Γλαύκος του Σισύφου

Ο γιος αυτός του Σισύφου διαδέχθηκε τον πατέρα του στον θρόνο της Εφύρας, μιας πόλεως που ο ίδιος είχε χτίσει. Από την πόλη αυτή προήλθε αργότερα η Κόρινθος. Ο Γλαύκος πήρε μέρος στις επιθανάτιες τελετές και αθλητικούς αγώνες που διοργανώθηκαν στη μνήμη του Πελία από τον Άκαστο, στους οποίους έλαβαν μέρος οι άριστοι από τους Έλληνες ήρωες της εποχής, τα περίφημα «Άθλα επί Πελία». Εκεί νικήθηκε από τον Ιόλαο. Ο Γλαύκος έγινε γνωστός με τον θάνατό του. Κατά μία εκδοχή τον κατασπάραξαν οι φοράδες του, που είχαν τρελαθεί πίνοντας από το νερό μιας μαγικής βρύσης. Μια παράδοση προσθέτει ότι ο θάνατός του οφειλόταν στην οργή της θεάς Αφροδίτης, επειδή ο Γλαύκος, για να κάνει τις φοράδες του γρηγορότερες, τις εμπόδιζε να ζευγαρώσουν, πράγμα που θύμωσε τη θεά του έρωτα. Σύμφωνα με άλλη εκδοχή ο Γλαύκος ήπιε κάποτε από μια βρύση που το νερό της βοηθούσε να γίνει αθάνατος όποιος το έπινε, αλλά κανένας δεν πίστευε στη μετατροπή του Γλαύκου σε αθάνατο. Για να πείσει τους ανθρώπους, ο Γλαύκος έπεσε στη θάλασσα, με αποτέλεσμα να μεταμορφωθεί σε θαλάσσια θεότητα. Κάθε θαλασσινός που τον αντίκρυζε πέθαινε αμέσως. Βλ. και Γλαύκος ο Ανθηδόνιος.

Πηγή

• Emmy Patsi-Garin: Επίτομο λεξικό Ελληνικής Μυθολογίας, εκδ. οίκος «Χάρη Πάτση», Αθήνα 1969