Τζεμπέλ Μπαρκάλ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 17: | Γραμμή 17: | ||
Το [[2003]] το βουνό, μαζί με την ιστορική πόλη [[Ναπάτα]] (''Napata'') η οποία βρίσκεται στους πρόποδές του, ανακηρύχθηκαν [[Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς|Μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς]] από την [[ΟΥΝΕΣΚΟ]]. |
Το [[2003]] το βουνό, μαζί με την ιστορική πόλη [[Ναπάτα]] (''Napata'') η οποία βρίσκεται στους πρόποδές του, ανακηρύχθηκαν [[Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς|Μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς]] από την [[ΟΥΝΕΣΚΟ]]. |
||
Περί το 1450 π.Χ., ο Αιγύπτιος [[Φαραώ]] [[ |
Περί το 1450 π.Χ., ο Αιγύπτιος [[Φαραώ]] [[Τούθμωσις Γ'|Τούθμωσις ο 3ος]] επέκτεινε την αυτοκρατορία του σε αυτή την περιοχή και το Τζεμπέλ Μπαρκάλ αποτέλεσε το νοτιότερο όριό της. Εκεί εκστράτευσε κοντά στην πόλη Ναπάτα η οποία, 300 χρόνια αργότερα, αποτέλεσε την πρωτεύουσα του ανεξάρτητου [[Βασίλειο των Κους|Βασιλείου των Κους]] (''kingdom of Kush''). Ο βασιλιάς [[Πιγιέ]] (''king Piye'') της 25ης Νουβιακής Δυναστείας αργότερα επέκτεινε τον Ναό του Νέου Βασιλείου του Αμούν (''New Kingdom Temple of Amun'') της πόλης και ανέγειρε Εικοσαετή Νικηφόρα Στήλη (''Year 20 Victory stela'') του μέσα στο ναό. |
||
Τα ερείπια γύρω από το Τζεμπέλ Μπαρκάλ περιλαμβάνουν τουλάχιστον 13 ναούς και 3 παλάτια, τα οποία αναφέρονται για πρώτη φορά από Ευρωπαίους εξερευνητές κατά τη δεκαετία του 1820. Το [[1862]] πέντε επιγραφές της [[Τρίτη Ενδιάμεση Περίοδος|Τρίτης Ενδιάμεσης Περιόδου]] ανακτήθηκαν από έναν Αιγύπτιο αξιωματικό και μεταφέρθηκαν στο [[Μουσείο του Καΐρου]], όμως μόλις το [[1916]] άρχισαν επιστημονικές αρχαιολογικές ανασκαφές, με μία συνδυασμένη αποστολή του πανεπιστημίου [[Χάρβαρντ]] και του [[Μουσείο Καλών Τεχνών Βοστώνης|Μουσείου Καλών Τεχνών της Βοστώνης]], υπό την καθοδήγηση του [[Τζορτζ Ρίσνερ]] (''George Reisner'')<ref>A. Reisner, [http://quod.lib.umich.edu/cgi/t/text/pageviewer-idx?c=genpub;cc=genpub;rgn=full%20text;idno=ACT4675.0004.001;didno=ACT4675.0004.001;view=image;seq=00000081 "Historical Inscriptions from Gebel Barkal", ''Sudan Notes and Records''], '''4''' (1921), pp. 59-75</ref>. Από τη δεκαετία του [[1970]] οι [[ανασκαφή|ανασκαφές]] συνεχίστηκαν από μία ομάδα του [[Πανεπιστήμιο της Ρώμης Λα Σαπιέντσα|Πανεπιστημίου της Ρώμης Λα Σαπιέντσα]], υπό την καθοδήγηση του [[Σέρτζιο Ντοναντόνι]] (''Sergio Donadoni''), στην οποία προστέθηκε μία ακόμα ομάδα από το [[μουσείο]] της [[Βοστώνη|Βοστώνης]] τη δεκαετία του 1980, υπό την καθοδήγηση του [[Τίμοθι Κένταλ]] (''Timothy Kendall''). Οι μεγαλύτεροι ναοί, όπως αυτός του [[Αμούν]], ακόμα και σήμερα θεωρούνται ιεροί από τον ντόπιο πληθυσμό. |
Τα ερείπια γύρω από το Τζεμπέλ Μπαρκάλ περιλαμβάνουν τουλάχιστον 13 ναούς και 3 παλάτια, τα οποία αναφέρονται για πρώτη φορά από Ευρωπαίους εξερευνητές κατά τη δεκαετία του 1820. Το [[1862]] πέντε επιγραφές της [[Τρίτη Ενδιάμεση Περίοδος|Τρίτης Ενδιάμεσης Περιόδου]] ανακτήθηκαν από έναν Αιγύπτιο αξιωματικό και μεταφέρθηκαν στο [[Μουσείο του Καΐρου]], όμως μόλις το [[1916]] άρχισαν επιστημονικές αρχαιολογικές ανασκαφές, με μία συνδυασμένη αποστολή του πανεπιστημίου [[Χάρβαρντ]] και του [[Μουσείο Καλών Τεχνών Βοστώνης|Μουσείου Καλών Τεχνών της Βοστώνης]], υπό την καθοδήγηση του [[Τζορτζ Ρίσνερ]] (''George Reisner'')<ref>A. Reisner, [http://quod.lib.umich.edu/cgi/t/text/pageviewer-idx?c=genpub;cc=genpub;rgn=full%20text;idno=ACT4675.0004.001;didno=ACT4675.0004.001;view=image;seq=00000081 "Historical Inscriptions from Gebel Barkal", ''Sudan Notes and Records''], '''4''' (1921), pp. 59-75</ref>. Από τη δεκαετία του [[1970]] οι [[ανασκαφή|ανασκαφές]] συνεχίστηκαν από μία ομάδα του [[Πανεπιστήμιο της Ρώμης Λα Σαπιέντσα|Πανεπιστημίου της Ρώμης Λα Σαπιέντσα]], υπό την καθοδήγηση του [[Σέρτζιο Ντοναντόνι]] (''Sergio Donadoni''), στην οποία προστέθηκε μία ακόμα ομάδα από το [[μουσείο]] της [[Βοστώνη|Βοστώνης]] τη δεκαετία του 1980, υπό την καθοδήγηση του [[Τίμοθι Κένταλ]] (''Timothy Kendall''). Οι μεγαλύτεροι ναοί, όπως αυτός του [[Αμούν]], ακόμα και σήμερα θεωρούνται ιεροί από τον ντόπιο πληθυσμό. |
Έκδοση από την 11:39, 28 Δεκεμβρίου 2010
Συντεταγμένες: 18°32′N 31°49′E / 18.533°N 31.817°E
Το Όρος Γκεμπέλ Μπαρκάλ και οι Αρχαιολογικοί Χώροι της Επαρχίας Ναπατάν | |
---|---|
Επίσημο όνομα στον κατάλογο μνημείων Π.Κ. | |
Χώρα μέλος | Σουδάν |
Τύπος | Πολιτισμικό |
Κριτήρια | i, ii, iii, iv, vi |
Ταυτότητα | 1073 |
Περιοχή | Αραβικές Χώρες |
Συντεταγμένες | 18.32N 31.49E |
Ιστορικό εγγραφής | |
Εγγραφή | 2003 (27η συνεδρίαση) |
Το Τζεμπέλ Μπαρκάλ ή Γκεμπέλ Μπαρκάλ (Αραβικά: جبل بركل) είναι ένα μικρό βουνό 400 χλμ περίπου βόρεια του Χαρτούμ, στην πόλη Καρίμα, στην Βόρεια Επαρχία του Σουδάν, σε μία μεγάλη καμπή του ποταμού Νείλου, στην περιοχή Νουβία.
Το 2003 το βουνό, μαζί με την ιστορική πόλη Ναπάτα (Napata) η οποία βρίσκεται στους πρόποδές του, ανακηρύχθηκαν Μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς από την ΟΥΝΕΣΚΟ.
Περί το 1450 π.Χ., ο Αιγύπτιος Φαραώ Τούθμωσις ο 3ος επέκτεινε την αυτοκρατορία του σε αυτή την περιοχή και το Τζεμπέλ Μπαρκάλ αποτέλεσε το νοτιότερο όριό της. Εκεί εκστράτευσε κοντά στην πόλη Ναπάτα η οποία, 300 χρόνια αργότερα, αποτέλεσε την πρωτεύουσα του ανεξάρτητου Βασιλείου των Κους (kingdom of Kush). Ο βασιλιάς Πιγιέ (king Piye) της 25ης Νουβιακής Δυναστείας αργότερα επέκτεινε τον Ναό του Νέου Βασιλείου του Αμούν (New Kingdom Temple of Amun) της πόλης και ανέγειρε Εικοσαετή Νικηφόρα Στήλη (Year 20 Victory stela) του μέσα στο ναό.
Τα ερείπια γύρω από το Τζεμπέλ Μπαρκάλ περιλαμβάνουν τουλάχιστον 13 ναούς και 3 παλάτια, τα οποία αναφέρονται για πρώτη φορά από Ευρωπαίους εξερευνητές κατά τη δεκαετία του 1820. Το 1862 πέντε επιγραφές της Τρίτης Ενδιάμεσης Περιόδου ανακτήθηκαν από έναν Αιγύπτιο αξιωματικό και μεταφέρθηκαν στο Μουσείο του Καΐρου, όμως μόλις το 1916 άρχισαν επιστημονικές αρχαιολογικές ανασκαφές, με μία συνδυασμένη αποστολή του πανεπιστημίου Χάρβαρντ και του Μουσείου Καλών Τεχνών της Βοστώνης, υπό την καθοδήγηση του Τζορτζ Ρίσνερ (George Reisner)[1]. Από τη δεκαετία του 1970 οι ανασκαφές συνεχίστηκαν από μία ομάδα του Πανεπιστημίου της Ρώμης Λα Σαπιέντσα, υπό την καθοδήγηση του Σέρτζιο Ντοναντόνι (Sergio Donadoni), στην οποία προστέθηκε μία ακόμα ομάδα από το μουσείο της Βοστώνης τη δεκαετία του 1980, υπό την καθοδήγηση του Τίμοθι Κένταλ (Timothy Kendall). Οι μεγαλύτεροι ναοί, όπως αυτός του Αμούν, ακόμα και σήμερα θεωρούνται ιεροί από τον ντόπιο πληθυσμό.
Το βουνό έχει ύψος 98 μέτρα, έχει επίπεδη κορυφή και χρησιμοποιούνταν ως σημείο αναφοράς από τους εμπόρους στη σημαντική διαδρομή ανάμεσα στην Κεντρική Αφρική, την Αραβία και την Αίγυπτο, ως το σημείο όπου ο Νείλος ήταν ευκολότερος να διασχιστεί.
Το Τζεμπέλ Μπαρκάλ χρησιμοποιήθηκε ως βασιλικό νεκροταφείο κατά τη διάρκεια της βασιλείας των Μεροέ[2]. Οι νεώτερες ταφές χρονολογούνται στον 3ο αιώνα πΧ.
Φωτογραφίες
-
Πυραμίδες κοντά στο Τζεμπέλ Μπαρκάλ
-
Πυρααμίδες της νότιας ομάδας
-
Οι τελευταίες όρθιες κολώνες του ναού του Αμούν, στους πρόποδες του Τζεμπέλ Μπαρκάλ
Παραπομπές
- ↑ A. Reisner, "Historical Inscriptions from Gebel Barkal", Sudan Notes and Records, 4 (1921), pp. 59-75
- ↑ László Török, The kingdom of Kush: handbook of the Napatan-Meroitic Civilization
εξωτερικές συνδέσεις
- LearningSites.com - Τζεμπέλ Μπαρκάλ
- UNESCO World Heritage Centre - Το Όρος Γκεμπέλ Μπαρκάλ και οι Αρχαιολογικοί Χώροι της Επαρχίας Ναπατάνa στην επίσημη ιστοσελίδα της ΟΥΝΕΣΚΟ
- Η Νικηφόρα Στήλη του Πιγιέ
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Jebel Barkal της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες). |