Βούνος

Στην ελληνική μυθολογία ο Βούνος ήταν Κορίνθιος ήρωας, γιος του θεού Ερμή και της Αλκιδάμειας. Στον Βούνο άφησε κατά την παράδοση ως παρακαταθήκη ο Αιήτης την Εφυραία γη ή την Κόρινθο, όταν ανεχώρησε για την Κολχίδα. Του έθεσε τον όρο να την επιστρέψει είτε σε αυτόν όταν γυρίσει, είτε σε κάποιον από τους απογόνους του (Σχολ.Πινδ.Ολυμπ. ΙΓ΄ 74). Ο Βούνος φύλαξε την πόλη μέχρι τον θάνατό του, οπότε τη θέση του πήρε ο Επειός από τη Σικυώνα.

Ο Βούνος είχε ιδρύσει στον δρόμο προς τον Ακροκόρινθο ένα ιερό της θεάς Ήρας, το ιερό αυτό, της «Βουναίας Ήρας», αναφέρεται από τον Παυσανία (Β, 4, 7). Φαίνεται όμως ότι το πρόσωπο Βούνος είναι ένας ετυμολογικός μύθος από τη λέξη βουνό = ύψωμα. Δεν πρέπει να συγχέεται με τον Βουνέα.