Νικόλαος Μαυροκορδάτος (1837-1903): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
μ Robot: Προσθήκη ημερομηνίας στην ετικέτα του προτύπου {{πηγές}} |
μ Robot-assisted disambiguation: Βασίλειος Μελάς - Changed link(s) to Βασίλειος Μ. Μελάς |
||
| Γραμμή 4: | Γραμμή 4: | ||
Γεννήθηκε στη [[Τεργέστη]] και ήταν γιος του [[Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος|Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου]] και της Χαρίκλειας Αργυροπούλου. Σπούδασε [[νομικά]] στην Αθήνα και στο [[Παρίσι]] και τον Αύγουστο του [[1858]] διορίστηκε β΄ γραμματέας της Ελληνικής πρεσβείας στην Κωνσταντινούπολη. Το [[1866]] διορίστηκε νομάρχης [[Κέρκυρα|Κερκύρας]], θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι το [[1869]]. Στη συνέχεια κατάφερε να εκλεγεί βουλευτής με το Τρικουπικό κόμμα ενώ το [[1878]] και [[1880]] χρημάτισε υπουργός Εκκλησιαστικών & Δημόσιας Εκπαίδευσης. Διετέλεσε πρεσβευτής της Ελλάδας στο Παρίσι ([[1882]]-[[1885]]), στην [[Αγία Πετρούπολη]] ([[1886]]-[[1889]]) και στην [[Κωνσταντινούπολη]] ([[1889]]-[[1902]]). Το [[1895]] συμμετείχε στις διαπραγματεύσεις συμβιβασμού στο [[Λονδίνο]] ενώ το [[1897]] υπέγραψε ως πληρεξούσιος της Ελλάδας την συνθήκη ειρήνης στην Κωνσταντινούπολη μεταξύ Ελλάδας και [[Τουρκία|Τουρκίας]]. Το [[1902]] παραιτήθηκε από τη θέση του πρεσβευτή για να ξαναεκλεγεί βουλευτής. Σε περίπτωση παραίτησης του [[Αλέξανδρος Ζαΐμης|Αλέξανδρου Ζαΐμη]] θεωρείτο ως επικρατέστερος διάδοχος του για την αρχηγία του Τρικουπικού κόμματος. Επίσης είχε χρηματίσει πρόεδρος του συλλόγου ''«προς διάδοσιν των ελληνικών γραμμάτων»'' την περίοδο 1871-1882. |
Γεννήθηκε στη [[Τεργέστη]] και ήταν γιος του [[Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος|Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου]] και της Χαρίκλειας Αργυροπούλου. Σπούδασε [[νομικά]] στην Αθήνα και στο [[Παρίσι]] και τον Αύγουστο του [[1858]] διορίστηκε β΄ γραμματέας της Ελληνικής πρεσβείας στην Κωνσταντινούπολη. Το [[1866]] διορίστηκε νομάρχης [[Κέρκυρα|Κερκύρας]], θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι το [[1869]]. Στη συνέχεια κατάφερε να εκλεγεί βουλευτής με το Τρικουπικό κόμμα ενώ το [[1878]] και [[1880]] χρημάτισε υπουργός Εκκλησιαστικών & Δημόσιας Εκπαίδευσης. Διετέλεσε πρεσβευτής της Ελλάδας στο Παρίσι ([[1882]]-[[1885]]), στην [[Αγία Πετρούπολη]] ([[1886]]-[[1889]]) και στην [[Κωνσταντινούπολη]] ([[1889]]-[[1902]]). Το [[1895]] συμμετείχε στις διαπραγματεύσεις συμβιβασμού στο [[Λονδίνο]] ενώ το [[1897]] υπέγραψε ως πληρεξούσιος της Ελλάδας την συνθήκη ειρήνης στην Κωνσταντινούπολη μεταξύ Ελλάδας και [[Τουρκία|Τουρκίας]]. Το [[1902]] παραιτήθηκε από τη θέση του πρεσβευτή για να ξαναεκλεγεί βουλευτής. Σε περίπτωση παραίτησης του [[Αλέξανδρος Ζαΐμης|Αλέξανδρου Ζαΐμη]] θεωρείτο ως επικρατέστερος διάδοχος του για την αρχηγία του Τρικουπικού κόμματος. Επίσης είχε χρηματίσει πρόεδρος του συλλόγου ''«προς διάδοσιν των ελληνικών γραμμάτων»'' την περίοδο 1871-1882. |
||
Απεβίωσε ξαφνικά στην [[Αθήνα]] στις 31 Ιανουαρίου του [[1903]]. Ήταν παντρεμένος με την ρουμάνικης καταγωγής Ελένη Μπαλς και είχε τέσσερα παιδιά, τον Αλέξανδρο, την Σοφία, μετέπειτα σύζυγο του στρατηγού Αλέξανδρου Σούτσου, με τον οποίο απέκτησε μεταξύ άλλων την Ελένη, σύζυγο του [[Βασίλειος Μελάς|Βασίλειου Μελά]], την Χαρίκλεια, μετέπειτα σύζυγο του [[Γεώργιος Μπαλτατζής|Γεωργίου Μπαλτατζή]] και τον Γεώργιο. |
Απεβίωσε ξαφνικά στην [[Αθήνα]] στις 31 Ιανουαρίου του [[1903]]. Ήταν παντρεμένος με την ρουμάνικης καταγωγής Ελένη Μπαλς και είχε τέσσερα παιδιά, τον Αλέξανδρο, την Σοφία, μετέπειτα σύζυγο του στρατηγού Αλέξανδρου Σούτσου, με τον οποίο απέκτησε μεταξύ άλλων την Ελένη, σύζυγο του [[Βασίλειος Μ. Μελάς|Βασίλειου Μελά]], την Χαρίκλεια, μετέπειτα σύζυγο του [[Γεώργιος Μπαλτατζής|Γεωργίου Μπαλτατζή]] και τον Γεώργιο. |
||
[[Κατηγορία:Έλληνες διπλωμάτες|Μαυροκορδατος Νικολαος]] |
[[Κατηγορία:Έλληνες διπλωμάτες|Μαυροκορδατος Νικολαος]] |
||
Έκδοση από την 12:25, 21 Μαΐου 2010
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Ο Νικόλαος Μαυροκορδάτος (1837-31 Ιανουαρίου 1903) ήταν βουλευτής και υπουργός.
Γεννήθηκε στη Τεργέστη και ήταν γιος του Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου και της Χαρίκλειας Αργυροπούλου. Σπούδασε νομικά στην Αθήνα και στο Παρίσι και τον Αύγουστο του 1858 διορίστηκε β΄ γραμματέας της Ελληνικής πρεσβείας στην Κωνσταντινούπολη. Το 1866 διορίστηκε νομάρχης Κερκύρας, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι το 1869. Στη συνέχεια κατάφερε να εκλεγεί βουλευτής με το Τρικουπικό κόμμα ενώ το 1878 και 1880 χρημάτισε υπουργός Εκκλησιαστικών & Δημόσιας Εκπαίδευσης. Διετέλεσε πρεσβευτής της Ελλάδας στο Παρίσι (1882-1885), στην Αγία Πετρούπολη (1886-1889) και στην Κωνσταντινούπολη (1889-1902). Το 1895 συμμετείχε στις διαπραγματεύσεις συμβιβασμού στο Λονδίνο ενώ το 1897 υπέγραψε ως πληρεξούσιος της Ελλάδας την συνθήκη ειρήνης στην Κωνσταντινούπολη μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Το 1902 παραιτήθηκε από τη θέση του πρεσβευτή για να ξαναεκλεγεί βουλευτής. Σε περίπτωση παραίτησης του Αλέξανδρου Ζαΐμη θεωρείτο ως επικρατέστερος διάδοχος του για την αρχηγία του Τρικουπικού κόμματος. Επίσης είχε χρηματίσει πρόεδρος του συλλόγου «προς διάδοσιν των ελληνικών γραμμάτων» την περίοδο 1871-1882.
Απεβίωσε ξαφνικά στην Αθήνα στις 31 Ιανουαρίου του 1903. Ήταν παντρεμένος με την ρουμάνικης καταγωγής Ελένη Μπαλς και είχε τέσσερα παιδιά, τον Αλέξανδρο, την Σοφία, μετέπειτα σύζυγο του στρατηγού Αλέξανδρου Σούτσου, με τον οποίο απέκτησε μεταξύ άλλων την Ελένη, σύζυγο του Βασίλειου Μελά, την Χαρίκλεια, μετέπειτα σύζυγο του Γεωργίου Μπαλτατζή και τον Γεώργιο.