Ιωάννης (Γενναίος) Κολοκοτρώνης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αφαίρεση κατηγορίας "Έλληνες πολιτικοί" (HotCat)
μ Ρομπότ: Προσθήκη: yo:Gennaios Kolokotronis
Γραμμή 30: Γραμμή 30:
[[Κατηγορία:Γεννήσεις το 1806]]
[[Κατηγορία:Γεννήσεις το 1806]]
[[Κατηγορία:Θάνατοι το 1868]]
[[Κατηγορία:Θάνατοι το 1868]]



[[de:Gennaios Kolokotronis]]
[[de:Gennaios Kolokotronis]]
Γραμμή 37: Γραμμή 36:
[[fr:Gennaios Kolokotronis]]
[[fr:Gennaios Kolokotronis]]
[[pt:Gennéos Kolokotrónis]]
[[pt:Gennéos Kolokotrónis]]
[[yo:Gennaios Kolokotronis]]

Έκδοση από την 00:37, 11 Μαΐου 2010

Ο Ιωάννης (Γενναίος) Κολοκοτρώνης (1806-1868) ήταν στρατιωτικός και πολιτικός.

Βιογραφία

Γεννήθηκε στις αρχές του 19ου αιώνα στη Ζάκυνθο και ήταν γιος του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη και της Αικατερίνης Καρούσου. Σε πολύ μικρή ηλικία πολέμησε μαζί με τον πατέρα του σε διάφορες πολεμικές επιχειρήσεις στη Πελοπόννησο γι'αυτο και απέκτησε το παρωνύμιο «Γενναίος». Το 1822 σχημάτισε δικό του σώμα από τετρακόσιους πενήντα Γορτυνίους και εκστράτευσε στην Δυτική Ελλάδα, όπου και τέθηκε υπό τις διαταγές του Μαυροκορδάτου. Δεν πήρε μέρος στην Μάχη του Πέτα, γιατί η εισβολή του Δράμαλη στην Πελοπόννησο ανάγκασε τον πατέρα του να τον ανακαλέσει, όπου ο Γενναίος πολέμησε πεισματικά εναντίων των Τούρκων.

Την περίοδο του εμφυλίου πολέμησε μαζί με τον πατέρα του εναντίων της κυβέρνησης, και πήγε στον Ναύπλιο μαζί με πεντακόσιους από την Γορτυνία για να βοηθήσει τον αδερφό του, Πάνο, που ήταν πολιορκημένος από τα κυβερνητικά στρατεύματα. Σσυνελλήφθη και φυλακίστηκε μαζί με τον πατέρα του. Το 1830 έγινε συνταγματάρχης και την περίοδο της Αντιβασιλείας φυλακίστηκε. Με την άνοδο του Όθωνα στην εξουσία, ο Ιωάννης Κολοκοτρώνης διορίστηκε υπασπιστής του και έγινε υποστράτηγος. Διορίστηκε γερουσιαστής χωρίς όμως να αποχωρήσει απο τον στρατό. Το 1852 κατέστειλε με επιτυχία την εξέγερση του Παπουλάκου στην Μάνη και το 1862 κατέπνιξε την ανταρσία του Ναυπλίου. Τον Μάϊο του 1862 ανέλαβε πρωθυπουργός διατηρώντας για τον εαυτό του το υπουργείο εσωτερικών αλλά τον Οκτώβριο του ίδιου χρόνου αναγκάστηκε να καταφύγει στην Ιταλία εξαιτίας της έξωσης του Όθωνα. Το 1863 επέστρεψε στην Ελλάδα αλλά αποσύρθηκε οριστικά απο την πολιτική. Το 1866 δέχτηκε να εκπροσωπήσει τον Γεώργιο Α΄ στους γάμους του διαδόχου της Ρωσίας ενώ νωρίτερα είχε διοριστεί πρόεδρος της επιτροπής Αγώνος.

Απεβίωσε από ανίατη ασθένεια στις 23 Μαΐου του 1868. Ήταν παντρεμένος με την Φωτεινή Τζαβέλα από το Σούλι και απέκτησε μαζί της δύο γιους τον Θεόδωρο, γνωστό με το ψευδώνυμο Φαλέζ και τον Κωνσταντίνο καθώς και πέντε θυγατέρες.

Βιβλιογραφία