Καμίνια: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
| Γραμμή 1: | Γραμμή 1: | ||
{{πηγές|22|8|2009}} |
|||
Τα '''Καμίνια''' αποτελούν συνοικία του [[Πειραιάς|Πειραιά]], που εκτείνεται πίσω (βόρεια) από το καπνεργοστάσιο του [[Καπνοβιομηχανία Κεράνης|Κεράνη]], από την Πειραιώς μέχρι τη περιοχή [[Ρετσίνα]]. Ήταν ταυτισμένη με τη ζωή των ναυτικών και των καπνεργατών. Ονομάστηκαν καμίνια από το μεγάλο αριθμό σιδηρουργίων και καμινίων που υπήρχαν στη περιοχή και που εξυπηρετούσαν προπολεμικά ναυπηγικές ανάγκες του λιμένα Πειραιά όταν ακόμη στη ναυπήγηση πλοίων οι λαμαρίνες συνδέονταν με διπλές καρφώσεις (καρφωτές). |
Τα '''Καμίνια''' αποτελούν συνοικία του [[Πειραιάς|Πειραιά]], που εκτείνεται πίσω (βόρεια) από το καπνεργοστάσιο του [[Καπνοβιομηχανία Κεράνης|Κεράνη]], από την Πειραιώς μέχρι τη περιοχή [[Ρετσίνα]]. Ήταν ταυτισμένη με τη ζωή των ναυτικών και των καπνεργατών. Ονομάστηκαν καμίνια από το μεγάλο αριθμό σιδηρουργίων και καμινίων που υπήρχαν στη περιοχή και που εξυπηρετούσαν προπολεμικά ναυπηγικές ανάγκες του λιμένα Πειραιά όταν ακόμη στη ναυπήγηση πλοίων οι λαμαρίνες συνδέονταν με διπλές καρφώσεις (καρφωτές). |
||
Έκδοση από την 13:14, 22 Αυγούστου 2009
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Τα Καμίνια αποτελούν συνοικία του Πειραιά, που εκτείνεται πίσω (βόρεια) από το καπνεργοστάσιο του Κεράνη, από την Πειραιώς μέχρι τη περιοχή Ρετσίνα. Ήταν ταυτισμένη με τη ζωή των ναυτικών και των καπνεργατών. Ονομάστηκαν καμίνια από το μεγάλο αριθμό σιδηρουργίων και καμινίων που υπήρχαν στη περιοχή και που εξυπηρετούσαν προπολεμικά ναυπηγικές ανάγκες του λιμένα Πειραιά όταν ακόμη στη ναυπήγηση πλοίων οι λαμαρίνες συνδέονταν με διπλές καρφώσεις (καρφωτές).
Ιστορία
Στην θέση Καμίνια κατά την αρχαιότητα υπήρχε το Τετράκωμον Ηράκλειον κοινό ιερό των τεσσάρων κωμών (δήμων) του Πειραιά προς τιμή του θεού Ηρακλή. Την πρώτη αναφορά για τον Πειραιά την έχουμε επί εποχής του δημοκρατικού Κλεισθένη το 507 π.Χ. και αργότερα στην κλασική περίοδο όταν ο Περικλής ανέθεσε στον αρχιτέκτονα Ιππόδαμο τον Μιλήσιο να σχεδιάσει μία νέα πόλη. Ο Πειραιάς ονομάστηκε τότε δήμος της Αττικής και ανήκε διοικητικά με τους άλλους τρεις δήμους του Φαλήρου, της Ξυπετής σημερινό Καραβά, και των Θυμοιταδών σημερινό Κερατσίνι, στην Ιπποθοωντίδα φυλή. Μεταξύ των τεσσάρων αυτών δήμων τελούνταν κοινοί αγώνες και κοινές γιορτές στην σημερινή θέση Καμίνια, επειδή ακριβώς ήταν η μόνη σε μεγάλη έκταση επίπεδη, του όλου χώρου.[1][2]