Γεώργιος Γεννάδιος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Mirmibot (συζήτηση | συνεισφορές)
μ + DEFAULTSORT; διακοσμητικές αλλαγές
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
Ο '''Γεώργιος Γεννάδιος''' (1784 Δολιανά Ζαγορίου - 1854) ήταν διδάσκαλος του Γένους στην [[Επανάσταση του 1821]].
Ο '''Γεώργιος Γεννάδιος''' (1784 Δολιανά Ζαγορίου - 1854) ήταν διδάσκαλος του Γένους στην [[Επανάσταση του 1821]].

==Βιογραφία==
==Βιογραφία==
Γεννήθηκε το 1784 στο χωριό [[Δολιανά Ιωαννίνων|Δολιανά]] του [[Ζαγόρι|Ζαγορίου]]. Πατέρας του ήταν ο ιερέας Αναστάσιος, ο λεγόμενος Παπαναστασίου, και μητέρα του η Άννα ή Σωσάννα. Λόγω της ωμότητας των Τούρκων ο πατέρας του αναγκάστηκε να καταφύγει μαζί με την οικογένειά του στα Σηλύμβρια της Θράκης, όπου και πέθανε μετά από τρία χρόνια. Η μητέρα του πήρε τον μικρό Γιωργάκη και επέστρεψε στα Δολιανά, όπου διέμεινε στου συγγενείς της. Εκεί αυτοί φρόντισαν την μητέρα και το παιδί και έδωσαν στον μικρό Γεώργιο μια αξιέπαινη μόρφωση. Αφού ο Γεώργιος έμαθε τα πρώτα του γράμματα στο χωριό, συνέχισε το σχολείο στα [[Ιωάννινα]], και αργότερα πήγε στο [[Βουκουρέστι]] για σπουδές, όπου ένας θείος του ήταν ηγούμενος σε μοναστήρι της πόλης αυτής. Δάσκαλός του στο Βουκουρέστι ήταν ο περίφημος Φωτιάδης. Από εκεί πήγε στην [[Λειψία]] για να συνεχίσει τις σπουδές του στα Γερμανικά.
Γεννήθηκε το 1784 στο χωριό [[Δολιανά Ιωαννίνων|Δολιανά]] του [[Ζαγόρι|Ζαγορίου]]. Πατέρας του ήταν ο ιερέας Αναστάσιος, ο λεγόμενος Παπαναστασίου, και μητέρα του η Άννα ή Σωσάννα. Λόγω της ωμότητας των Τούρκων ο πατέρας του αναγκάστηκε να καταφύγει μαζί με την οικογένειά του στα Σηλύμβρια της Θράκης, όπου και πέθανε μετά από τρία χρόνια. Η μητέρα του πήρε τον μικρό Γιωργάκη και επέστρεψε στα Δολιανά, όπου διέμεινε στου συγγενείς της. Εκεί αυτοί φρόντισαν την μητέρα και το παιδί και έδωσαν στον μικρό Γεώργιο μια αξιέπαινη μόρφωση. Αφού ο Γεώργιος έμαθε τα πρώτα του γράμματα στο χωριό, συνέχισε το σχολείο στα [[Ιωάννινα]], και αργότερα πήγε στο [[Βουκουρέστι]] για σπουδές, όπου ένας θείος του ήταν ηγούμενος σε μοναστήρι της πόλης αυτής. Δάσκαλός του στο Βουκουρέστι ήταν ο περίφημος Φωτιάδης. Από εκεί πήγε στην [[Λειψία]] για να συνεχίσει τις σπουδές του στα Γερμανικά.
Γραμμή 23: Γραμμή 22:


{{Καθηγητές του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (1837 - 1937)}}
{{Καθηγητές του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (1837 - 1937)}}

{{DEFAULTSORT:Γενναδιος Γεωργιος}}
{{DEFAULTSORT:Γενναδιος Γεωργιος}}

{{στοιχεία προσώπου
|ΟΝΟΜΑ=Γεννάδιος, Γεώργιος
|ΑΛΛΑ ΟΝΟΜΑΤΑ=
|ΜΙΚΡΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ=
|ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΓΕΝΝΗΣΗΣ=
|ΕΤΟΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ= 1784
|ΤΟΠΟΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ= Δολιανά Ζαγορίου
|ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΘΑΝΑΤΟΥ=
|ΕΤΟΣ ΘΑΝΑΤΟΥ=
|ΤΟΠΟΣ ΘΑΝΑΤΟΥ= 1854
}}


[[Κατηγορία:Γεννήσεις το 1784]]
[[Κατηγορία:Γεννήσεις το 1784]]

Έκδοση από την 14:40, 9 Ιουλίου 2010

Ο Γεώργιος Γεννάδιος (1784 Δολιανά Ζαγορίου - 1854) ήταν διδάσκαλος του Γένους στην Επανάσταση του 1821.

Βιογραφία

Γεννήθηκε το 1784 στο χωριό Δολιανά του Ζαγορίου. Πατέρας του ήταν ο ιερέας Αναστάσιος, ο λεγόμενος Παπαναστασίου, και μητέρα του η Άννα ή Σωσάννα. Λόγω της ωμότητας των Τούρκων ο πατέρας του αναγκάστηκε να καταφύγει μαζί με την οικογένειά του στα Σηλύμβρια της Θράκης, όπου και πέθανε μετά από τρία χρόνια. Η μητέρα του πήρε τον μικρό Γιωργάκη και επέστρεψε στα Δολιανά, όπου διέμεινε στου συγγενείς της. Εκεί αυτοί φρόντισαν την μητέρα και το παιδί και έδωσαν στον μικρό Γεώργιο μια αξιέπαινη μόρφωση. Αφού ο Γεώργιος έμαθε τα πρώτα του γράμματα στο χωριό, συνέχισε το σχολείο στα Ιωάννινα, και αργότερα πήγε στο Βουκουρέστι για σπουδές, όπου ένας θείος του ήταν ηγούμενος σε μοναστήρι της πόλης αυτής. Δάσκαλός του στο Βουκουρέστι ήταν ο περίφημος Φωτιάδης. Από εκεί πήγε στην Λειψία για να συνεχίσει τις σπουδές του στα Γερμανικά. Έλαβε μέρος σε μερικές μάχες στην Ελλάδα και κινδύνεψε. Μετά από την αποκατάσταση της ειρήνης μόχθησε υπέρ του ορφανοτροφείου στην Αίγινα και για τον σχηματισμό δημόσιας βιβλιοθήκης. Χρημάτισε ως καθηγητής Πανεπιστημίου και Γυμνασιάρχης.

Πέθανε τον Νοέμβριο του 1854 και τιμήθηκε από τον υπουργό των Εκκλησιαστικών και της Δημόσιας Εκπαίδευσης που σε επιστολή του στην χήρα του ονόμασε τον θάνατό του εθνική συμφορά.

Πηγές



Πρότυπο:Καθηγητές του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (1837 - 1937)