Απέλλα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε

Ενδογραμμικά

Έκδοση από την 23:55, 16 Ιουλίου 2006

Η Απέλλα ήταν η συνέλευση των πολιτών στην αρχαία Σπάρτη. Από αρχαίους ιστορικούς αναφέρεται και ως εκκλησία, όπως κατά κανόνα στις αρχαίες ελληνικές πόλεις-κράτη. Καθεστώς σπαρτιάτη πολίτη και κατά συνέπεια δικαίωμα συμμετοχής στην απέλλα είχαν όσοι Λακεδαιμόνιοι ήταν 30 ετών ή μεγαλύτεροι και κατείχαν μια ελάχιστη έκταση γης ή είχαν τη δυνατότητα μέσω άλλης πηγή εσόδων

να συνεισφέρουν ένα ελάχιστο ποσό στα κοινά συσσίτια
να διατηρούνται σε συνεχή πολεμική ετοιμότητα χωρίς να εργάζονται οι ίδιοι, κυρίως λόγω του φόβου για πιθανή εξέγερση των ειλώτων.

Στην απέλλα δεν συμμετείχαν οι τελείως φτωχοί ούτε οι είλωτες, που αποτελούσαν τη σημαντικότερη παραγωγική τάξη της σπαρτιατικής κοινωνίας.

Η απέλλα ενέκρινε όλες τις σημαντικές αποφάσεις, εξέλεγε τα μέλη της γερουσίας και πιθανότατα τους εφόρους, ενώ μπορούσε ακόμα και να ορίσει ή να παύσει βασιλείς σε περίπτωση αμφισβητήσεων ή ερίδων. Η δημοκρατικότητα του σώματος περιοριζόταν όμως σημαντικά από τη διαδικασία, η οποία δεν επέτρεπε σε πολίτες να υποβάλουν πρόταση ή αντιπρόταση νόμου ή υποψηφίους σε εκλογές για κάποιο αξίωμα. Η αρμοδιότητα της απέλλας ήταν μόνο να εγκρίνει ή να απορρίπτει προτάσεις της γερουσίας, ενώ τα μέλη της έπαιρναν το λόγο μόνο μετά από έγκριση των εφόρων. Η εκλογή για την αποδοχή ή απόρριψη προτάσεων γινόταν δια βοής.

Την απέλλα συγκαλούσαν αρχικά οι βασιλείς και οι γέροντες της Σπάρτης και από τον 6ο αι. οι 5 έφοροι. Οι έφοροι διεύθυναν επίσης τις συνεδριάσεις. Ένα τμήμα της απέλλας, η μικρά εκκλησία, συγκαλούνταν με συνοπτικές διαδικασίες από τους εφόρους όταν η γρήγορη λήψη έκτακτων αποφάσεων ήταν επιβεβλημένη. Στη μικρά εκκλησία φαίνεται ότι συμμετείχαν κυρίως γέροντες και προβεβλημένοι πολίτες, λεπτομέρειες γι' αυτό το σώμα δεν είναι όμως γνωστές.

@@ Γραμμή 1: / Γραμμή 1: @@
+Η '''''Απέλλα''''' ήταν η συνέλευση των πολιτών στην αρχαία Σπάρτη. Από αρχαίους ιστορικούς αναφέρεται και ως [[Εκκλησία του δήμου|''εκκλησία'']], όπως κατά κανόνα στις αρχαίες ελληνικές πόλεις-κράτη. Καθεστώς σπαρτιάτη πολίτη και κατά συνέπεια δικαίωμα συμμετοχής στην ''απέλλα'' είχαν όσοι Λακεδαιμόνιοι ήταν 30 ετών ή μεγαλύτεροι και κατείχαν μια ελάχιστη έκταση γης ή είχαν τη δυνατότητα μέσω άλλης πηγή εσόδων
-{{stub}}
+*να συνεισφέρουν ένα ελάχιστο ποσό στα κοινά συσσίτια
-Η '''Απέλλα''' ήταν η συνέλευση των πολιτών, που συνερχόταν κάθε μήνα. Όσοι Σπαρτιάτες άνω των 30 ετών είχαν διαπαιδαγωγηθεί από το δημόσιο, ήταν πολεμιστές, και έπαιρναν μέρος στα συσσίτια, μπορούσαν να συμμετέχουν και στην Απέλλα.
+*να διατηρούνται σε συνεχή πολεμική ετοιμότητα χωρίς να εργάζονται οι ίδιοι, κυρίως λόγω του φόβου για πιθανή εξέγερση των ''ειλώτων''.
+Στην ''απέλλα'' δεν συμμετείχαν οι τελείως φτωχοί ούτε οι ''είλωτες'', που αποτελούσαν τη σημαντικότερη παραγωγική τάξη της σπαρτιατικής κοινωνίας.
-Στις αρχές την Απέλλα την συγκροτούσαν οι βασιλιάδες, στη συνέχεια όμως αυτό το δικαίωμα πέρασε στους εφόρους. Το αξίωμα των 5 εφόρων ιδρύθηκε το πρώτο ήμισυ του 8ου αιώνα π.Χ.
+Η ''απέλλα'' ενέκρινε όλες τις σημαντικές αποφάσεις, εξέλεγε τα μέλη της ''γερουσίας'' και πιθανότατα τους ''εφόρους'', ενώ μπορούσε ακόμα και να ορίσει ή να παύσει ''βασιλείς'' σε περίπτωση αμφισβητήσεων ή ερίδων. Η δημοκρατικότητα του σώματος περιοριζόταν όμως σημαντικά από τη διαδικασία, η οποία δεν επέτρεπε σε πολίτες να υποβάλουν πρόταση ή αντιπρόταση νόμου ή υποψηφίους σε εκλογές για κάποιο αξίωμα. Η αρμοδιότητα της ''απέλλας'' ήταν μόνο να εγκρίνει ή να απορρίπτει προτάσεις της ''γερουσίας'', ενώ τα μέλη της έπαιρναν το λόγο μόνο μετά από έγκριση των ''εφόρων''. Η εκλογή για την αποδοχή ή απόρριψη προτάσεων γινόταν δια βοής.
+Την ''απέλλα'' συγκαλούσαν αρχικά οι ''βασιλείς'' και οι ''γέροντες'' της Σπάρτης και από τον 6ο αι. οι 5 ''έφοροι''. Οι έφοροι διεύθυναν επίσης τις συνεδριάσεις. Ένα τμήμα της ''απέλλας'', η ''μικρά εκκλησία'', συγκαλούνταν με συνοπτικές διαδικασίες από τους εφόρους όταν η γρήγορη λήψη έκτακτων αποφάσεων ήταν επιβεβλημένη. Στη ''μικρά εκκλησία'' φαίνεται ότι συμμετείχαν κυρίως γέροντες και προβεβλημένοι πολίτες, λεπτομέρειες γι' αυτό το σώμα δεν είναι όμως γνωστές.