Κρεσφόντης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ρομπότ: Προσθήκη: pt:Cresfontes
Clonoa (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 3: Γραμμή 3:
Ο Κρεσφόντης υπήρξε ένας από τους [[Δωριείς]] κατακτητές της [[Πελοπόννησος|Πελοποννήσου]]. Κατά τη μοιρασιά των περιοχών της, πέτυχε να του δώσουν την εύφορη [[Μεσσηνία]] με το ακόλουθο τέχνασμα: Συνεννοήθηκε με τον αδελφό του [[Τήμενος|Τήμενο]] και του είπε να ρίξει τους κλήρους μέσα σε μία [[υδρία]] με νερό. Ο δικός του κλήρος ήταν φτιαγμένος από πηλό που είχε ψηθεί στη φωτιά, ενώ οι κλήροι των παιδιών του [[Αριστόδημος ο Ηρακλείδης|Αριστοδήμου]] ήταν από πηλό που είχε απλώς ξεραθεί στον ήλιο. Την ώρα που ρίφθηκαν οι κλήροι στην υδρία, τα τέκνα του Αριστοδήμου δεν γνώριζαν ότι οι κλήροι είχαν κατασκευασθεί με διαφορετική μέθοδο ο καθένας. Την ώρα λοιπόν που μπήκε το χέρι στην υδρία για να τραβήξει στα τυφλά τον κλήρο, έπιασε τον κλήρο του Κρεσφόντη, όχι επειδή αυτό έλεγε η τύχη, αλλά επειδή μόνο αυτός υπήρχε πια μέσα, αφού οι άλλοι είχαν διαλυθεί από το νερό.
Ο Κρεσφόντης υπήρξε ένας από τους [[Δωριείς]] κατακτητές της [[Πελοπόννησος|Πελοποννήσου]]. Κατά τη μοιρασιά των περιοχών της, πέτυχε να του δώσουν την εύφορη [[Μεσσηνία]] με το ακόλουθο τέχνασμα: Συνεννοήθηκε με τον αδελφό του [[Τήμενος|Τήμενο]] και του είπε να ρίξει τους κλήρους μέσα σε μία [[υδρία]] με νερό. Ο δικός του κλήρος ήταν φτιαγμένος από πηλό που είχε ψηθεί στη φωτιά, ενώ οι κλήροι των παιδιών του [[Αριστόδημος ο Ηρακλείδης|Αριστοδήμου]] ήταν από πηλό που είχε απλώς ξεραθεί στον ήλιο. Την ώρα που ρίφθηκαν οι κλήροι στην υδρία, τα τέκνα του Αριστοδήμου δεν γνώριζαν ότι οι κλήροι είχαν κατασκευασθεί με διαφορετική μέθοδο ο καθένας. Την ώρα λοιπόν που μπήκε το χέρι στην υδρία για να τραβήξει στα τυφλά τον κλήρο, έπιασε τον κλήρο του Κρεσφόντη, όχι επειδή αυτό έλεγε η τύχη, αλλά επειδή μόνο αυτός υπήρχε πια μέσα, αφού οι άλλοι είχαν διαλυθεί από το νερό.


Ο Κρεσφόντης πήρε λοιπόν με αυτό τον δόλιο τρόπο τη Μεσσηνία, αλλά βασίλευσε για σχετικώς λίγο καιρό, καθώς δολοφονήθηκε μαζί με τους δυο γιους του από τον [[Πολυφόντης|Πολυφόντη]], που του πήρε και τη σύζυγο, τη Μερόπη. Είχε επιβιώσει ωστόσο ο τρίτος γιος του Κρεσφόντη και της Μερόπης, ο [[Αίπυτος]]. Ο Αίπυτος σκότωσε τον Πολυφόντη και έγινε βασιλιάς της Μεσσηνίας.
Ο Κρεσφόντης πήρε λοιπόν με αυτό τον δόλιο τρόπο τη Μεσσηνία και μετέφερε τα ανάκτορα στην Στενύκληρο αλλά βασίλευσε για σχετικώς λίγο καιρό, καθώς δολοφονήθηκε μαζί με τους δυο γιους του από τον [[Πολυφόντης|Πολυφόντη]], που του πήρε και τη σύζυγο, τη Μερόπη η οποία ήταν κόρη του [[Κύψελος|Κύψελου]] βασιλιά της [[Αρκαδία|Αρκαδίας]]. Είχε επιβιώσει ωστόσο ο τρίτος γιος του Κρεσφόντη και της Μερόπης, ο [[Αίπυτος]]. Ο Αίπυτος σκότωσε τον Πολυφόντη και έγινε βασιλιάς της Μεσσηνίας.


Στους ιστορικούς χρόνους, όταν ο [[Επαμεινώνδας]] επανίδρυσε τη [[αρχαία Μεσσήνη|Μεσσήνη]], ο δόλιος Κρεσφόντης και ο Αίπυτος ανακηρύχθηκαν «ήρωες» της χώρας. Στη Μεσσήνη υπήρχε και άγαλμα του Κρεσφόντη, μέσα στον κεντρικό της ναό. Ο [[Ευριπίδης]] συνέγραψε [[τραγωδία]] με τον τίτλο «Κρεσφόντης», της οποίας το περιεχόμενο διασώζει μερικώς ο [[Γάιος Ιούλιος Υγίνος|Υγίνος]].
Στους ιστορικούς χρόνους, όταν ο [[Επαμεινώνδας]] επανίδρυσε τη [[αρχαία Μεσσήνη|Μεσσήνη]], ο δόλιος Κρεσφόντης και ο Αίπυτος ανακηρύχθηκαν «ήρωες» της χώρας. Στη Μεσσήνη υπήρχε και άγαλμα του Κρεσφόντη, μέσα στον κεντρικό της ναό. Ο [[Ευριπίδης]] συνέγραψε [[τραγωδία]] με τον τίτλο «Κρεσφόντης», της οποίας το περιεχόμενο διασώζει μερικώς ο [[Γάιος Ιούλιος Υγίνος|Υγίνος]].

Έκδοση από την 13:17, 22 Ιουλίου 2010

Στην ελληνική μυθολογία ο Κρεσφόντης ήταν ένας από τους Ηρακλείδες, γιος του Αριστομάχου, εγγονός του Κλεοδαίου, δισέγγονος του Ύλλου και συνεπώς τρισέγγονος του του Ηρακλή και της Δηιάνειρας.

Ο Κρεσφόντης υπήρξε ένας από τους Δωριείς κατακτητές της Πελοποννήσου. Κατά τη μοιρασιά των περιοχών της, πέτυχε να του δώσουν την εύφορη Μεσσηνία με το ακόλουθο τέχνασμα: Συνεννοήθηκε με τον αδελφό του Τήμενο και του είπε να ρίξει τους κλήρους μέσα σε μία υδρία με νερό. Ο δικός του κλήρος ήταν φτιαγμένος από πηλό που είχε ψηθεί στη φωτιά, ενώ οι κλήροι των παιδιών του Αριστοδήμου ήταν από πηλό που είχε απλώς ξεραθεί στον ήλιο. Την ώρα που ρίφθηκαν οι κλήροι στην υδρία, τα τέκνα του Αριστοδήμου δεν γνώριζαν ότι οι κλήροι είχαν κατασκευασθεί με διαφορετική μέθοδο ο καθένας. Την ώρα λοιπόν που μπήκε το χέρι στην υδρία για να τραβήξει στα τυφλά τον κλήρο, έπιασε τον κλήρο του Κρεσφόντη, όχι επειδή αυτό έλεγε η τύχη, αλλά επειδή μόνο αυτός υπήρχε πια μέσα, αφού οι άλλοι είχαν διαλυθεί από το νερό.

Ο Κρεσφόντης πήρε λοιπόν με αυτό τον δόλιο τρόπο τη Μεσσηνία και μετέφερε τα ανάκτορα στην Στενύκληρο αλλά βασίλευσε για σχετικώς λίγο καιρό, καθώς δολοφονήθηκε μαζί με τους δυο γιους του από τον Πολυφόντη, που του πήρε και τη σύζυγο, τη Μερόπη η οποία ήταν κόρη του Κύψελου βασιλιά της Αρκαδίας. Είχε επιβιώσει ωστόσο ο τρίτος γιος του Κρεσφόντη και της Μερόπης, ο Αίπυτος. Ο Αίπυτος σκότωσε τον Πολυφόντη και έγινε βασιλιάς της Μεσσηνίας.

Στους ιστορικούς χρόνους, όταν ο Επαμεινώνδας επανίδρυσε τη Μεσσήνη, ο δόλιος Κρεσφόντης και ο Αίπυτος ανακηρύχθηκαν «ήρωες» της χώρας. Στη Μεσσήνη υπήρχε και άγαλμα του Κρεσφόντη, μέσα στον κεντρικό της ναό. Ο Ευριπίδης συνέγραψε τραγωδία με τον τίτλο «Κρεσφόντης», της οποίας το περιεχόμενο διασώζει μερικώς ο Υγίνος.

Πηγή

  • Emmy Patsi-Garin: «Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας», εκδ. οίκος Χάρη Πάτση, Αθήνα 1969