Βοήθεια:Πρόχειρο/Αρχείο 2

Ιστορικά Στοιχεία

 Η Αναλογιστική επιστήμη έχει σχετικά σύντομο βίο, περίπου 300 ετών, παρά τα 4000 χρόνια που έχει διανύσει ο θεσμός της ασφάλισης γενικά, ενώ η πρώτη ένωση Αναλογιστών ιδρύθηκε το 1848 στην Αγγλία.
 Πολλές βασικές ασφαλιστικές έννοιες απαντώνται για πρώτη φορά στο Βαβυλωνιακό νομοθετικό κώδικα που τοποθετείται χρονικά  στον 23ο αιώνα π.Χ. ενώ ιστορικά ίχνη εμφανίζονται στην Ασσυρία, την Αίγυπτο και τη Φοινίκη. Επίσης αφθονούν τα ιστορικά στοιχεία σχετικά με την ασφάλιση στην αρχαία Αθήνα, στην οποία ήταν πολύ διαδεδομένη η έννοια του ναυτικού δανείου ή θαλασσασφάλισης. Στη θαλασσασφάλιση, εύποροι πολίτες αναλάμβαναν να χρηματοδοτήσουν τη θαλάσσια μεταφορά φορτίων και να ανακτήσουν το κεφάλαιό τους  με τόκο υψηλότερο από αυτόν ενός απλού δανείου,  μετά την ασφαλή άφιξη πλοίου και φορτίου στον προορισμό του. Ουσιαστικά η διαφορά του τόκου ανάμεσα σε ένα απλό δάνειο και σε ένα ναυτικό δάνειο, αποτελούσε το ασφάλιστρο. Το παλαιότερο ασφαλιστήριο συμβόλαιο θαλασσασφάλισης που σώζεται υπογράφηκε το 1347, ενώ πολλές φορές η σύναψη των σχετικών συμβάσεων γινόταν σε καφενεία που σύχναζαν έμποροι, πλοίαρχοι και κεφαλαιούχοι. Ένα από αυτά ήταν το καφενείο που άνοιξε στο Λονδίνο ο Edward Lloyd το 1680 και έμελλε να αποτελέσει ορόσημο στην εξέλιξη του θεσμού της ασφάλισης και να επιβιώσει έως τη σύγχρονη εποχή υπό τη μορφή των γνωστών Lloyds.
 Η έννοια της ισόβιας σύνταξης είναι επίσης πάρα πολύ παλιά. Απαντάται για πρώτη φορά το 562 π.Χ. και γύρω στο 400 π.Χ. ο Έλληνας ρήτορας Λυσίας αναφέρεται στη σύνταξη που του είχε απονεμηθεί, ενώ ήταν σύνηθες για τους βασιλιάδες να αμείβουν με ισόβιο εισόδημα ανθρώπους που εργάστηκαν για αυτούς. Η πρώτη γνωστή επαγγελματική σύνταξη απονεμήθηκε το 1286 στην Αγγλία, ενώ κατά το μεσαίωνα πολλά μοναστήρια παρείχαν δια βίου οικονομική μέριμνα και υποστήριξη σε αντάλλαγμα εφάπαξ ποσού ή ακίνητης περιουσίας.
 Όσον αφορά στις ασφαλίσεις προσώπων, το αρχαιότερο γραπτό μνημείο απαντάται στην αρχαία Ρώμη περίπου το 220 μ.Χ. και είναι ο πίνακας που συνέταξε ο Domitius Ulpianus για την αποτίμηση κληροδοτημάτων που είχαν μορφή ισοβίων συντάξεων. Πολύ αργότερα, το 16ο αιώνα διάφορες πόλεις άρχισαν να τηρούν λεπτομερή ληξιαρχικά-στατιστικά στοιχεία σε σχέση με τους θανάτους  ανά ενορία, ενώ το πρώτο σωζόμενο ασφαλιστήριο συμβόλαιο ζωής εκδόθηκε το 1583 στην Αγγλία.

Ανάπτυξη και Εξελιξη της Αναλογιστικής Επιστήμης

Υπήρξαν τέσσερις διακριτοί παράγοντες-εξελίξεις που οδήγησαν στην αυτόνομη εκκίνηση και περαιτέρω ανάπτυξη της Αναλογιστικής επιστήμης:

     1)το ήδη διαμορφωμένο πλαίσιο σχετικά με συντάξεις και ασφαλίσεις ζωής
  
     2)η καλή κατανόηση των τεχνικών σύνθετου ανατοκισμού
   
     3) εμφάνιση της  θεωρίας πιθανοτήτων
  
     4)η πρωτοποριακή για την εποχή στατιστική ανάλυση των δεδομένων θνησιμότητας, που για πρώτη φορά κατέδειξε τον τρόπο με τον οποίο μπορούν να   εξαχθούν και να χρησιμοποιηθούν πραγματικά δεδομένα για την επίλυση πρακτικών προβλημάτων.

Με βάση τις εξελίξεις αυτές, ο διάσημος μαθηματικός και αστρονόμος Edmond Halley δημοσίευσε το 1693 μια εξαιρετικά σημαντική εργασία σχετικά με την κατασκευή πινάκων επιβίωσης βασισμένων σε πραγματικά στατιστικά και δεδομένα και τη χρήση των πινάκων αυτών για τον υπολογισμό της αξίας ισοβίων ραντών. Αν και είχαν προηγηθεί παρόμοιες εργασίες μερικά χρόνια πριν, η εργασία του Halley διαδόθηκε και μελετήθηκε ευρέως και ήταν αυτή που περίπου 50 χρόνια αργότερα οδήγησε στην ίδρυση συνταξιοδοτικών ταμείων και εταιριών ασφαλίσεων ζωής, των οποίων η χρηματοδότηση βασίζεται σε επιστημονικές αρχές και μεθόδους.
Έκτοτε οι εξελίξεις στην Αναλογιστική επιστήμη είναι διαρκείς με πολλά χρονικά σημεία να αποτελούν σταθμούς. Το 1725 ο De Moivre εισάγει υποθέσεις για το νόμο της θνησιμότητας ενώ τα επόμενα 100-150 χρόνια μεγάλοι μαθηματικοί όπως οι αδερφοί Bernoulli, ο Λέοναρντ Όιλερ και ο Καρλ Φρίντριχ Γκάους ασχολούνται με αναλογιστικά προβλήματα. Συγκεκριμένα ο Gauss το 1851 εκπόνησε αναλογιστική μελέτη των συντάξεων για τις χήρες και τα ορφανά των καθηγητών του πανεπιστημίου Gottingen, ενώ ήδη από το δεύτερο μισό του 18ου αιώνα έχουν κάνει την εμφάνισή τους οι συναρτήσεις μετατροπής. Οι συμβολισμοί που έως σήμερα χρησιμοποιούν οι αναλογιστές. εισήχθησαν  για πρώτη φορά το 1843 από τον David Jones.

Η Αναλογιστική Επιστήμη Σήμερα

Στις μέρες μας, πέραν του κεντρικού ρόλου της Αναλογιστικής επιστήμης στα προφανή πεδία εφαρμογής της, δηλαδή στις γενικές ασφαλίσεις, στις ασφαλίσεις προσώπων και στην κοινωνική ασφάλιση είναι ουσιαστική και εκτενής η αναλογιστική δραστηριότητα σε πλήθος άλλων τομέων όπως η δημογραφία, η πληθυσμιακή θεωρία, η ταξινόμηση κινδύνων, η μοντελοποίηση και εκτίμηση κινδύνων που εμπλέκονται στην επενδυτική και χρηματοοικονομική δραστηριότητα κ.α.