Σόγκουν

Μιναμότο νο Γιοριτόμο, ο πρώτος σόγκουν του σογκουνάτου Καμακούρα, (1192-1199).

Ο Σόγκουν 将軍 (ακριβέστερα Σ'όουγκουν) (Shougun) ή στην πλήρη του μορφή Σέιι τάι Σόγκουν 征夷大将軍 (Seiitaishougun) ήταν ο τίτλος που είχε ο ανώτερος στρατιωτικός ηγέτης κατά τον Ιαπωνικό μεσαίωνα. Ο τίτλος εμφανίστηκε κατά την περίοδο Νάρα και σημαίνει στην πλήρη του μετάφραση «Μεγάλος στρατηγός που κατακτά τους βαρβάρους της Ανατολής». Ο προσωρινός κάτοχος αυτού του τίτλου είχε το δικαίωμα να στρατολογεί στρατιώτες προκειμένου να καταστείλει τις εξεγέρσεις των αυτοχθόνων Αϊνού. Σταδιακά ό όρος μεταλλάχθηκε έως του σημείου να υποδεικνύει τον ανώτατο αρχηγό των σαμουράι χωρίς να τον συσχετίζει με οποιαδήποτε δράση εναντίον των Αινού. Από την περίοδο Καμακούρα ο τίτλος έγινε μόνιμος και χρησιμοποιήθηκε έως το τέλος της περιόδου Έντο.