Μαίανδρος (ποταμός): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Αναίρεση έκδοσης 2318420 από τον Makistsi (Συζήτηση χρήστη:Makistsi)
μ r2.7.1) (Ρομπότ: Προσθήκη: ca:Büyük Menderes
Γραμμή 26: Γραμμή 26:
[[Κατηγορία:Ποτάμιες θεότητες της ελληνικής μυθολογίας]]
[[Κατηγορία:Ποτάμιες θεότητες της ελληνικής μυθολογίας]]


[[ca:Büyük Menderes]]
[[cs:Velký Menderes]]
[[cs:Velký Menderes]]
[[de:Großer Mäander]]
[[de:Großer Mäander]]

Έκδοση από την 03:46, 19 Ιανουαρίου 2011

Αυτό το λήμμα αφορά τον ποταμό της Τουρκίας. Για το διακοσμητικό σχέδιο, δείτε: Μαίανδρος (αρχιτεκτονική).

Ο Μαίανδρος (τουρκικά: Μεντερές, Büyük Menderes) είναι ποταμός της νοτιοδυτικής Τουρκίας στην αρχαία Καρία της Μικράς Ασίας,[1] αλλά και προσωποποιημένη ποτάμια θεότητα των αρχαίων Ελλήνων.

Πηγάζει από το οροπέδιο της Ανατολίας στη Φρυγία[2], κοντά στην σημερινή πόλη Ντινάρ και ακολουθώντας ελικοειδή πορεία χύνεται στο Αιγαίο πέλαγος. Στις εκβολές του χτίστηκαν οι αρχαίες πόλεις Μίλητος και Πριήνη. Σύμφωνα με τον Παυσανία, η Μίλητος αρχικά ήταν λιμάνι αλλά με τις προσχώσεις του Μαιάνδρου απομακρύνθηκε από αυτή.[3]. Έχει μήκος 584 χιλιόμετρα και κατά την πορεία του σχηματίζει μια εύφορη κοιλάδα όπου κατά την αρχαιότητα αναπτύχθηκαν πολλές πόλεις. Στην πορεία του δέχεται νερά πολλών παραποτάμων με κυριότερους τον Λύκο, δύο με το ίδιο όνομα Μαρσύας, του Οργκία και του Λυθαίου. Ο Μαίανδρος είναι βαθύ ποτάμι αλλά και στενό και γι αυτό είναι πλωτό μόνο από βάρκες.

Από τον Μαίανδρο ονομάστηκε και ένας είδος διακοσμητικού σχήματος που χρησιμοποιούνταν από τους αρχαίους Έλληνες σε αγγεία και υφάσματα. Επίσης μαίανδροι ονομάζονται οι συνεχόμενες ελικοειδείς στροφές των ποταμών.

Μυθολογία

Στην Ελληνική μυθολογία ήταν ποτάμια θεότητα , όπως και ο γιος του Μαρσύας.

Ήταν γιος του Ωκεανού και της Τυθήος , παιδιά του ήταν ο Κάλαμος, ο Μαρσύας, ο Βάβυος , η Σαμία, η Καλλιρόη, και η Κυανή.

Αναφορές

  1. <Μαίανδρος>· ποταμὸς Μιλήτου· ἄλλοι Καρίας Ησύχιος Γλώσσαι Μ
  2. [1.2.7 ] ἐντεῦθεν ἐξελαύνει σταθμοὺς τρεῖς παρασάγγας εἴκοσιν εἰς Κελαινάς, τῆς Φρυγίας[...]διὰ μέσου δὲ τοῦ παραδείσου ῥεῖ ὁ Μαίανδρος ποταμός· αἱ δὲ πηγαὶ αὐτοῦ εἰσιν ἐκ τῶν βασιλείων· ῥεῖ δὲ καὶ διὰ τῆς Κελαινῶν πόλεως. Ξενοφώντος Κύρου Ανάβασις Α΄
  3. [11] κατὰ τὴν Μυουσίαν χώραν θαλάσσης κόλπος ἐσεῖχεν οὐ μέγας: τοῦτον λίμνην ὁ ποταμὸς ἐποίησεν ὁ Μαίανδρος, ἀποτεμόμενος τὸν ἔσπλουν τῇ ἰλύι: ὡς δὲ ἐνόστησε τὸ ὕδωρ καὶ οὐκέτι ἦν θάλασσα, οἱ κώνωπες ἄπειρον πλῆθος ἐγίνοντο ἐκ τῆς λίμνης, ἐς ὃ τοὺς ἀνθρώπους ἠνάγκασαν ἐκλιπεῖν τὴν πόλινΠαυσανία Αχαϊκά


Δείτε επίσης