Φιλίπ Πεταίν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ρομπότ: Προσθήκη: lb:Philippe Pétain
μ Ρομπότ: Προσθήκη: yo:Philippe Pétain
Γραμμή 88: Γραμμή 88:
[[vi:Philippe Pétain]]
[[vi:Philippe Pétain]]
[[wa:Philippe Pétain]]
[[wa:Philippe Pétain]]
[[yo:Philippe Pétain]]
[[zh:菲利普·贝当]]
[[zh:菲利普·贝当]]

Έκδοση από την 21:49, 9 Αυγούστου 2010

Ανρί Φιλίπ Πεταίν
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Henri Philippe Pétain (Γαλλικά) και Philippe Pétain (Γαλλικά)
Γέννηση24 Απριλίου 1856
Θάνατος23 Ιουλίου 1951
Τόπος ταφήςtomb of Philippe Pétain
Χώρα πολιτογράφησηςΓαλλία[1]
Γαλλία του Βισύ
ΘρησκείαΡωμαιοκαθολική Εκκλησία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά[2][3]
ΣπουδέςΕιδική Στρατιωτική Σχολή του Σαιν-Σιρ
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταστρατηγός,
πρωθυπουργός της Γαλλίας
αρχηγός της Κυβέρνησης του Βισύ
Περίοδος ακμής1876
Ποινική κατάσταση
Κατηγορίες εγκλήματοςεσχάτη προδοσία (ισόβια κάθειρξη και Dégradation nationale)
Οικογένεια
ΣύζυγοςΑνί Πεταίν
ΓονείςΟμέρ Βενάντ Πεταίν και Κλοτίλτν Λεγκράν
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςστρατηγός μεραρχίας (Γαλλία), στρατηγός ταξιαρχίας (Γαλλία), colonel, lieutenant-colonel, Battalion Chief, capitaine, Marshall lieutenant, second lieutenant και Στρατάρχης της Γαλλίας/Γαλλικές Ένοπλες Δυνάμεις
Πόλεμοι/μάχεςΑ΄ Παγκόσμιος Πόλεμος, Μάχη του Βερντέν, Πόλεμος του Ριφ και Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαεπικεφαλής του γαλλικού κράτους (1940–1944)
ΒραβεύσειςΜεγαλόσταυρος της Λεγεώνας της Τιμής[4]
Order of the White Eagle
Μέγας Αξιωματικός της Λεγεώνας της Τιμής[5]
Ταξιάρχης της Λεγεώνας της Τιμής[5]
Αξιωματικός της Λεγεώνας της Τιμής[5]
Ιππότης της Λεγεώνας της Τιμής[5]
Στρατιωτικό μετάλλιο της Γαλλικής Δημοκρατίας[5]
Πολεμικός Σταυρός 1914-1918 (Γαλλία)
Διασυμμαχικό Μετάλλιο Νίκης 1914-1918 (Βέλγιο)
Αναμνηστικό μετάλλιο του πολέμου 1914-1918
Αποικιακό μετάλλιο της Γαλλίας
στρατιωτικό μετάλλιο διακεκριμένων υπηρεσιών
Στρατάρχης της Γαλλίας (21  Νοεμβρίου 1918)[5]
Ανάδοχος προαγωγής της Ειδικής Στρατιωτικής Σχολής του Σαιν-Σιρ
Τάγμα του Αγίου Γεωργίου, Δ΄ Τάξη
Μέγας Μάγιστρος της Λεγεώνας της Τιμής
Τάγμα του Αστέρα του Καραγιώργη
Σταυρός της Ανδρείας (Πολωνία)
Σταυρός της Ελευθερίας
Βασιλικό Τάγμα της Καμπότζης
Τάγμα του Δράκου του Ανάμ
Τάγμα του Καρόλου Γ΄ (1919)[6][7]
Γαλλικός Πολεμικός Σταυρός
Συμμαχικό μετάλλιο της νίκης
Στρατιωτικό μετάλλιο της Ισπανίας
Σταυρός Στρατιωτικής Αξίας
Τάγμα των Αγίων Μιχαήλ και Γεωργίου
Αργυρός Σταυρός του Τάγματος Στρατιωτικής Αξίας της Πολωνίας[8]
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Ανρί Φιλίπ Πεταίν (γαλλικά: Henri-Philippe Pétain) (24 Απριλίου 1856-23 Ιουλίου 1951) ήταν Γάλλος Στρατάρχης και πολιτικός, ήρωας του Α' Παγκοσμίου Πολέμου πρωθυπουργός και Πρόεδρος της Γαλλίας κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, αμφιλεγόμενος κυρίως για την συνθηκολόγηση του με την Ναζιστική Γερμανία μετά την οποία έγινε αρχηγός του Κράτους του Βισύ.

Ο Πεταίν ήταν γιός αγροτών και από μικρός έχασε την μητέρα του. Το 1876 ξεκίνησε τις σπουδές του στο Κολλέγιο Σεν Μπερτέν (Collège Saint-Bertin), όπου δίδασκε ένας θείος του. Εκεί εντυπωσιάστηκε από ένα τοπικό τάγμα πεζικού και αποφάσισε να γίνει στρατιωτικός. Συνέχισε τις σπουδές του σε ανώτερο κολλέγιο και το 1878 αποφοίτησε ως ανθυπολοχαγός από την Στρατιωτική Ακαδημία του Σαιν Συρ. Υπηρέτησε ενεργά για δέκα χρόνια και μετά φοίτησε στην Σχολή Πολέμου, όπου επέστρεψε αρκετές φορές για να διδάξει. Η διδασκαλία του στην Σχολή Πολέμου του απέφερε επαίνους και προαγωγές.

Ο Πεταίν είχε αναπτύξει μια στρατηγική θεωρία, σύμφωνα με την οποία τα ισχυρά πυροβόλα θα έπρεπε να χρησιμοποιούνται για την άμυνα πίσω από ισχυρές οχυρώσεις, αντί ως επιθετικό μέσο, μια θεωρία για την οποία υπήρχαν πολλές αντιρήσεις μεταξύ άλλων και από τον Φερντινάν Φος. Με το ξέσπασμα του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, ως στρατηγός χρησιμοποίησε την τακτική του με πυροβολικό και οχυρώσεις επιτυχημένα, και κυρίως στην μάχη του Βερντέν, όπου απέκρουσε μεγάλη γερμανική επίθεση το 1916.

Οι ανταρσίες και η άρνηση εκτέλεσης διαταγών στον γαλλικό στρατό ήταν διαδεδομένες, εκτός από τους στρατιώτες που υπηρετούσαν υπό τον Πεταίν, οι οποίοι, αντίθετα τον σέβονταν, καθώς ασχολούνταν με την καλή διαβίωση των ανδρών του και μεριμνούσε για την αποφυγή απωλειών. Για να αντιμετωπιστούν αυτά τα ζητήματα, ο Πεταίν διορίσθηκε Αρχηγός του Στρατού το 1918, και οι ενέργειες που έκανε έφεραν αποτέλεσμα. Κέρδισε, έτσι, την υποστήριξη όσων υπηρέτησαν υπό τις διαταγές του και τον τίτλο του Στρατάρχη της Γαλλίας.

Το 1925 πήγε στο Μαρόκο για την καταστολή μιας επανάστασης και στη συνέχεια αποστρατεύθηκε. Συνέχισε να υπηρετεί ως Στρατάρχης της Γαλλίας και Επιθεωρητής Αεράμυνας, και το 1939 διορίστηκε πρέσβης στην Ισπανία.

Το 1940 ανακλήθηκε στην Γαλλία, όπου οι ισχυρές οχυρώσεις (γραμμή Μαζινό) αυτή την φορά αποδείχθηκαν ανεπαρκείς και ο Γερμανικός στρατός προέλασε σχεδόν αμαχητί, και διορίστηκε αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης. Στις 15 Ιουνίου 1940 έγινε Πρόεδρος και υπέγραψε ανακωχή με τους Γερμανούς. Εκ νέου επικεφαλής της κατοχικής κυβέρνησης με έδρα την πόλη Βισύ, συνεργάστηκε με τους Γερμανούς σε όλη την διάρκεια της κατοχής[9].

Ο Πεταίν συναντά τον Χίτλερ στο Μοντουάρ (24-10-1940). Φωτ. Deutsches Bundesarchiv

Μετά την συμμαχική απόβαση στην Νορμανδία, τον Ιούνιο του 1944 και την επιτυχή της έκβαση, οι Γερμανοί τον μετέφεραν, στις 7 Σεπτεμβρίου, στο Ζινγκμαρίνγκεν (όπου είχαν μεταφερθεί και όλα τα μέλη της Κυβέρνησής του). Ύστερα από λίγες ημέρες παραιτήθηκε από τις πολιτικές του εξουσίες.

Μετά το τέλος του Πολέμου παραπέμφθηκε σε Στρατοδικείο, όπου και δικάστηκε για προδοσία και συνεργασία με τον εχθρό. Ο ίδιος ισχυριζόταν ότι η ανακωχή ήταν ο μόνος τρόπος να σωθεί η Γαλλία[10]. Το 1945, σε ηλικία 89 ετών, καταδικάστηκε σε θάνατο, αλλά η ποινή του μετατράπηκε σε ισόβια φυλάκιση από τον Πρόεδρο Σαρλ ντε Γκωλ, σε αναγνώριση των υπηρεσιών που είχε προσφέρει στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Μεταφέρθηκε στην φυλακή του Ιλ ντ' Ιε (Île d'Yeu), όπου, ύστερα από λίγο διάστημα, έπαθε άνοια και χρειαζόταν συνεχή παρακολούθηση και φροντίδα. Πέθανε στην φυλακή στις 23 Ιουλίου του 1951 και τάφηκε εκεί. Έχει προταθεί η ανακομιδή του λειψάνου του στο Βερντέν, ωστόσο μέχρι τώρα κάτι τέτοιο δεν έχει γίνει. Μέχρι σήμερα, στην Γαλλία, ο όρος «πεταινισμός» (Pétainisme) αναφέρεται σε απολυταρχική και αντιδραστική, παραδοσιοκρατική και θρησκευόμενη ιδεολογία.

Πηγές άρθρου

Πρότυπο:Link FA