Δερβίσης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 6: Γραμμή 6:
Μετά από έναν αιώνα περίπου ασκητές παρόμοιας εμφάνισης καταγράφεται ότι συγκεντρώθηκαν γύρω από τον [[Μπάρακ Μπάμπα]] στη [[Μικρά Ασία]] και το [[Ιράν]] περί το 706/1306. Ο Μπάρακ Μπάμπα φέρεται ότι έφθασε στη Συρία το έτος 706/1306 επικεφαλής ομάδας ντερβίς, ενδεδυμένων με ένα κόκκινο ύφασμα γύρω από τη μέση. Στο κεφάλι έφεραν κόκκινο τουρμπάνι και κωδωνόσχημα σήμαντρα, θυμίζοντας σε ένα επίπεδο τους [[Σαμανισμός|σαμάνους]] του Β. Αφγανιστάν<ref>Algar Hamid, 754-55.</ref>. Έναν αιώνα μετά την παρουσία του ΜΠάρακ Μπάμπα το 1404, ο [[Ισπανία|Ισπανός]] περιηγητής [[Ρούι Γκονδάλεθ ντε Κλαβίχο]] (Ruy Gonzales de Clavijo) ανέφερε την παρουσία ενός χωριού, το σημερινό Ντελίμπαμπα, κοντά στο [[Ερζερούμ]], που κατοικείτο αποκλειστικά από Ντερβίς, υποδεικνύοντας ομοιότητες προς τους Ντερβίς των περασμένων πρώιμων περιόδων, όσον αφορά τουλάχιστον στη χρήση των κεράτων<ref>de Clavijo Ruy Gonzales, 139-40.</ref>.
Μετά από έναν αιώνα περίπου ασκητές παρόμοιας εμφάνισης καταγράφεται ότι συγκεντρώθηκαν γύρω από τον [[Μπάρακ Μπάμπα]] στη [[Μικρά Ασία]] και το [[Ιράν]] περί το 706/1306. Ο Μπάρακ Μπάμπα φέρεται ότι έφθασε στη Συρία το έτος 706/1306 επικεφαλής ομάδας ντερβίς, ενδεδυμένων με ένα κόκκινο ύφασμα γύρω από τη μέση. Στο κεφάλι έφεραν κόκκινο τουρμπάνι και κωδωνόσχημα σήμαντρα, θυμίζοντας σε ένα επίπεδο τους [[Σαμανισμός|σαμάνους]] του Β. Αφγανιστάν<ref>Algar Hamid, 754-55.</ref>. Έναν αιώνα μετά την παρουσία του ΜΠάρακ Μπάμπα το 1404, ο [[Ισπανία|Ισπανός]] περιηγητής [[Ρούι Γκονδάλεθ ντε Κλαβίχο]] (Ruy Gonzales de Clavijo) ανέφερε την παρουσία ενός χωριού, το σημερινό Ντελίμπαμπα, κοντά στο [[Ερζερούμ]], που κατοικείτο αποκλειστικά από Ντερβίς, υποδεικνύοντας ομοιότητες προς τους Ντερβίς των περασμένων πρώιμων περιόδων, όσον αφορά τουλάχιστον στη χρήση των κεράτων<ref>de Clavijo Ruy Gonzales, 139-40.</ref>.


Σε όλα τα παραπάνω πρώιμα στάδια στηρίχθηκε η ιδεολογία της ασκητικής απάρνησης που πρόβαλε και διαδόθηκε στο Ισλάμ κατά τη διάρκεια της Ύστερης Μέσης Περιόδου (περ. 600-900/1200-1500)<ref>Σύμφωνα με την περιοδολόγηση του Hodgson, στο Hodgson Marshall G. S. ''The Venture of Islam: Conscience and History in a World Civilization''. 3 vols. Chicago: University of Chicago Press, 1974 ISBN 0226346846.</ref>
Σε όλα τα παραπάνω πρώιμα στάδια στηρίχθηκε η ιδεολογία της ασκητικής απάρνησης που πρόβαλε και διαδόθηκε στο Ισλάμ κατά τη διάρκεια της Ύστερης Μέσης Περιόδου (περ. 600-900/1200-1500)<ref>Σύμφωνα με την περιοδολόγηση του Hodgson, στο Hodgson Marshall G. S. ''The Venture of Islam: Conscience and History in a World Civilization''. 3 vols. Chicago: University of Chicago Press, 1974 ISBN 0226346846.</ref>. Βέβαια παρόλο που υφίστανται μαρτυρίες για την πρώιμη παρουσία για αυτή την ιδεολογία της απάρνησης, οι πρώτες κοινότητες που υιοθετούν μαζικά αυτόν τον τρόπο ζωής εμφανίζονται περίπου στα τέλη του 7ου/13ου αι. σε δύο διακριτά ρεύματα, τους Καλανταριγιά στη Συρία και την [[Αίγυπτος|Αίγυπτο]] και του Χαϊνταριγιά, στο [[Ιράν]] με ιδρυτή τον Κουτάμπ αλ-Ντιν Χαϊντάρ (Qutb al-Din Haydar). Και τα δύο αυτά ρεύματα εξαπλώθηκαν γοργά προς την [[Ινδία]] και τη Μικρά Ασία.


==Παραπομπές-σημειώσεις==
==Παραπομπές-σημειώσεις==

Έκδοση από την 16:22, 10 Απριλίου 2010

Με τον όρο Ντερβίς προφέρεται \ˈdər-vish\ εννοείται κυριολεκτικά ο ζητιάνος, έτσι όπως τουλάχιστον απορρέει από τον περσικό όρο Νταρβίς ή Νταρβές (darvīsh, darvesh), για τον θρησκευτικό επαίτη, που καθιερώθηκε στον ύστερο 16ο αιώνα στην Ανατολή[1]. Η ρίζα της λέξης -νταρ σημαίνει πόρτα υποννοώντας κυριολεκτικά εκείνον που πηγαίνει από πόρτα σε πόρτα. Ανάμεσα στους θρησκευόμενους μουσουλμάνους, ο νταρβές ονομάζεται επίσης φακίρ[2].

Συνοπτική ιστορία

Ήδη από τα μέσα του 12ου αιώνα καταγράφεται η επίσκεψη ενός τέτοιου θρησκευτικού επαίτη στον κυβερνήτη της δυναστείας των Γκαζναβιδών Μου'ιζ αλ-Νταβλά Κχουσράβ Σαχ (Mu'izz al-Dawlah Khusraw Shah), στην Γκάζνα του ανατολικού Αφγανιστάν. Αναφέρεται ως ξυπόλητος και ενδεδυμένος με μαύρο τομάρι αίγας. Στο κεφάλι του έφερε κάλυμμα από το ίδιο υλικό διακοσμημένο με κέρατα. Στο χέρι του κρατούσε ράβδο διακοσμημένη με δακτύλιους οστά και μικρούς στρογγυλούς κώδωνες[3].

Μετά από έναν αιώνα περίπου ασκητές παρόμοιας εμφάνισης καταγράφεται ότι συγκεντρώθηκαν γύρω από τον Μπάρακ Μπάμπα στη Μικρά Ασία και το Ιράν περί το 706/1306. Ο Μπάρακ Μπάμπα φέρεται ότι έφθασε στη Συρία το έτος 706/1306 επικεφαλής ομάδας ντερβίς, ενδεδυμένων με ένα κόκκινο ύφασμα γύρω από τη μέση. Στο κεφάλι έφεραν κόκκινο τουρμπάνι και κωδωνόσχημα σήμαντρα, θυμίζοντας σε ένα επίπεδο τους σαμάνους του Β. Αφγανιστάν[4]. Έναν αιώνα μετά την παρουσία του ΜΠάρακ Μπάμπα το 1404, ο Ισπανός περιηγητής Ρούι Γκονδάλεθ ντε Κλαβίχο (Ruy Gonzales de Clavijo) ανέφερε την παρουσία ενός χωριού, το σημερινό Ντελίμπαμπα, κοντά στο Ερζερούμ, που κατοικείτο αποκλειστικά από Ντερβίς, υποδεικνύοντας ομοιότητες προς τους Ντερβίς των περασμένων πρώιμων περιόδων, όσον αφορά τουλάχιστον στη χρήση των κεράτων[5].

Σε όλα τα παραπάνω πρώιμα στάδια στηρίχθηκε η ιδεολογία της ασκητικής απάρνησης που πρόβαλε και διαδόθηκε στο Ισλάμ κατά τη διάρκεια της Ύστερης Μέσης Περιόδου (περ. 600-900/1200-1500)[6]. Βέβαια παρόλο που υφίστανται μαρτυρίες για την πρώιμη παρουσία για αυτή την ιδεολογία της απάρνησης, οι πρώτες κοινότητες που υιοθετούν μαζικά αυτόν τον τρόπο ζωής εμφανίζονται περίπου στα τέλη του 7ου/13ου αι. σε δύο διακριτά ρεύματα, τους Καλανταριγιά στη Συρία και την Αίγυπτο και του Χαϊνταριγιά, στο Ιράν με ιδρυτή τον Κουτάμπ αλ-Ντιν Χαϊντάρ (Qutb al-Din Haydar). Και τα δύο αυτά ρεύματα εξαπλώθηκαν γοργά προς την Ινδία και τη Μικρά Ασία.

Παραπομπές-σημειώσεις

  1. dervish, (2010), στο Merriam-Webster Online Dictionary. Ανάκτηση 10 Απριλίου, 2010, από http://www.merriam-webster.com/dictionary/dervish
  2. Βλ. Dictionary of Islam, 64.
  3. Karamustafa, Ahmet T. 1994, 1.
  4. Algar Hamid, 754-55.
  5. de Clavijo Ruy Gonzales, 139-40.
  6. Σύμφωνα με την περιοδολόγηση του Hodgson, στο Hodgson Marshall G. S. The Venture of Islam: Conscience and History in a World Civilization. 3 vols. Chicago: University of Chicago Press, 1974 ISBN 0226346846.

Βιβλιογραφία

  • Algar, Hamid. "Baraq Baba." Encyclopaedia Iranica, 3:754-55.
  • de Clavijo Ruy González 1928, Embassy to Tamerlane 1403-1406, (μτφρ Guy Le Strange) Routledge London ISBN 1843821982.
  • Karamustafa, Ahmet T. 1994, God's Unruly Friends : Dervish Groups in the Islamic Later Middle Period, 1200-1550, University of Utah Press, ISBN 0874804566.