Αντιοχίς (κόρη Σέλευκου Β΄): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Robot: Changing Κατηγορία:Βασίλισσες και Πριγκίπισσες της Συρίας με Eλληνική Kαταγωγή; διακοσμητικές αλλαγές
+ fr:
Γραμμή 38: Γραμμή 38:
[[Κατηγορία:Ιστορία της Αρμενίας]]
[[Κατηγορία:Ιστορία της Αρμενίας]]
[[Κατηγορία:Ελληνίδες Βασίλισσες και Πριγκίπισσες Ελληνιστικής περιόδου]]
[[Κατηγορία:Ελληνίδες Βασίλισσες και Πριγκίπισσες Ελληνιστικής περιόδου]]

[[fr:Antiochis II]]

Έκδοση από την 15:07, 22 Ιανουαρίου 2011

Αντιοχίς
Δυναστεία: Σελευκίδες
Πατέρας: Σέλευκος Β' Καλλίνικος
Μητέρα: Λαοδίκη Β'
Σύζυγος: Ξέρξης της Αρμενίας

Η Αντιοχίς ήταν μία πριγκίπισσα της ελληνιστικής περιόδου, μέλος της Δυναστείας των Σελευκιδών. Πατέρας της ήταν ο Σέλευκος Β', ο επονομαζόμενος "ο Καλλίνικος", βασιλιάς κατά την περίοδο (246-225 π.Χ.), και μητέρα της η Λαοδίκη Β'. Αδέρφια της ήταν δύο από τους ηγεμόνες του κράτους της Συρίας, ο Σέλευκος Γ' Κεραυνός και ο Αντίοχος Γ' ο Μέγας.

Ο ιστορικός Πολύβιος αφηγείται ότι κατά τη διάρκεια των εκστρατειών του, ο Αντίοχος Γ' ο Μέγας, πραγματοποίησε μια επίδειξη δύναμης μπροστά στην πόλη Αρμοσάτα στην Αρμενία το 212 π.Χ. Ο βασιλιάς της χώρας, ο Ξέρξης, αρχικά διέφυγε της αιχμαλωσίας. Ωστόσο αργότερα, φοβούμενος για την τύχη του βασιλείου του αποφάσισε πως θα ήταν καλύτερο να στείλει μήνυμα στον Αντίοχο ζητώντας κάποια συμφωνία μεταξύ τους. Μένοντας αδιάφορος στις παροτρύνσεις των συμβούλων του που δεν επιθυμούσαν αυτό το διακανονισμό, ο Αντίοχος επικοινώνησε με το νεαρό βασιλιά, διέγραψε τα οικονομικά του χρέη προς τους Σελευκίδες και αποδέχτηκε μια καταβολή φόρου υποτελείας ύψους τριακοσίων ταλάντων. Ακόμη χίλια άλογα και χίλια μουλάρια με την ιπποσκευή τους. Κατόπιν καθόρισε τον τρόπο που θα κυβερνούταν η πόλη και προσέφερε το χέρι της αδερφής του, Αντιόχιδος, στον Ξέρξη.

Η Αντιοχίς αργότερα δολοφόνησε το σύζυγό της, και με τον τρόπο αυτό η Αρμενία κυβερνήθηκε από τους Σελευκίδες. Ο Αντίοχος τη διαίρεσε σε δύο τμήματα, αναθέτοντάς τα σε δύο ντόπιους πρίγκιπες, που ονομάζονταν Ζαριάδρης και Αρταξίας, με τον τίτλο του στρατηγού.

Πηγές

Δείτε Επίσης