Ντάκα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Το αρχείο Dhaka-skyline-aymash.jpg αφαιρέθηκε αφού διαγράφηκε στα Commons από τον Zirland με αιτία: In category Copyright violations; no license
μ Ρομπότ: Προσθήκη: yo:Dhaka
Γραμμή 469: Γραμμή 469:
[[vo:Dhaka]]
[[vo:Dhaka]]
[[war:Dhaka]]
[[war:Dhaka]]
[[yo:Dhaka]]
[[zh:达卡]]
[[zh:达卡]]
[[zh-min-nan:Dhaka]]
[[zh-min-nan:Dhaka]]

Έκδοση από την 19:37, 28 Νοεμβρίου 2009

Συντεταγμένες: 23°42′07″N 90°22′12″E / 23.702°N 90.37°E / 23.702; 90.37

Η Ντάκα (Dhaka, παλαιότερη γραφή Dacca, ঢাকা στη γλώσσα Μπενγκάλι) είναι η πρωτεύουσα του Μπανγκλαντές και η κυριότερη πόλη του Διαμερίσματος της Ντάκα. Η Ντάκα είναι μία από τις μεγαλύτερες πόλεις της Νότιας Ασίας. Είναι κτισμένη στις όχθες του ποταμού Μπουριγκάνγκα, σε γεωγραφικό πλάτος 23° 42΄ βόρειο και γεωγραφικό μήκος 90° 22΄ 30΄΄ ανατολικό. Μαζί με τη μητροπολιτική της περιοχή έχει πληθυσμό 12.295.728 κατοίκους (το 2007, η μεγαλύτερη σε πληθυσμό πόλη του Μπανγκλαντές)[1]. Ο πληθυσμός της κυρίως πόλεως είναι 6.737.774, η έκτασή της μόλις 153,84 τετραγωνικά km και η πυκνότητα πληθυσμού 43.797 κάτοικοι ανά τετρ.km. Ιστορικά η Ντάκα είναι γνωστή ως «η Πόλη των Τζαμιών» και η πατρίδα του εκλεκτού υφάσματος μουσελίνα, που έχει μεγάλη εθνική σημασία. Σημερινός δήμαρχος (2009) είναι ο Sadeque Hossain Khoka.

Κατά τον 17ο αιώνα η πόλη ήταν γνωστή και ως Τζαχανγκίρ Ναγκάρ. Αποτελούσε επαρχιακή πρωτεύουσα και κέντρο του παγκόσμιου εμπορίου μουσελίνας. Η σύγχρονη πόλη αναπτύχθηκε κυρίως υπό τη βρετανική διοίκηση τον 19ο αιώνα και σύντομα αναδείχθηκε στη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη στη Βεγγάλη μετά την Καλκούτα. Μετά τον διαχωρισμό της Ινδικής χερσονήσου σε ανεξάρτητα κράτη το 1947, η Ντάκα έγινε η πρωτεύουσα του Ανατολικού Πακιστάν και αργότερα, το 1972 η πρωτεύουσα του ανεξάρτητου Μπανγκλαντές.

Σήμερα η Ντάκα αποτελεί το κέντρο της πολιτικής, πολιτιστικής και οικονομικής ζωής του Μπανγκλαντές. Κατέχει το υψηλότερο ποσοστό εγγράμματων (72,3%) και την πλέον διαφοροποιημένη οικονομία από όλες τις πόλεις της χώρας. Παρότι οι υποδομές της είναι οι πιο αναπτυγμένες στη χώρα, είναι μία μητρόπολη που παλεύει με προβλήματα όπως η ρύπανση, το κυκλοφοριακό και η έλλειψη υπηρεσιών ικανών να εξυπηρετήσουν τον αυξανόμενο πληθυσμό. Κατά τις τελευταίες δεκαετίες, η Ντάκα γνώρισε τον εκσυγχρονισμό των μεταφορών, των τηλεπικοινωνιών και των δημόσιων έργων. Η πόλη προσελκύει μεγάλες ξένες επενδύσεις και περισσότερο εμπόριο, ενώ αποτελεί προορισμό για πολλούς εσωτερικούς μετανάστες.

Ιστορία

Το φρούριο Λαλμπάγκ, χτισμένο στα μέσα του 17ου αιώνα από τον Shaista Khan.

Η ύπαρξη οικισμών στην περιοχή όπου βρίσκεται σήμερα κτισμένη η Ντάκα ανάγεται στον 7ο αιώνα μ.Χ.. Η περιοχή ανήκε στο βουδιστικό βασίλειο Καμαρούπα και στην Αυτοκρατορία Πάλα πριν περάσει υπό τον έλεγχο της ινδουιστικής Δυναστείας Σένα τον 9ο αιώνα[2]. Πολλοί πιστεύουν ότι το όνομα «Ντάκα» προήλθε από την ίδρυση του ναού της θεάς Ντακεσβάρι από τον Μπαλάλ Σένα τον 12ο αιώνα, ενώ η πόλη μαζί με τη γύρω περιοχή αποκαλούνταν εκείνη την περίοδο Μπενγκάλα. Η ίδια η πόλη ήταν δομημένη γύρω από λίγες αγορές, όπως τις Lakshmi Bazar, Shankhari Bazar, Tanti Bazar, Patuatuli, Kumartuli, Bania Nagar και Goal Nagar. Μετά τη λήξη της Δυναστείας Σένα, η Ντάκα κυβερνήθηκε διαδοχικά από Τουρκομάνους και Αφγανούς κυβερνήτες από το Σουλτανάτο του Δελχί πριν την άφιξη των Μουγκάλ το 1608.[3]

Η ανάπτυξη δήμων και μία σημαντική αύξηση του πληθυσμού ήρθαν μετά την ανακήρυξη της πόλεως ως πρωτεύουσας της Βεγγάλης το ίδιο έτος. Ο Islam Khan υπήρξε ο πρώτος Μουγκάλ διοικητής της Ντάκα[4]. Khan named the town «Τζαχανγκίρ Ναγκάρ» (= «Πόλη του Τζαχανγκίρ») προς τιμή του αυτοκράτορα Τζαχανγκίρ, αλλά η ονομασία αυτή έπαψε να χρησιμοποιείται λίγο μετά τον θάνατο του Τζαχανγκίρ. Η βασική επέκταση της πόλεως έγινε υπό τον στρατηγό των Μουγκάλ Shaista Khan. Εκείνη την εποχή η πόλη είχε διαστάσεις 19 επί 13 χιλιόμετρα και πληθυσμό σχεδόν 1 εκατομμύριο. [5] Η πόλη πέρασε υπό τον έλεγχο της Βρετανικής Εταιρείας Ανατολικών Ινδιών το 1765, μετά τη Μάχη του Plassey. Ο πληθυσμός της Ντάκα μειώθηκε δραστικά την εποχή αυτή, καθώς η σημασία που είχε η Καλκούτα αυξήθηκε[6], αλλά τελικά ακολούθησε ο εκσυγχρονισμός και η ανάπτυξη και της Ντάκα. Εκσυγχρονισμένο σύστημα υδροδοτήσεως εγκαταστάθηκε το 1874 και ηλεκτρικό ρεύμα από το 1878.[7][8]

Κατά την Απόσχιση της Βεγγάλης του 1905, η Ντάκα ανακηρύχθηκε πρωτεύουσα του νέου κράτους «Ανατολική Βεγγάλη και Ασσάμ», αλλά η Βεγγάλη επανενώθηκε το 1911. Μετά τον διαχωρισμό της Ινδικής χερσονήσου σε ανεξάρτητα κράτη το 1947, η Ντάκα έγινε η πρωτεύουσα του Ανατολικού Πακιστάν. Η πόλη γνώρισε τότε ελάχιστα βίαια επεισόδια. Μεγάλο μέρος του ινδουιστικού πληθυσμού της μετανάστευσε στην Ινδία, ενώ πολλοί Μουσουλμάνοι εγκαταστάθηκαν στην πόλη. Μετά την ανεξαρτησία του Μπανγκλαντές το 1971, η Ντάκα έγινε η πρωτεύουσα του νέου κράτους (στις 16 Δεκεμβρίου). Η ανάπτυξη του εμπορίου και της βιομηχανίας, ακολουθούμενη από τον πληθυσμό, αυξήθηκαν ραγδαία κατά τις επόμενες δεκαετίες, πράγμα που δημιούργησε παραπέρα προκλήσεις για την ανάπτυξη των υπηρεσιών και των υποδομών[9]. Ως το πολιτικό κέντρο, η Ντάκα γνώρισε έναν αυξανόμενο αριθμό πολιτικών απεργιών και βίαιων επεισοδίων. Η υιοθέτηση των ουρντού ως της μόνης επίσημης γλώσσας του Πακιστάν οδήγησε σε ογκώδεις πορείες διαμαρτυρίας. Οι διαμαρτυρίες αυτές, γνωστές ως «Κίνημα για τη γλώσσα μπενγκάλι» (Bengali Language Movement), είχαν ως αποτέλεσμα τη θανάτωση φοιτητών που διαδήλωναν ειρηνικά από την αστυνομία[10].

Το κτήριο Jatiyo Sangshad Bhaban στεγάζει το κοινοβούλιο του Μπανγκλαντές.

Ο τροπικός κυκλώνας Μπόλα του 1970 κατέστρεψε μεγάλο μέρος της περιοχής, σκοτώνοντας μισό εκατομμύριο ανθρώπους. Πάνω από τη μισή Ντάκα πλημμύρισε και εκατομμύρια άνθρωποι εγκαταλείφθηκαν αβοήθητοι[11]. Ως απόρροια της αυξανόμενης δημόσιας οργής για τις εθνοτικές διακρίσεις και για τις ανεπαρκείς προσπάθειες ανακούφισης των θυμάτων του κυκλώνα από την κεντρική κυβένηση του Πακιστάν, ο Μπενγκάλι πολιτικός Σεΐχης Μουτζιμπούρ Ραχμάν οργάνωσε εθνικιστικό συλλαλητήριο στις 7 Μαρτίου 1971 στον ιππόδρομο της Ντάκα. Μετά τη συμμετοχή ενός εκατομμυρίου διαδηλωτών στη συγκέντρωση, το Μπανγκλαντές κήρυξε μονομερώς την ανεξαρτησία του στις 26 Μαρτίου.[12][10] Η επέκταση των ορίων της πόλεως οδήγησε στη δημιουργία νέων οικισμών, όπως των Μπασουντάρα, Μιρπούρ και Motijheel.[13]

Γεωγραφία και κλίμα

Η Ντάκα βρίσκεται στο νοτιοκεντρικό Μπανγκλαντές, στην ανατολική όχθη του ποταμού Μπουριγκάνγκα, κλάδου του Δέλτα του Γάγγη. Αποτελείται από 8 κύριους δήμους («θάνες»), τους Dhanmondi, Kotwali, Motijheel, Paltan, Ramna, Mohammadpur, Sutrapur και Tejgaon, καθώς και 16 «βοηθητικούς» (τα Gulshan, Lalbagh, Mirpur, Pallabi, Shah Ali, Turaag, Sabujbagh, Dhaka Cantonment, Demra, Hazaribagh, Shyampur, Badda, Kafrul, Kamrangir char, Khilgaon και Uttara). Συνολικά η πόλη έχει 130 δημοτικά διαμερίσματα και 725 συνοικίες.

Η ελεύθερη γη χαρακτηρίζεται από πλούσια τροπική βλάστηση και υγρό χώμα. Είναι πεδινή και βρίσκεται κοντά στο επίπεδο της θάλασσας, πράγμα που κάνει τη Ντάκα επιρρεπή σε πλημμύρες κατά την εποχή των μουσώνων, εξαιτίας των ισχυρών βροχοπτώσεων και της ανόδου της θαλάσσιας στάθμης από τους κυκλώνες.

Το κλίμα της Ντάκα είναι τροπικό, θερμό και υγρό. Η πόλη βρίσκεται μέσα στη ζώνη των μουσώνων με μέση ετήσια θερμοκρασία 25 °C και μηνιαίες μέσες μεταξύ 18 °C τον Ιανουάριο και 29 °C τον Αύγουστο. Σχεδόν 80% της μέσης ετήσιας βροχοπτώσεως των 1.854 mm πέφτει το καλοκαίρι (από τον Μάιο ως τον Σεπτέμβριο).

Περιβάλλον

Η αυξανόμενη ατμοσφαιρική και ποτάμια ρύπανση που προκαλούνται από την κυκλοφοριακή συμφόρηση και τα βιομηχανικά απόβλητα αντιστοίχως αποτελούν σοβαρά προβλήματα που επηρεάζουν τη δημόσια υγεία και την ποιότητα της ζωής στην πόλη[14]. Οι υγρότοποι γύρω από τη Ντάκα εξαφανίζονται, καθώς επιχωματώνονται για την κατασκευή πολυκατοικιών και άλλες χρήσεις. Μαζί με τη ρύπανση, η καταστροφή των βιοτόπων απειλεί να καταστρέψει μεγάλο μέρος της τοπικής βιοποικιλότητας[14].

Πολιτική διοίκηση

Το δημαρχείο της Ντάκα.

Ο δήμος της Ντάκα ιδρύθηκε την 1 Αυγούστου 1864 και αναβαθμίσθηκε σε "municipal corporation" το 1978.[15] Είναι ένας αυτοκυβερνώμενος οργανισμός που διοικεί την πόλη. Τα δημοτικά του διαμερίσματα έχουν εκλεγμένους δημοτικούς συμβούλους. Ο δήμαρχος της Ντάκα εκλέγεται από τον λαό κάθε 5 χρόνια. Σημερινός δήμαρχος (2009) είναι ο Sadeque Hossain Khoka.[16] Το Εκπαιδευτικό Συμβούλιο της Ντάκα είναι υπεύθυνο για τη διοίκηση όλων των δημόσιων και των περισσότερων ιδιωτικών σχολείων, με την εξαίρεση των αγγλικών γυμνασίων ("English-medium schools") και των μουσουλμανικών ιεροδιδασκαλείων (μαντράσες).

Η Μητροπολιτική Αστυνομία της Ντάκα (Dhaka Metropolitan Police, DMP) ιδρύθηκε το 1976 με 6.000 προσωπικό σε 12 αστυνομικά τμήματα. Μετά την ταχεία πληθυσμιακή αύξηση η δύναμη της αστυνομίας αυξήθηκε στις 23.000 σε 33 αστυνομικά τμήματα και η δημιουργία άλλων 18 τμημάτων έχει δρομολογηθεί.[17][18] Ωστόσο, η Ντάκα υποφέρει από μονίμως υψηλή εγκληματικότητα και συχνά περιστατικά πολιτικής και θρησκευτικής βίας.[19] Η Μητροπολιτική Αστυνομία της Ντάκα πάσχει από έλλειψη εξοπλισμού και προσωπικού, με αποτέλεσμα μερικές φορές το κράτος να χρησιμοποιεί τον στρατό και παραστρατιωτικές δυνάμεις σε μεγάλες επιχειρήσεις για την καταπολέμηση της εγκληματικότητας.[20][21] Η Ντάκα και η Τσίταγκονγκ είναι οι μόνες πόλεις του Μπανγκλαντές που διαθέτουν αποχετευτικό σύστημα με αγωγούς, αλλά σήμερα μόλις το 25% του πληθυσμού της Ντάκα εξυπηρετείται αυτό, με άλλο ένα 30% να εξυπηρετείται από βόθρους και το υπόλοιπο από τίποτα[14]. Τα 2/3 των νοικοκυριών στη Ντάκα έχουν τρεχούμενο νερό. Πάνω από 9,7 εκατομμύρια τόνοι στερεών αποβλήτων παράγονται στην πόλη κάθε χρόνο. Παρότι κρατικές και ιδιωτικές προσπάθειες έχουν κατορθώσει να συλλέγονται τα απορρίμματα σε όλη την πόλη και να χρησιμοποιούνται ως λίπασμα, μεγάλες ποσότητες αποθέτονται χωρίς επεξεργασία σε γειτονικές πεδιάδες και νερά.[14][22] Η Ντάκα έχει ένα από τα υψηλότερα ποσοστά θανάτων από μολυσματικές ασθένειες για πόλεις της Ασίας.[23]

Η πόλη διαιρείται σε 10 εκλογικές περιφέρειες. Είναι η έδρα του Ανωτάτου Δικαστηρίου του Μπανγκλαντές και του Ανωτέρου Δικαστηρίου της Ντάκα. Το ανάκτορο Bangabhaban υπήρξε διαδοχικά η επίσημη κατοικία του Βρετανού Αντιβασιλέως των Ινδιών, του κυβερνήτη του Ανατολικού Πακιστάν και σήμερα του Προέδρου του Μπανγκλαντές.[24] Το κτήριο Jatiyo Sangshad Bhaban, σχεδιασμένο από τον διάσημο αρχιτέκτονα Λούις Καν, στεγάζει το κοινοβούλιο του Μπανγκλαντές. Το Baitul Mukarram, με σχέδιο που θυμίζει την Καάμπα στη Μέκκα, είναι το εθνικό τζαμί. Τα ιστορικά μνημεία της Ντάκα περιλαμβάνουν και τα Ανάκτορα Μπάρα Κάτρα, το φρούριο Λαλμπάγκ, το Χοσενί Νταλάν και τον Ahsan Manzil.

Για να καταπολεμήσει το αυξανόμενο κυκλοφοριακό πρόβλημα και την αύξηση του πληθυσμού στην πρωτεύουσα, η κυβέρνηση έχει θέσει σε ισχύ μέτρα για την αστικοποίηση των γύρω περιοχών, όπως τη φοροαπαλλαγή για δεκαετία επί της κατασκευής κάθε είδους κτηρίων και εγκαταστάσεων έξω από τη Ντάκα.[25]

Οικονομία

Η Ντάκα είναι πάνω απ' όλα η εμπορική καρδιά του Μπανγκλαντές. Σε όλο τον προηγούμενο αιώνα, η πόλη προσέλκυε μεγάλους αριθμούς ανθρώπων της υπαίθρου που έρχονταν να βρουν εργασία. Αυτό οδήγησε στη διαφοροποίηση της οικονομίας. Στη δεκαετία του 1960 υπήρχαν κυρίως ναυπηγεία μικρών πλοίων, εργοστάσια κατεργασίας γιούτας (της τροπικής ψάθας), βιοτεχνίες και κοσμηματοποιία. [23] Σήμερα, οι γυρολόγοι-πλανόδιοι πωλητές, οι μικροκαταστηματάρχες και οι μεταφορείς ρίκσο (δίτροχα αμάξια μεταφοράς επιβατών που σύρονται από άνθρωπο) απαρτίζουν σημαντικό μέρος του πληθυσμού[23][26] — μόνο οι τελευταίοι υπολογίζονται σε 400.000.[27] Το μισό εργατικό δυναμικό απασχολείται στην οικοτεχνία και ως περιστασιακοί εργάτες, ενώ περίπου 800.000 εργάζονται στην βιομηχανία υφασμάτων. Η ανεργία παραμένει υψηλή, στο 23%.[28] Σύμφωνα με τον ιστοτόπο CityMayors Statistics, το ακαθάριστο προϊόν της Ντάκα το 2008 καταγράφηκε στα 92 δισεκ. δολάρια, με ετήσιο ρυθμό αυξήσεως 7,6%, ώστε το εκτιμώμενο ακαθάριστο προϊόν για το έτος 2020 να υπολογίζεται σε 160 δισεκ. δολάρια. Το ετήσιο κατά κεφαλή εισόδημα στην πόλη εκτιμάται σε 3600 δολάρια.

To Χρηματιστήριο της Ντάκα και οι περισσότερες από τις μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες στη χώρα (Citigroup, HSBC, Standard Chartered Bank, Unilever, Nestle) εδρεύουν επίσης στην πόλη. Η ιστορία με τη «μικροπίστωση» που έδωσε το Βραβείο Nobel στον Γιουνούς άρχισε στη Ντάκα, όπου τα κεντρικά των Grameen Bank[29] και BRAC.[30] Η ανοικοδόμηση προσθέτει επίσης θέσεις εργασίας, καθώς νέοι ουρανοξύστες μεταβάλλουν το τοπίο.[31] Η ανάπτυξη υπήρξε ιδιαίτερα εμφανής στα χρηματοοικονομικά, τη μεταποίηση, τις τηλεπικοινωνίες και τις υπηρεσίες, ενώ ο τουρισμός και τα εστιατόρια συνεχίζουν ως σημαντικά στοιχεία της οικονομίας της πόλεως.[23]

Δημογραφία

Αρχείο:Dhaka.ogg
Η οικιστική ανάπτυξη της Ντάκα από το 1972 ως το 2001. Το φιλμάκι αρχίζει με άποψη της ινδικής χερσονήσου από τον δορυφόρο Terra-MODIS (30 km true color), συνεχίζει με 30πλάσια ανάλυση (Terra-MODIS 1 km) στο Μπανγκλαντές και καταλήγει στις απόψεις του 1972 (Landsat-1-MSS), του 1989 (Landsat-5-TM) και του 2001 (Landsat-7-ETM).[32]

Ο πληθυσμός της Ντάκα αυξάνεται με εκτιμώμενο ρυθμό 4,2% ετησίως, έναν από τους υψηλότερους ανάμεσα στις ασιατικές πόλεις.[23] Τη δεκαετία του 1960 ο πληθυσμός της ήταν μόλις το ένα δωδέκατο του σημερινού. Η συνεχής αύξηση αντανακλά τη συνεχιζόμενη εσωτερική μετανάστευση από τις αγροτικές περιοχές, που αντιπροσώπευαν το 60% αυτής της αυξήσεως την περίοδο 1960-1980. Πιο πρόσφατα, ο πληθυσμός αυξήθηκε και για τον λόγο ότι επεκτάθηκαν τα όρια της πόλεως, κάτι που προσέθεσε πάνω από 1 εκατομμύριο κατοίκους τη δεκαετία του 1980.[23]

Οι κάτοικοι της Ντάκα προέρχονται από κάθε γωνιά του Μπανγκλαντές. Οι παλαιοί κάτοικοι στην παλιά πόλη είναι γνωστοί ως Dhakaia και έχουν ξεχωριστή διάλεκτο και κουλτούρα. Το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού μιλά την εθνική γλώσσα μπενγκάλι, κάποιοι με τοπικές διαλέκτους Chittagonian και Sylheti. Η αγγλική ομιλείται επίσης ως δεύτερη γλώσσα από μεγάλο μέρος του πληθυσμού. Η ουρντού ομιλείται από μέλη αρκετών εθνικών μειονοτήτων, όπως είναι οι Μπιχάρι.

Το Ισλάμ είναι η θρησκεία της πλειονότητας των κατοίκων, σουνιτών κυρίως με όχι αμελητέες μειονότητες σιιτών και Αχμάντι. Ο Ινδουισμός είναι η δεύτερη σε πιστούς θρησκεία στην πόλη, ενώ μικρότερες κοινότητες είναι Χριστιανοί και Βουδιστές. Τα τελευταία χρόνια, η ανάδυση του φανατικού ισλαμισμού έχει προκαλέσει περιστατικά θρησκευτικής βίας.[19][33]

Ζωή και πολιτισμός

Το Εθνικό Τέμενος του Μπανγκλαντές (Baitul Mukarram), στη Ντάκα. Η δομή του θυμίζει την Καάμπα στη Μέκκα.
Εορτασμός του νέου έτους στο Πάρκο Ράμνα.

Η Ντάκα έχει αξιόλογη πολιτιστική ζωή. Κατ' αρχή, οι μεγαλόπρεποι ετήσιοι εορτασμοί των εθνικών επετείων (Ημέρα Ανεξαρτησίας του Μπανγκλαντές στις 26 Μαρτίου, Ημέρα των Μαρτύρων για τη Γλώσσα στις 21 Φεβρουαρίου και Ημέρα της Νίκης στις 16 Δεκεμβρίου) δίνουν ένα τόνο, με δημόσιες τελετές και πορείες σε ολόκληρη την πόλη. Πολλές σχολές και κολέγια διοργανώνουν τότε φεστιβάλ και κοντσέρτα στα οποία συμμετέχει ο γενικός πληθυσμός.[34] Επίσης, το Pohela Baishakh, η Πρωτοχρονιά των Μπενγκάλι, γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 14 Απριλίου με ιδιαίτερη λαμπρότητα στη Ντάκα[34].

Η πιο συνηθισμένη ενδυμασία για τις γυναίκες είναι το σάρι ή το σαλβάρι, ενώ οι άνδρες προτιμούν πλέον την ευρωπαϊκή ενδυμασία από το παραδοσιακό lungi. Η Durga Puja, προς τιμή της θεάς Ντούργκα, είναι η σημαντικότερη ινδουιστική γιορτή στην πόλη, ενώ οι μουσουλμανικοί εορτασμοί των Eid ul-Fitr και Eid ul-Adha οδηγούν εκατομμύρια πιστούς στα τζαμιά.

Εκτός από τη μπανγκλαντεσιανή κουζίνα και τις παραλλαγές της νότιας Ασίας. μεγάλη ποικιλία δυτικών και κινέζικων φαγητών προσφέρεται σε πολλά εστιατόρια.[31] Το Bakarkhani της Ντάκα αποτελεί το παραδοσιακό φαγητό-μεζέ στην παλιά πόλη: διάσημο για τη γεύση και την ποιότητά του, ήταν περιζήτητο στην αυτοκρατορική αυλή των Μουγκάλ στο Δελχί.

Παρά την αυξανόμενη δημοφιλία της δυτικής μουσικής και των ροκ συγκροτημάτων, η παραδοσιακή δημοτική μουσική του Μπανγκλαντές παραμένει αγαπητή. Η περιοχή της οδού Baily, γνωστή ως Natak Para (= «Θεατρογειτονιά»), είναι το κέντρο της ζωηρής θεατρικής κίνησης της Ντάκα.[35] Η ινδική και πακιστανική μουσική και κινηματογράφος αρέσουν επίσης σε εκατομμύρια κατοίκους της Ντάκα.[36] Αυτή η περιοχή σχετίζεται και με την αναγέννηση του τζαμντανί, εξαιτίας των πολλών υφασματοπωλείων που εμπορεύονται αυτά τα παλαιά χειροποίητα παραδοσιακά σάρι των Μπενγκάλι.

Τα τελευταία χρόνια πολλοί ιδιωτικοί ραδιοσταθμοί στα FM ιδρύθηκαν στην Ντάκα, όπως τα Radio Foorti FM 88,0, Radio Today FM 89,6, Radio Amar FM 101,6 και ABC Radio FM 89,2. Εκτός από την κρατική τηλεόραση, που εκπέμπει προγράμματα στη μπενγκάλι και στην αγγλική, υπάρχουν δημοφιλείς σταθμοί καλωδιακής και δορυφορικής τηλεοράσεως, όπως οι Ekushey Television, Channel I, ATN Bangla, RTV, NTV και STAR TV. Οι εφημερίδες της Ντάκα με τη μεγαλύτερη κυκλοφορία είναι οι Prothom Alo και Ittefaq και γράφονται στη γλώσσα μπενγκάλι. Οι Daily Star και The Independent είναι οι μεγαλύτερες αγγλόφωνες ημερήσιες εφημερίδες που τυπώνονται στην πόλη.[37] Παρότι τα κινητά τηλέφωνα πολλαπλασιάζονται, λιγότερο από 10% των νοικοκυριών έχουν τηλεφωνική σύνδεση.[23]

Μεταφορές

Η Ντάκα είναι γνωστή ως η παγκόσμια «πρωτεύουσα» των ρίκσο, με περίπου 400 χιλιάδες.

Τα δίκυκλα και αυτοκινούμενα αμαξάκια ρίκσο αποτελούν το κυριότερο μέσο μεταφοράς των κατοίκων στην πόλη, με περίπου 400.000 ρίκσο να κυκλοφορούν κάθε μέρα, ο μεγαλύτερος αριθμός από οποιαδήποτε άλλη πόλη του κόσμου.[26][31] /Ωστόσο, μόνο 85.000 από αυτά έχουν άδεια από τις τοπικές αρχές.[38][23] Ακόμα και τα σχετικά φθηνά και οικολογικά ποδήλατα ρίκσο προκαλούν κυκλοφοριακό πρόβλημα και γι' αυτό έχουν απαγορευθεί από αρκετές περιοχές στην πόλη. Τα αστικά λεωφορεία ανήκουν τόσο στην κρατική εταιρεία Bangladesh Road Transport Corporation (BRTC), όσο και σε ιδιωτικές εταιρείες. Τα σκούτερ, τα ταξί και τα Ι.Χ. αυτοκίνητα χρησιμοποιούνται όλο και περισσότερο από την αυξανόμενη μεσαία τάξη. Η κυβέρνηση έλαβε μέτρα για την αντικατάσταση των ταξί δίχρονου κινητήρα με «πράσινα ταξί» (CNG) που κινούνται με συμπιεσμένο φυσικό αέριο.[39]

Η Ντάκα διαθέτει 1.868 km ασφαλτοστρωμένων δρόμων.[40] Συνδέεται με εθνικές οδούς και σιδηροδρόμους με τις πόλεις Τσίταγκονγκ, Κούλνα, Μύμενσινγκ, Ρατζσάχι, Φαρίντπουρ και Συλχέτ. Η BRTC διατηρεί δρομολόγια υπεραστικών λεωφορείων με τις ινδικές πόλεις Καλκούτα και Αγκάρταλα[41]. Η Ντάκα έχει δύο κύριους σιδηροδρομικούς σταθμούς (Kamalapur και Biman Bandar στο αεροδρόμιο) που εξυπηρετούν δρομολόγια προαστιακού και υπεραστικού σιδηροδρόμου της κρατικής εταιρείας Bangladesh Railway.[42] Το λιμάνι Σανταργκάτ στον ποταμό Μπουριγκάνγκα και το Διεθνές Αεροδρόμιο Ζία, το μεγαλύτερο της χώρας, συμπληρώνουν την εξυπηρέτηση των μεταφορών της Ντάκα.

Εκπαίδευση

Η Ντάκα έχει τα περισσότερα σχολεία, κολέγια και πανεπιστήμια από κάθε άλλη πόλη του Μπανγκλαντές. Το Κολέγιο της Ντάκα είναι το παλαιότερο ανώτερο εκπαιδευτικό ίδρυμα της πόλεως και από τα παλαιότερα στις βρετανικές Ινδίες (έτος ιδρύσεως 1840). Μετά την ανεξαρτησία της χώρας, ιδρύθηκαν στη Ντάκα πολλά δημόσια και ιδιωτικά κολέγια και πανεπιστήμια, που προσφέρουν πτυχία και μεταπτυχιακούς τίτλους σπουδών.[43] Το Πανεπιστήμιο της Ντάκα είναι το μεγαλύτερο δημόσιο πανεπιστήμιο του Μπανγκλαντές, με πάνω από 30.000 φοιτητές και 1.300 διδάσκοντες. Το Πανεπιστήμιο της Ντάκα διατηρεί 18 ερευνητικά κέντρα και 70 τμήματα και ινστιτούτα.[44] Δύο άλλα ΑΕΙ είναι το Πανεπιστήμιο Jahangirnagar και το Πολυτεχνείο του Μπανγκλαντές (Bangladesh University of Engineering and Technology, BUET). Υπάρχουν επίσης οι ανεξάρτητες Ιατρικές Σχολές Dhaka Medical College and Hospital και Sir Salimullah Medical College.[45] Οι πανεπιστημιουπόλεις των δημόσιων πανεπιστημίων γίνονται συχνά πεδία διαμαρτυριών, απεργιών και βίαιων ταραχών ανάμεσα στους φοιτητές, την αστυνομία και πολιτικές ομάδες [46][47].

Αθλητισμός

Το κρίκετ και το ποδόσφαιρο είναι τα δύο δημοφιλέστερα αθλήματα στη Ντάκα, όπως και στο υπόλοιπο Μπανγκλαντές.[48] Οι δύο μεγαλύτεροι σύλλογοι με τις καλύτερες ομάδες είναι οι Mohammedan Sports Club και Abahani Krira Chakra, με σφοδρή τη μεταξύ τους αντιπαλότητα.[49]

Στην Ντάκα έγινε ο πρώτος επίσημος αγώνας κρίκετ ανάμεσα στις εθνικές ομάδες του Πακιστάν και της Ινδίας (1954).[50] Το Εθνικό Στάδιο Bangabandhu ήταν παλαιότερα ο βασικός χώρος διεξαγωγής των αγώνων κρίκετ, αλλά σήμερα φιλοξενεί μόνο αγώνες ποδοσφαίρου.[50] `Αλλα στάδια στη Ντάκα είναι τα Sher-e-Bangla Mirpur Stadium, Dhanmondi Cricket Stadium και Outer Stadium Ground.[51]

Αναφορές

  1. Bangladesh Bureau of Statistics, Statistical Pocket Book, 2007 (pdf-file) 2007 Population Estimate. Accessed on 2008-09-29.
  2. South Asia: Eastern Himalayan Culture, Ecology and People, by Hasna Jasimuddin Moudud. ISBN 9840801651
  3. Taru Bahl & M.H. Syed, Encyclopaedia of the Muslim World, page 55, Anmol Publications PVT. LTD., 2003, ISBN 8126114193
  4. Francis Bradley Bradley-Birt, The Romance of an Eastern Capital‎, p.264, Smith, Elder, & co., 1906
  5. "Growth of Dacca City: Population and Area (1608-1981)", page 6, M. Atiqullah and F. Karim Khan, Social Science Research Project, University of Dacca Press, East Pakistan, 1965.
  6. "Growth of Dacca City: Population and Area (1608-1981)", page 7, M. Atiqullah and F. Karim Khan, Social Science Research Project, University of Dacca Press, East Pakistan, 1965. «Με την ανάπτυξη της Καλκούτας (ιδρυθείσης υπό του Job Charnock το 1690), τα επιχειρηματικά κέντρα άρχισαν να μεταφέρονται στην Καλκούτα, ακολουθούμενα από φυγή κεφαλαίου και εργατικού δυναμικού από την Ντάκα. Το 1800 η Καλκούτα έφθασε σε πληθυσμό τις 500 χιλιάδες (Ghosh 1950, σσ. 53-54), ενώ η Ντάκα έπεσε στον πληθυσμό της του 1640 μ.Χ..»
  7. H. Furumai, F. Kurisu & H. Katayama, Southeast Asian Water Environment 2: Selected Papers from the Second International Symposium on Southeast Asian Water Environment, p. 205, IWA Publishing, 2008, ISBN 1843391244
  8. Mohammad Atiqullah & Fazle Karim Khan, Growth of Dacca City: Population and Area, 1608-1981‎, p. 10, University of Dacca, 1965
  9. United Nations Human Settlements Programme, United Nations Human Settlements Programme, Enhancing Urban Safety and Security: Global Report on Human Settlements 2007‎, p. 184, Earthscan, 2007, ISBN 184407479X
  10. 10,0 10,1 Richards, John. «Calcutta and Dhaka: A tale of two cities» (HTML). Inroads. Ανακτήθηκε στις 27 Σεπτεμβρίου 2006. 
  11. «1970 Bhola cyclone» (PHP). 27 Σεπτεμβρίου 2006. Ανακτήθηκε στις 27 Σεπτεμβρίου 2006.  |first1= missing |last1= in Authors list (βοήθεια)
  12. Rashid, Harun-or. «Mujib, (Bangabandhu) Sheikh Mujibur» (HTML). Banglapedia. Asiatic Society of Bangladesh. Ανακτήθηκε στις 6 Ιουλίου 2006. 
  13. «History of Dhaka» (PHP). 27 Σεπτεμβρίου 2006. Ανακτήθηκε στις 27 Σεπτεμβρίου 2006.  |first1= missing |last1= in Authors list (βοήθεια)
  14. 14,0 14,1 14,2 14,3 Mondal, M. Abdul Latif (2006-09-27). «Our Cities: 15th Anniversary Special (The Daily Star)» (HTML). http://www.thedailystar.net/suppliments/2006/15thanniv/ourcities/ourcities28.htm. Ανακτήθηκε στις 2006-09-27.  Σφάλμα αναφοράς: Μη έγκυρη ετικέτα <ref> • όνομα " Geo2 " ορίζεται πολλές φορές με διαφορετικό περιεχόμενο
  15. «City Corporation» (PHP). 5 Σεπτεμβρίου 2006. Ανακτήθηκε στις 5 Σεπτεμβρίου 2006.  |first1= missing |last1= in Authors list (βοήθεια)
  16. «Mayor» (PHP). 10 Σεπτεμβρίου 2006. Ανακτήθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου 2006.  |first1= missing |last1= in Authors list (βοήθεια)
  17. «DMP - New Initiatives». Dhaka Metropolitan Police. Ανακτήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 2008. 
  18. «History of the DMP». Dhaka Metropolitan Police. Ανακτήθηκε στις 30 Σεπτεμβρίου 2008. 
  19. 19,0 19,1 BBC, World News (2001-02-13). «Four killed in Dhaka riot» (HTML). http://news.bbc.co.uk/2/hi/south_asia/1167650.stm. Ανακτήθηκε στις 2006-09-27. 
  20. Lawson, Alistair (2003-05-09). «Dhaka police fear crime wave» (PHP). http://news.bbc.co.uk/2/hi/south_asia/1321003.stm. Ανακτήθηκε στις 2006-09-27. 
  21. World News, BBC (2003-02-20). «'Troop trials' in Dhaka crime fight» (PHP). http://news.bbc.co.uk/2/hi/south_asia/2784105.stm. Ανακτήθηκε στις 2006-09-27. 
  22. Mondal, M. Abdul Latif (2006-09-27). «Our Cities: 15th Anniversary Special (The Daily Star)» (HTML). http://www.thedailystar.net/suppliments/2006/15thanniv/ourcities/ourcities28.htm. Ανακτήθηκε στις 2006-09-27. 
  23. 23,0 23,1 23,2 23,3 23,4 23,5 23,6 23,7 McGee, Terry (27 Σεπτεμβρίου 2006). «Urbanization Takes on New Dimensions in Asia's Population Giants» (PHP). Ανακτήθηκε στις 27 Σεπτεμβρίου 2006.  Σφάλμα αναφοράς: Μη έγκυρη ετικέτα <ref> • όνομα " EDemo1 " ορίζεται πολλές φορές με διαφορετικό περιεχόμενο
  24. Bangabhaban, από τη Banglapedia.
  25. «Town planning for Bangladesh : Vision 2020». The Daily Star. 8 Νοεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 15 Δεκεμβρίου 2008. 
  26. 26,0 26,1 BBC, World News (1998-07-20). «Does Dhaka need rickshaws?» (PHP). http://news.bbc.co.uk/2/hi/south_asia/136074.stm. Ανακτήθηκε στις 2006-09-27. 
  27. Robert Cervero, Informal Transport in the Developing World‎, page 39, UN-HABITAT, 2000, ISBN 9211314534
  28. «Economy» (PHP). 27 Σεπτεμβρίου 2006. Ανακτήθηκε στις 27 Σεπτεμβρίου 2006.  |first1= missing |last1= in Authors list (βοήθεια)
  29. «Poverty Alleviation: Yunus calls for major reforms in World Bank», The Daily Star: http://www.thedailystar.net/story.php?nid=10351,+5 November 
  30. «Blind eye to urban poor to spell social disaster:Conference on the poor told», The Daily Star: http://www.thedailystar.net/2006/12/05/d61205011711.htm,+5 December 
  31. 31,0 31,1 31,2 Lawson, Alistair (2002-06-01). «Good times for bourgeois Bangladeshis» (PHP). http://news.bbc.co.uk/2/hi/south_asia/2018535.stm. Ανακτήθηκε στις 2006-10-02. 
  32. NASA, Scientific Visualization Studio (12 Δεκεμβρίου 2001). «Dhaka, Bangladesh Urban Growth» (MPEG). Ανακτήθηκε στις 30 Απριλίου 2007. 
  33. Ahmed, Kamal (2001-06-19). «US condemns Bangladesh violence» (HTML). http://news.bbc.co.uk/2/hi/south_asia/1397019.stm. Ανακτήθηκε στις 2006-09-27. 
  34. 34,0 34,1 Ahmed, Dr. Nizamuddin (27 Σεπτεμβρίου 2006). «Happy 400th anniversary, Dhaka!» (HTML). Ανακτήθηκε στις 27 Σεπτεμβρίου 2006. 
  35. Ian Herbert & Nicole Leclercq, The World of Theatre, page 12, Taylor & Francis, 2000, ISBN 0415238668
  36. A. F. Salahuddin Ahmed & Bazlul Mobin Chowdhury, Bangladesh, National Culture, and Heritage: An Introductory Reader‎, page 405, Independent University, 2004, ISBN 9848509003
  37. John Simpson, The Traveler's Handbook, page 195, Globe Pequot, 2006, ISBN 0762740906
  38. Rizanuzzaman Laskar, "[1]", The Daily Star (Dhaka), 2007-03-04
  39. Rahman, Mushfiqur (2003), «Compressed Natural Gas», στο: Islam, Sirajul, επιμ., Banglapedia: National encyclopedia of Bangladesh, Dhaka: Asiatic Society of Bangladesh, ISBN 9843205766, OCLC 52727562, http://banglapedia.search.com.bd/HT/C_0326.htm, ανακτήθηκε στις 2008-01-17 
  40. Sharif Uddin Ahmed, Dacca: A Study in Urban History and Development‎, page 108, Curzon Press, 1986, ISBN 0913215147
  41. «Passengers shun Dhaka-India bus» (PHP). BBC World News. 2003-10-13. http://news.bbc.co.uk/2/hi/south_asia/3162854.stm. Ανακτήθηκε στις 2006-09-07. 
  42. Marika McAdam, Bangladesh, page 66, Lonely Planet, 2004, ISBN 1740592808
  43. Growth of academic institutions: Kamal Siddiqui, Social Formation in Dhaka City: A Study in Third World Urban Sociology, page 42, University Press Limited, Dhaka 1990
  44. «Univ. Facts» (PHP). 10 Σεπτεμβρίου 2006. Ανακτήθηκε στις 10 Σεπτεμβρίου 2006.  |first1= missing |last1= in Authors list (βοήθεια)
  45. Muhammad Shamsul Huq, Higher Education and Employment in Bangladesh, page 181, UNESCO, 1983
  46. Hossain, Moazzem (2002-09-02). «Bangladesh students call strike» (HTML). BBC. http://news.bbc.co.uk/2/hi/south_asia/2246563.stm. Ανακτήθηκε στις 2006-10-03. 
  47. Hossain, Moazzem (2002-09-02). «Protests shut Bangladeshi university» (HTML). BBC. http://news.bbc.co.uk/2/hi/south_asia/2244628.stm. Ανακτήθηκε στις 2006-10-03. 
  48. Bangladesh, The New Encyclopaedia Britannica (ed. Robert MacHenry), σ. 717, Encyclopaedia Britannica Inc., 1993, ISBN 0852295715
  49. Scyld Berry, "Mahmud grows into captain's role", The Telegraph (UK), 2003-10-18
  50. 50,0 50,1 «Stadium» (PHP). 2006-09-07. http://content-usa.cricinfo.com/bangladesh/content/ground/56661.html. Ανακτήθηκε στις 2006-05-26.  Σφάλμα αναφοράς: Μη έγκυρη ετικέτα <ref> • όνομα " First test " ορίζεται πολλές φορές με διαφορετικό περιεχόμενο
  51. «Grounds - Bangladesh: Dhaka» (PHP). Cricinfo. Ανακτήθηκε στις 13 Μαρτίου 2008. 

Παραπέρα διάβασμα

  • Pryer, Jane (2003). Poverty and Vulnerability in Dhaka Slums: The Urban Livelihood Study. Ashgate Publishing. ISBN 0-7546-1864-1. OCLC 123337526 243482310 50334244 50939515 Check |oclc= value (βοήθεια). 
  • Ahmed, Sharifuddin. Dhaka: Past, Present and Future. The Asiatic Society,Dhaka, 1991. ISBN 984-512-335-0 Check |isbn= value: checksum (βοήθεια).  Unknown parameter |ISBN status= ignored (βοήθεια)
  • Sarkar, Sir Jadunath. History of Bengal (II). Dhaka, 1948. 
  • Taifoor, S.M. Glimpses of Old Dacca. Dhaka, 1956. 
  • Karim, Abdul. History of Bengal, Mughal Period (I). Rajshahi, 1992. 

Εξωτερικός σύνδεσμος

Πρότυπο:Link FA