Αντιφών

Ο Αντιφών (αρχ.ελλ. Ἀντιφῶν, fl. περ. 400 π.Χ.) ήταν αρχαίος Έλληνας δραματικός ποιητής της Τραγωδίας. Από την αρχαιότητα το πρόσωπό του συγχέεται με αυτό του ομωνύμου αττικού ρήτορα. Έζησε για ένα διάστημα στην αυλή του τυράννου των Συρακουσών Διονυσίου του Πρεσβυτέρου, ο οποίος στα ύστερα χρόνια της τυραννίας του ασχολήθηκε με την ποίηση. Σύμφωνα με μία εκδοχή ο Αντιφών συνεργάστηκε με τον Διονύσιο στα πλαίσια αυτής της συγγραφικής του δραστηριότητας.

Ο Διονύσιος τον καταδίκασε σε θάνατο δια αποτυμπανισμού, είτε γιατί επέκρινε τις δημιουργίες του είτε γιατί σχολίασε με σαρκαστικό τρόπο το πολίτευμα των Συρακουσών. Ο Ψευδο-Πλούταρχος, για τη δεύτερη εκδοχή αναφέρει το εξής ανέκδοτο: Όταν ο Αντιφών ρωτήθηκε σε κάποιο συμπόσιο ποιο είναι το καλύτερο είδος χαλκού, εκείνος απάντησε «Εκείνο εκ του οποίου οι Αθηναίοι έφτιαξαν τα αγάλματα του Αρμοδίου και του Αριστογείτονα», σκώπτοντας με την αναφορά του ζεύγους των Αθηναίων τυραννοκτόνων τον ηγέτη της σικελικής πόλης.

Πέντε τίτλοι των τραγωδιών του σώζονται από τον Αριστοτέλη: Μελέαγρος, Ανδρομάχη, Μήδεια, Ιάσων, και Φιλοκτήτης.