Καμίνια

Τα Καμίνια αποτελούν συνοικία του Πειραιά, που εκτείνεται πίσω (βόρεια) από το καπνεργοστάσιο του Κεράνη, από την Πειραιώς μέχρι τη περιοχή Ρετσίνα. Ήταν ταυτισμένη με τη ζωή των ναυτικών και των καπνεργατών. Ονομάστηκαν καμίνια από το μεγάλο αριθμό σιδηρουργίων και καμινίων που υπήρχαν στη περιοχή και που εξυπηρετούσαν προπολεμικά ναυπηγικές ανάγκες του λιμένα Πειραιά όταν ακόμη στη ναυπήγηση πλοίων οι λαμαρίνες συνδέονταν με διπλές καρφώσεις (καρφωτές). Εκεί στεγάζεται το Μουσείο Εθνικής Αντίστασης.

Ιστορία

Τα Καμίνια, μαζί με την περιοχή Άγιος Ιωάννης Ρέντης, κατοικήθηκαν ήδη πριν την Κλασική εποχή, όπως πιστοποιούν ανασκαφικά ευρήματα που ανήκουν στην Πρωτογεωμετρική έως την Υστερη Γεωμετρική περίοδο. Ειδικότερα, στα Καμίνια αποκαλύφθηκαν αρχαία οδός με ανάλημμα, η οποία πλαισιώνεται από συστάδες τάφων σε ταφικούς περιβόλους, κτίσματα απροσδιόριστης χρήσης και κλίβανοι και πηγάδια με κεραμική.

Πριν το συνοικισμό του κλασικού Πειραιά, επί εποχής του δημοκρατικού Κλεισθένη το 507 π.Χ., ο αρχικός «Πειραιάς» ήταν κώμη που βρισκόταν στα Καμίνια και τον Αγιο Ιωάννη Ρέντη. Διοικητικά, η κώμη αυτή, μαζί με τις γειτονικές κώμες (και μετέπειτα δήμους) του Φαλήρου, της Ξυπέτης (σημερινό Νέο Φάληρο και Μοσχάτο), και των Θυμαιταδών (σημερινό Κερατσίνι), αποτελούσε τετράκωμο. Μεταξύ των τεσσάρων αυτών κωμών τελούνταν αγώνες. Πράγματι, στη θέση Καμίνια κοντά στην εκκλησία της Ζωοδόχου Πηγής της συνοικίας Απόλλωνα (ή, εναλλακτικά, στον Άγιο Ιωάννη Ρέντη),, πιθανολογείται ότι υπήρχε το Τετράκωμον Ηράκλειον, δηλαδή κοινό ιερό προς τιμή του θεού Ηρακλή. Σε αυτό συνηγορεί η ανεύρεση επιγραφών με ονόματα νικητών κατά τους αγώνες στο Ηράκλειο.