Ένωσις Κέντρου - Νέες Δυνάμεις: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μ σύνδεσμος |
||
| Γραμμή 9: | Γραμμή 9: | ||
Στις [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1974|εκλογές του 1974]] η Ε.Κ. – Ν.Δ. αναδεικνύεται αξιωματική αντιπολίτευση με ποσοστό 20,42% και 60 έδρες. Έπεται της [[Νέα Δημοκρατία|Νέας Δημοκρατίας]] (54,37% και 220 έδρες) και προηγείται του [[ΠΑΣΟΚ]] (13,58% και 12 έδρες). |
Στις [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1974|εκλογές του 1974]] η Ε.Κ. – Ν.Δ. αναδεικνύεται αξιωματική αντιπολίτευση με ποσοστό 20,42% και 60 έδρες. Έπεται της [[Νέα Δημοκρατία|Νέας Δημοκρατίας]] (54,37% και 220 έδρες) και προηγείται του [[ΠΑΣΟΚ]] (13,58% και 12 έδρες). |
||
Η εκλογική αποτυχία κατά μερικούς οφείλεται αφενός στην συνεργασία της Ένωσης Κέντρου με τον |
Η εκλογική αποτυχία κατά μερικούς οφείλεται αφενός στην συνεργασία της Ένωσης Κέντρου με τον [[Κωνσταντίνος Γ. Καραμανλής|Κωνσταντίνο Καραμανλή]] στη σύμπηξη κυβέρνησης «Εθνικής Ενότητος» που προηγήθηκε των εκλογών, όπου ο Γ. Μαύρος είχε πάρει μέρος ως Αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και Υπουργός Εξωτερικών. Και αφετέρου στην αδυναμία αντιμετώπισης της ανόδου του νεοϊδρυθέντος από τον [[Ανδρέας Παπανδρέου|Ανδρέα Παπανδρέου]], ΠΑΣΟΚ. |
||
Η Ένωσις Κέντρου – Νέες Δυνάμεις υπό την αρχηγεία του Γεωργίου Μαύρου μετονομάστηκε σε [[Ένωση Δημοκρατικού Κέντρου]] (ΕΔΗΚ) στις [[5 Φεβρουαρίου]] του [[1976]]. |
Η Ένωσις Κέντρου – Νέες Δυνάμεις υπό την αρχηγεία του Γεωργίου Μαύρου μετονομάστηκε σε [[Ένωση Δημοκρατικού Κέντρου]] (ΕΔΗΚ) στις [[5 Φεβρουαρίου]] του [[1976]]. |
||
Έκδοση από την 01:10, 7 Σεπτεμβρίου 2009
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Η Ένωσις Κέντρου – Νέες Δυνάμεις (Ε.Κ. – Ν.Δ.), υπήρξε πολιτικό κόμμα, η ιστορική συνέχεια της Ένωσης Κέντρου του Γεωργίου Παπανδρέου κατά την μεταπολίτευση. Μετονομάστηκε σε Ένωση Δημοκρατικού Κέντρου (ΕΔΗΚ) το 1976.
Μέσα στο ιδιαίτερο κλίμα που επικρατούσε κατά την μεταπολίτευση, η Ένωσις Κέντρου υπό την αρχηγεία του Γεωργίου Μαύρου συνεργάζεται με το Κίνημα των Νέων Πολιτικών Δυνάμεων (Ν.Π.Δ.) και σχηματίζουν τον συνδυασμό Ένωσις Κέντρου – Νέες Δυνάμεις (Ε.Κ. – Ν.Δ.) στις 7 Οκτωβρίου 1974.
Στις εκλογές του 1974 η Ε.Κ. – Ν.Δ. αναδεικνύεται αξιωματική αντιπολίτευση με ποσοστό 20,42% και 60 έδρες. Έπεται της Νέας Δημοκρατίας (54,37% και 220 έδρες) και προηγείται του ΠΑΣΟΚ (13,58% και 12 έδρες).
Η εκλογική αποτυχία κατά μερικούς οφείλεται αφενός στην συνεργασία της Ένωσης Κέντρου με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή στη σύμπηξη κυβέρνησης «Εθνικής Ενότητος» που προηγήθηκε των εκλογών, όπου ο Γ. Μαύρος είχε πάρει μέρος ως Αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και Υπουργός Εξωτερικών. Και αφετέρου στην αδυναμία αντιμετώπισης της ανόδου του νεοϊδρυθέντος από τον Ανδρέα Παπανδρέου, ΠΑΣΟΚ.
Η Ένωσις Κέντρου – Νέες Δυνάμεις υπό την αρχηγεία του Γεωργίου Μαύρου μετονομάστηκε σε Ένωση Δημοκρατικού Κέντρου (ΕΔΗΚ) στις 5 Φεβρουαρίου του 1976.