Ένωσις Κέντρου - Νέες Δυνάμεις: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Dimitrisss (συζήτηση | συνεισφορές)
επιμέλεια
Γραμμή 3: Γραμμή 3:




'''Ένωσις Κέντρου – Νέες Δυνάμεις''' (Ε. Κ. – Ν. Δ.), είναι η ιστορική συνέχεια της [[Ένωση Κέντρου|Ένωσης Κέντρου]] (Ε. Κ.) του [[Γεώργιος Παπανδρέου (πρεσβύτερος)|Γεωργίου Παπανδρέου]] κατά την μεταπολίτευση. Μετονομάστηκε σε Ένωση Δημοκρατικού Κέντρου το 1976.
Η '''Ένωσις Κέντρου – Νέες Δυνάμεις''' (Ε.Κ. – Ν.Δ.), υπήρξε πολιτικό κόμμα, η ιστορική συνέχεια της [[Ένωση Κέντρου|Ένωσης Κέντρου]] του [[Γεώργιος Παπανδρέου (πρεσβύτερος)|Γεωργίου Παπανδρέου]] κατά την [[μεταπολίτευση]]. Μετονομάστηκε σε [[Ένωση Δημοκρατικού Κέντρου]] (ΕΔΗΚ) το [[1976]].


Μέσα στο ιδιαίτερο κλίμα που επικρατούσε κατά την μεταπολίτευση, η Ένωσις Κέντρου (Ε. Κ.) υπό την αρχηγεία του [[Γεώργιος Μαύρος|Γεωργίου Μαύρου]] συνεργάζεται με το Κίνημα των Νέων Πολιτικών Δυνάμεων (Κ.Ν.Π.Δ.) και σχηματίζουν τον συνδυασμό Ένωσις Κέντρου – Νέες Δυνάμεις (Ε. Κ. – Ν. Δ.) στις [[7 Οκτωβρίου]] [[1974]].
Μέσα στο ιδιαίτερο κλίμα που επικρατούσε κατά την μεταπολίτευση, η Ένωσις Κέντρου υπό την αρχηγεία του [[Γεώργιος Μαύρος|Γεωργίου Μαύρου]] συνεργάζεται με το ''Κίνημα των Νέων Πολιτικών Δυνάμεων'' και σχηματίζουν τον συνδυασμό Ένωσις Κέντρου – Νέες Δυνάμεις (Ε.Κ. – Ν.Δ.) στις [[7 Οκτωβρίου]] [[1974]].


Στις εκλογές τις [[17 Νοεμβρίου|17ης Νοεμβρίου]] [[1974]] η Ε. Κ. – Ν. Δ. αναδεικνύεται αξιωματική αντιπολίτευση με ποσοστό 20,42% και 60 έδρες. Έπεται της [[Νέα Δημοκρατία|Νέας Δημοκρατίας]] (Ν. Δ.) του Κ. Καραμανλή (54,37% και 220 έδρες) και προηγείται του [[ΠΑΣΟΚ|Πανελληνίου Σοσιαλιστικού Κινήματος]] (ΠΑ.ΣΟ.Κ) του Α. Παπανδρέου (13,58% και 12 έδρες).
Στις [[Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1974|εκλογές του 1974]] η Ε.Κ. – Ν.Δ. αναδεικνύεται αξιωματική αντιπολίτευση με ποσοστό 20,42% και 60 έδρες. Έπεται της [[Νέα Δημοκρατία|Νέας Δημοκρατίας]] (54,37% και 220 έδρες) και προηγείται του [[ΠΑΣΟΚ]] (13,58% και 12 έδρες).


Η εκλογική αποτυχία κατά μερικούς οφείλεται αφενός στην συνεργασία της Ένωσης Κέντρου με τον Κ. Καραμανλή στη σύμπηξη κυβέρνησης « Εθνικής Ενότητος », όπου ο Γ. Μαύρος είχε πάρει μέρος ως Αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και Υπουργός Εξωτερικών. Και αφετέρου στην αδυναμία αντιμετώπισης της ανόδου του νεοϊδρυθέντος από τον Ανδρέα Παπανδρέου, ΠΑΣΟΚ.
Η εκλογική αποτυχία κατά μερικούς οφείλεται αφενός στην συνεργασία της Ένωσης Κέντρου με τον Κ. Καραμανλή στη σύμπηξη κυβέρνησης «Εθνικής Ενότητος» που προηγήθηκε των εκλογών, όπου ο Γ. Μαύρος είχε πάρει μέρος ως Αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και Υπουργός Εξωτερικών. Και αφετέρου στην αδυναμία αντιμετώπισης της ανόδου του νεοϊδρυθέντος από τον [[Ανδρέας Παπανδρέου|Ανδρέα Παπανδρέου]], ΠΑΣΟΚ.


Η Ένωσις Κέντρου – Νέες Δυνάμεις (Ε. Κ. – Ν. Δ.) υπό την αρχηγεία του Γεωργίου Μαύρου μετονομάστηκε σε [[Ένωση Δημοκρατικού Κέντρου]] (Ε. ΔΗ. Κ.) στις 5 Φευρουάριο του 1976.
Η Ένωσις Κέντρου – Νέες Δυνάμεις υπό την αρχηγεία του Γεωργίου Μαύρου μετονομάστηκε σε [[Ένωση Δημοκρατικού Κέντρου]] (ΕΔΗΚ) στις [[5 Φεβρουαρίου]] του [[1976]].


[[category:Ελληνικά πολιτικά κόμματα|Ενωσις Κέντρου-Νέες Δυνάμεις]]
[[Κατηγορία:Ελληνικά πολιτικά κόμματα|Ενωσις Κέντρου-Νέες Δυνάμεις]]


[[ca:Unió de Centre-Noves Forces]]
[[ca:Unió de Centre-Noves Forces]]

Έκδοση από την 23:19, 6 Σεπτεμβρίου 2009


Η Ένωσις Κέντρου – Νέες Δυνάμεις (Ε.Κ. – Ν.Δ.), υπήρξε πολιτικό κόμμα, η ιστορική συνέχεια της Ένωσης Κέντρου του Γεωργίου Παπανδρέου κατά την μεταπολίτευση. Μετονομάστηκε σε Ένωση Δημοκρατικού Κέντρου (ΕΔΗΚ) το 1976.

Μέσα στο ιδιαίτερο κλίμα που επικρατούσε κατά την μεταπολίτευση, η Ένωσις Κέντρου υπό την αρχηγεία του Γεωργίου Μαύρου συνεργάζεται με το Κίνημα των Νέων Πολιτικών Δυνάμεων και σχηματίζουν τον συνδυασμό Ένωσις Κέντρου – Νέες Δυνάμεις (Ε.Κ. – Ν.Δ.) στις 7 Οκτωβρίου 1974.

Στις εκλογές του 1974 η Ε.Κ. – Ν.Δ. αναδεικνύεται αξιωματική αντιπολίτευση με ποσοστό 20,42% και 60 έδρες. Έπεται της Νέας Δημοκρατίας (54,37% και 220 έδρες) και προηγείται του ΠΑΣΟΚ (13,58% και 12 έδρες).

Η εκλογική αποτυχία κατά μερικούς οφείλεται αφενός στην συνεργασία της Ένωσης Κέντρου με τον Κ. Καραμανλή στη σύμπηξη κυβέρνησης «Εθνικής Ενότητος» που προηγήθηκε των εκλογών, όπου ο Γ. Μαύρος είχε πάρει μέρος ως Αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και Υπουργός Εξωτερικών. Και αφετέρου στην αδυναμία αντιμετώπισης της ανόδου του νεοϊδρυθέντος από τον Ανδρέα Παπανδρέου, ΠΑΣΟΚ.

Η Ένωσις Κέντρου – Νέες Δυνάμεις υπό την αρχηγεία του Γεωργίου Μαύρου μετονομάστηκε σε Ένωση Δημοκρατικού Κέντρου (ΕΔΗΚ) στις 5 Φεβρουαρίου του 1976.