Μαξέντιος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ρομπότ: Προσθήκη: fa:ماکسنتیوس
μ r2.7.1) (Ρομπότ: Προσθήκη: zh:马克森提乌斯
Γραμμή 54: Γραμμή 54:
[[uk:Максенцій]]
[[uk:Максенцій]]
[[yo:Maxentius]]
[[yo:Maxentius]]
[[zh:马克森提乌斯]]

Έκδοση από την 14:42, 15 Ιανουαρίου 2011

Προτομή του Μαξέντιου στο μουσείο του Λούβρου

Ο Μάρκος Αυρήλιος Φλάβιος Μαξέντιος (λατ.: Marcus Aurelius Flavius Maxentius) (περ. 278-28 Οκτωβρίου 312) ήταν αυτοκράτορας της Δυτικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας από το έτος 306 εως το 312. Ήταν γιος του αυτοκράτορα, Μαξιμιανού και γαμπρός του Γαλέριου, επίσης αυτοκράτορα. Αδελφός της Φαύστας, νόμιμης συζύγου του Κωνσταντίνου και ετεροθαλής αδελφός της Θεοδώρας, δεύτερης συζύγου του Κωνστάντιου Χλωρού. Ως ένας από τους πρώτους Τετράρχες ονομάστηκε Αύγουστος της Δύσης και διοίκησε την επαρχία της Ιταλίας που εκτεινόταν από τις Άλπεις και τα δυτικά Βαλκάνια ως τις ακτές των σημερινών κρατών της Αλγερίας, της Τυνησίας και της Λιβύης (περιλαμβανομένης όλης της σημερινής Ιταλίας και των νησιών της).

Γιος του προηγούμενου Τετράρχη Μαξιμινανού και της Ευτροπίας (Συριακής καταγωγής), ο Μαξέντιος μη έχοντας υπηρετήσει σε κάποια διοικητική ή στρατιωτική θέση στα χρόνια του Διοκλητιανού και του πατέρα του, είχε ήδη ευνοϊκή θέση. Μόλις ο Μαξιμιανός παραιτήθηκε και αντικαταστάθηκε από τον Κωνστάντιο Χλωρό, ο Μαξέντιος δε χρειάστηκε να κάνει τίποτε.

Το 306, ο Κωνστάντιος Χλωρός πέθανε και οι λεγεώνες της Βρετανίας κύρηξαν τον γιο του Κωνσταντίνο καίσαρα. Ο Μαξέντιος επεδίωξε να διεκδικήσει τον τίτλο του Αυγούστου και το στίριγμα της Συγκλήτου ενώ στο μεταξύ ανακάλεσε τον πατέρα του να τον χρίσει συναυτοκράτορα έτσι ώστε να κερδίσει και την δική του στήριξη. Το 307,ο Λικίνιος έλαβε τον τίτλο του Αυγούστου από την Επαρχία της Ανατολής.

Ο Γαλέριος, που επίσης στήριζε τις δράσεις του Μαξέντιου, περιόρισε τον Κώνσταντίνο με το να τον αναγνωρίσει ως Καίσαρα (της Γαλατίας και της Βρετανίας) και όχι ως Αύγουστο. Για να κερδίσει την εμπιστοσύνη του Γαλέριου, ο Κωνσταντίνος προσπάθησε να πλησιάσει σε οικογενειακό επίπεδο τους δύο αυτοκράτορες. Παντρεύτηκε την αδερφή του Μαξέντιου, Φαύστα στους Τρεβήρους και έτσι κέρδισε τον τίτλο του Αυγούστου. Ο Γαλέριος όμως κύρηξε εκστρατεία εναντίον του Μαξιμιανού και του Μαξέντιου στην Ιταλία που απέτυχε και στην οποία ο Κωνσταντίνος έλαβε ουδέτερη στάση.

Το 308 Ο Μαξέντιος έπρεπε να αντιμετωπίσει και την προδοσία του πατέρα του που προσπάθησε να τον εκθρονίσει στη Ρώμη. Στο Καρμούντο,ο ηττημένος πλέον Μαξιμιανός παραιτήθηκε από Αύγουστος και διέφυγε στη Γαλατία, στον υποβαθμισμένο σε Καίσαρα Κωνσταντίνο. 2 χρόνια αργότερα, ο Μαξιμιανός βρέθηκε ύποπτος σε συνομοσία για να δολοφονηθεί ο Κωνσταντίνος κατά την εκστρατεία του εναντίον των Φράγκων. Τον ίδιο καιρό ο Μαξέντιος έστειλε στην Αφρική έναν μικρό στρατό για να καταπνίξει την προδωσία του Λούκιου Δομίτιου Αλέξανδρου, που έχρισε τον εαυτό του Αυτοκράτορα της Καρχηδώνας.

Ο Βαλέριος Ρωμύλος, πρωτότοκος γιος του Μαξέντιου, πέθανε σε ηλικία 14 ετών το 309. Εκείνη την περίοδο, οι σχέσεις με τον Κωνσταντίνο δεν ήταν καλές. Έτσι ο Μαξέντιος συγκέντρωσε τις δυνάμεις του στις Άλπεις (στην περιοχή της σημερινής Ελβετίας) για να πολεμήσει τους στρατούς του Κωνσταντίνου που συμμάχησε με τον Λικίνιο. Ο Μαξέντιος έχανε τη μια μάχη μετά την άλλη και σταδιακά έχανε και εδάφη των επαρχιών της Ιταλίας.

Στις 28 Οκτωβρίου 312, στην περιοχή της Μιλβίας γέφυρας γύρω στους 100 χιλιάδες άνδρες στο πλευρό του Κωνσταντίνου συγκρούστηκαν με τους άνδρες του Μαξεντίου (κυμαίνονταν μεταξύ 75 και 120 χιλιάδων) στα βόρεια της Ρώμης. Ο Κωνσταντίνος είχε ενισχύσει τις δυνάμεις του στρατολογώντας ντόπιους κατοίκους δίχως θρησκευτικές διακρίσεις, γεγονός που κρίθηκε οιωνός για την θετική μεταχείρηση που είχαν οι Χριστιανοί στα χρόνια της αυτοκρατορίας του, παρά το γεγονός οτι είχε παραμείνει πιστός στο ρωμαϊκό δωδεκάθεο. Εν τέλει οι δυνάμεις του Μαξεντίου υποχώρησαν στον Τίβερη και προσπάθησαν να διασχίσουν το ποτάμι. Όμως μέσα στον πανικό των ηττημένων ανδρών που επικρατούσε, ο Μαξέντιος έπεσε στο νερό και πνίγηκε. Την επόμενη ημέρα το πτώμα του βρέθηκε και ο Κωνσταντίνος διέταξε να αποκεφαλιστεί και το κεφάλι του να περιφερθεί στους δρόμους της Ρώμης και στη συνέχεια να σταλεί στην Αφρική ως σύμβολο της απόλυτης πάταξης του σφετεριστή.