώντας έτσι το προηγούμενο σύστημα με τις κεραίες στα πίσω φτερά που ανυψώνονταν. Στα S600, sedan και coupé, ήταν στάνταρ και στα άλλα ήταν έξτρα.

Τον Μάιο του 1995, δύο νέες καινοτομίες εμφανίστηκαν, τους πρώτους μήνες μόνο στα S600, sedan και coupé:

Το 5-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων επανασχεδιάστηκε πλήρως, με πιο εξελιγμένο ηλεκτρονικό έλεγχο, επιτυγχάνοντας χαμηλότερη κατανάλωση καυσίμων. Το νέο αυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων ήταν ελαφρύτερο και με ταχύτερους χρόνους αλλαγών ταχύτητας από τα άλλα αντίστοιχα 5-τάχυτα, ενώ και η παραγωγή του ήταν σαφώς πιο οικονομική, καθώς ο αριθμός των συστατικών του είχε μειωθεί κατά σχεδόν 40 τοις εκατό.

Η άλλη καινοτομία, που εμφανίστηκε για πρώτη φορά σε αυτοκίνητο παραγωγής ήταν το ESP (Elektronisches Stabilitätsprogramm / στα αγγλικά Electronic Stability Program), το οποίο βοηθά τον οδηγό σε κρίσιμες καταστάσεις. Το ηλεκτρονικό αυτό σύστημα λειτουργεί με αισθητήρα που ελέγχει την τάση εκτροπής του οχήματος (βάσει της περιστροφής γύρω από τον κατακόρυφο άξονα) και αν διαπιστώσει κίνδυνο εκτροπής από την επιθυμητή πορεία, τότε ενεργοποιεί το φρένο του κατάλληλου τροχού ή τροχών και τον / τους φρενάρει, ώστε να σταθεροποιήσει το αυτοκίνητο και να βοηθήσει τον οδηγό να το επαναφέρει στην επιθυμητή πορεία του (σημειωτέον ότι στα νεότερα μοντέλα, μπορεί ακόμα και να μειώσει προσωρινά την ισχύ του κινητήρα). Στα S600, sedan και coupé, ήταν εξ' αρχής στάνταρ.

Τον Ιούνιο του 1995, εμφανίστηκε για πρώτη φορά σε Mercedes-Benz προαιρετικό σύστημα δορυφορικής πλοήγησης, που λειτουργούσε με CD-ROM, αν και διέθετε μόνο μία μικρή οθόνη, με μαύρα βέλη και γραμματοσειρές σε πράσινο φόντο, χωρίς να προσφέρει έγχρωμη οθόνη.

Τον Σεπτέμβριο του 1995, το ηλεκτρονικά ελεγχόμενο αυτόματο κιβώτιο επεκτάθηκε και στα 8-κύλινδρα μοντέλα, ενώ το ESP ήταν πλέον διαθέσιμο σε όλες τις εκδόσεις και τους κυβισμούς των sedan και coupé, ως προαιρετικό έξτρα.

Καινοτομίες και βελτιώσεις το 1996

Τον Ιούνιο του 1996, υπήρξε μία ακόμα σειρά βελτιώσεων. Συγκεκριμένα:

Το κάθισμα του συνοδηγού απέκτησε αισθητήρα βάρους, παρέχοντας έτσι την δυνατότητα ενεργοποίησης ή μη του αερόσακου συνοδηγού.
Προστέθηκαν στάνταρ μπροστινοί πλευρικοί αερόσακοι πλευρών (side torso airbags), οι οποίοι είχαν τότε τοποθετηθεί στις μπροστινές πόρτες (η τοποθέτηση στις πόρτες διατηρήθηκε και στον διάδοχο Mercedes-Benz W220).
Τα λεγόμενα μακρινά φώτα απέκτησαν προβολείς με φώτα Xenon.
To cruise control έγινε στάνταρ σε όλες τις εκδόσεις (με δυνατότητα ενεργοποίησης μετά τα 30 χλμ./ώρα).
Το ηλεκτρονικά ελεγχόμενο αυτόματο κιβώτιο επεκτάθηκε και στα βασικά 6-κύλινδρα μοντέλα.
Οι αισθητήρες υπερήχων Parktronic για διευκόλυνση της στάθμευσης, άρχισαν να προσφέρονται και στον μπροστινό προφυλακτήρα.
Οι δίχρωμοι προφυλακτήρες χρωματίστηκαν έτσι ώστε να ταιριάζουν με το άνω τμήμα του αυτοκινήτου.
Τα πίσω φλας έγιναν διάφανα.

Στις 25 Νοεμβρίου 1996 η Mercedes-Benz παρουσίασε μία ακόμα πατέντα, το Σύστημα Υποβοήθησης Φρεναρίσματος (Brake Assist). Το σύστημα αυτό άρχισε να προσφέρεται τον Δεκέμβριο του 1996 στο Mercedes-Benz S-Class, καθώς και το σπορ μοντέλο Mercedes-Benz R129 (SL-Class). Μάλιστα το 1998 η Mercedes-Benz έγινε η πρώτη αυτοκινητοβιομηχανία που έκανε το σύστημα Brake Assist στάνταρ σε όλα τα μοντέλα της, ενώ σύντομα ακολούθησαν και αρκετές άλλες (μεταξύ των οποίων η Volvo και η BMW).

Αντικατάσταση του W140

Το W140 παρέμεινε στις διεθνείς αγορές έως το 1998. Τον Ιούλιο έληξε η παραγωγή της S600, τον Αύγουστο έληξε η παραγωγή των S300 Turbodiesel, S280, S420, S500, CL 420 και τον Σεπτέμβριο των CL500, CL600, S320, S320L, S420L, S500L και S600L. Στα 7½ χρόνια παραγωγής, κατασκευάστηκαν 26.022 coupé και 406.532 sedan, μεταξύ των οποίων τα 28.101 ήταν Diesel.

Ο διάδοχός του, το Mercedes-Benz W220, παρουσιάστηκε στο Σαλόνι Αυτοκινήτου του Παρισιού τον Σεπτέμβριο του 1998 και λανσαρίστηκε τον Δεκέμβριο στην Ευρώπη και την Ιαπωνία, ενώ στις ΗΠΑ τον Μάρτιο του 1999 ως μοντέλο 2000.^[1] Ως αποτέλεσμα, οι αμερικανικοί κατάλογοι αναφέρουν ως τελευταία σεζόν (model year) του W140 το 1999.

Αναφορές

↑ «MERCEDES S CLASS LOADS ON TECHNOLOGY» (METRO Edition) Automotive News / 26 November 1998

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Commons logo

Τα Wikimedia Commons έχουν πολυμέσα σχετικά με το θέμα
Mercedes-Benz W140

<- Ιστορικά

Αυτοκίνητα της Mercedes-Benz από το 1980 έως σήμερα

Κατηγορια

Σειρά

Δεκαετία 1980

Δεκαετία 1990

Δεκαετία 2000

Δεκαετία 2010

Δεκαετία 2020

0

1

2

3

4

5

6

7

8

9

0

1

2

3

4

5

6

7

8

9

0

1

2

3

4

5

6

7

8

9

0

1

2

3

4

5

6

7

8

9

0

Supermini

A

Compact MPV

B

W245

W246

W247

Compact Coupé

CLA

C117

C118

Compact πολυτελή

C

Μεσαία πολυτελή

E

CLS

AMG GT 4-Door

Μεγάλα πολυτελή

S

Roadster

SLK/SLC

SL

Coupé

CLK/Ε

CL

Supercar

AMG GT

SLR McLaren

SLS AMG (C197)

C190

4X4/SUV

G

G

GLA

GLC

GLC

M/GLE

GLE

GL/GLS

MPV

R

-

V/Viano

Sprinter

Vario

T2

W670

[1] «MERCEDES S CLASS LOADS ON TECHNOLOGY» (METRO Edition) Automotive News / 26 November 1998

[1]

@@ Γραμμή 106: / Γραμμή 106: @@
 Κατά την παρουσίασή του το [[1991]], το  W140 είχε εισάγει μία καινοτομία για διευκόλυνση της στάθμευσης. Το σύστημα αυτό αποτελείτο από 2 κεραίες στα πίσω φτερά, μία σε κάθε πίσω άκρο, που ανυψώνονταν, προσφέροντας καλύτερη ορατότητα πίσω σε δύσκολους ελιγμούς στο παρκάρισμα, καθώς επέτρεπαν στον οδηγό να βλέπει το που ακριβώς έφτανε το πίσω άκρο του οχήματος.
-Στην πράξη ωστόσο, απεδείχθη δύσχρηστο για αρκετούς οδηγούς και τελικώς, τον Απρίλιο του [[1995]], ο πίσω προφυλακτήρας απέκτησε αισθητήρες υπερήχων '''Parktronic''' για καλύτερη διευκόλυνση της στάθμευσης, καταργώντας έτσι το προηγούμενο σύστημα με τις κεραίες στα πίσω φτερά που ανυψώνονταν. Στα S600, sedan και coupé, ήταν στάνταρ και στα άλλα ήταν έξτρα.
+Στην πράξη ωστόσο, απεδείχθη δύσχρηστο για αρκετούς οδηγούς και τελικώς, τον Απρίλιο του [[1995]], ο πίσω [[προφυλακτήρας]] απέκτησε αισθητήρες υπερήχων '''Parktronic''' για καλύτερη διευκόλυνση της στάθμευσης, καταργώντας έτσι το προηγούμενο σύστημα με τις κεραίες στα πίσω φτερά που ανυψώνονταν. Στα S600, sedan και coupé, ήταν στάνταρ και στα άλλα ήταν έξτρα.
 Τον Μάιο του 1995, δύο νέες καινοτομίες εμφανίστηκαν, τους πρώτους μήνες μόνο στα S600, sedan και coupé:
@@ Γραμμή 112: / Γραμμή 112: @@
 * Το 5-τάχυτο αυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων επανασχεδιάστηκε πλήρως, με πιο εξελιγμένο ηλεκτρονικό έλεγχο, επιτυγχάνοντας χαμηλότερη κατανάλωση καυσίμων. Το νέο αυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων ήταν ελαφρύτερο και με ταχύτερους χρόνους αλλαγών ταχύτητας από τα άλλα αντίστοιχα 5-τάχυτα, ενώ και η παραγωγή του ήταν σαφώς πιο οικονομική, καθώς ο αριθμός των συστατικών του είχε μειωθεί κατά σχεδόν 40 τοις εκατό.
-* Η άλλη καινοτομία, που εμφανίστηκε για πρώτη φορά σε [[αυτοκίνητο]] παραγωγής ήταν το [[ESP]] ('''Elektronisches Stabilitätsprogramm''' / στα αγγλικά '''Electronic Stability Program'''), το οποίο βοηθά τον οδηγό σε κρίσιμες καταστάσεις. Το ηλεκτρονικό αυτό σύστημα λειτουργεί με αισθητήρα που ελέγχει την τάση εκτροπής του οχήματος (βάσει της περιστροφής γύρω από τον κατακόρυφο άξονα) και αν διαπιστώσει κίνδυνο εκτροπής από την επιθυμητή πορεία, τότε ενεργοποιεί το φρένο του κατάλληλου τροχού ή τροχών και τον / τους φρενάρει, ώστε να σταθεροποιήσει το αυτοκίνητο και να βοηθήσει τον οδηγό να το επαναφέρει στην επιθυμητή πορεία του (σημειωτέον ότι στα νεότερα μοντέλα, μπορεί ακόμα και να μειώσει προσωρινά την ισχύ του κινητήρα). Στα S600, sedan και coupé, ήταν εξ' αρχής στάνταρ.
+* Η άλλη καινοτομία, που εμφανίστηκε για πρώτη φορά σε [[αυτοκίνητο]] παραγωγής ήταν το [[Ηλεκτρονικός έλεγχος ευστάθειας|ESP]] ('''Elektronisches Stabilitätsprogramm''' / στα αγγλικά '''Electronic Stability Program'''), το οποίο βοηθά τον οδηγό σε κρίσιμες καταστάσεις. Το ηλεκτρονικό αυτό σύστημα λειτουργεί με αισθητήρα που ελέγχει την τάση εκτροπής του οχήματος (βάσει της περιστροφής γύρω από τον κατακόρυφο άξονα) και αν διαπιστώσει κίνδυνο εκτροπής από την επιθυμητή πορεία, τότε ενεργοποιεί το φρένο του κατάλληλου τροχού ή τροχών και τον / τους φρενάρει, ώστε να σταθεροποιήσει το αυτοκίνητο και να βοηθήσει τον οδηγό να το επαναφέρει στην επιθυμητή πορεία του (σημειωτέον ότι στα νεότερα μοντέλα, μπορεί ακόμα και να μειώσει προσωρινά την ισχύ του κινητήρα). Στα S600, sedan και coupé, ήταν εξ' αρχής στάνταρ.
 Τον Ιούνιο του 1995, εμφανίστηκε για πρώτη φορά σε [[Mercedes-Benz]] προαιρετικό [[Σύστημα πλοήγησης αυτοκινήτου|σύστημα δορυφορικής πλοήγησης]], που λειτουργούσε με [[CD|CD-ROM]], αν και διέθετε μόνο μία μικρή οθόνη, με μαύρα βέλη και γραμματοσειρές σε πράσινο φόντο, χωρίς να προσφέρει έγχρωμη οθόνη.