Τουλλία Κικερόνις

Η Τουλλία Κικερόνις, γνωστή και με το χαϊδευτικό που χρησιμοποιούσε ο πατέρας της, Τουλλιόλα, (5 Αυγούστου 79 π.Χ. ή 78 π.Χ. – Φεβρουάριος 45 π.Χ.) ήταν η μοναχοκόρη του Ρωμαίου ρήτορα και πολιτικού Μάρκου Τούλλιου Κικέρωνα από τον πρώτο του γάμο με την Τερεντία. Νεότερος αδερφός της ήταν ο Μάρκος Τούλλιος Κικέρων ο Νεότερος (γενν. 65 π.Χ.), ο οποίος και διετέλεσε ύπατος το 30 π.Χ.

Βιογραφικά στοιχεία

Πληροφορίες για τη ζωή της Τουλλίας μας παρέχει ο Πλούταρχος στη βιογραφία που συνέγραψε για τον Κικέρωνα, αλλά και τα γράμματα που ο ίδιος ο Κικέρων έγραψε σε φίλους, ιδίως στη μητέρα της και το Ρωμαίο ιππέα Τίτο Πομπόνιο Αττικό.

Η Τουλλία το 66 π.Χ. αρραβωνιάστηκε το Γάιο Καλπούρνιο Πίζο Φρούγκι, ο οποίος διετέλεσε κυαίστωρ το 58 π.Χ. Τον παντρεύτηκε το 63 π.Χ., ωστόσο εκείνος πέθανε το 57 π.Χ. Την επόμενη χρονιά η Τουλλία αρραβωνιάστηκε και νυμφεύτηκε το Φούριο Κρασίπη. Παρόλο που ο γάμος τους υπήρξε ευτυχισμένος, χώρισαν το 51 π.Χ. για άγγνωστους λόγους.

Κατά τη διάρκεια των Εμφυλίων Πολέμων, η Τουλλία επισκέφτηκε τον πατέρα της στο Brundisium. Η Τερεντία δεν κατάφερε να παρέχει στην κόρη της κατάλληλη συνοδεία και χρήματα για τα έξοδά της.

Το καλοκαίρι του 50 π.Χ., η Τουλλία παντρεύτηκε τον Πόπλιο Κορνήλιο Δολαβέλλα, που εκλέχτηκε ύπατος το 44 π.Χ. Ο γάμος αυτός δεν υπήρξε ευτυχισμένος. Ωστόσο είχε ως καρπό δύο γιους. Ο πρώτος γεννήθηκε στις 19 Μαΐου 49 π.Χ. και χάθηκε τον ίδιο χρόνο. Το ζευγάρι πήρε διαζύγιο το 46 π.Χ. Το Φεβρουάριο του 45 π.Χ. η Τουλλία άφησε την τελευταία της πνοή στο σπίτι του Δολαβέλλα, ένα μήνα μετά τη γέννηση του δεύτερου παιδιού τους, το οποίο ευτυχώς επέζησε.

Ο Κικέρων ένιωσε μεγάλη εξαιτίας του θανάτου της κόρης του. Οι φίλοι του και οι πολιτικοί του σύμμαχοι προσπάθησαν να τον παρηγορήσουν στέλνοντάς του γράμματα παρηγοριάς, ορισμένα από τα οποία επιβιώνουν μέχρι σήμερα. Εξαιτίας του πένθους του, τελικά χώρισε από τη δεύτερη σύζυγό του, την Πουμπιλία, η οποία ζήλευε την Τουλλία και δεν έδειξε ιδιαίτερη θλίψη μετά το θάνατο της τελευταίας.

Το 15ο αιώνα, βρέθηκε ένας τάφος στην πόλη της Ρώμης, ο οποίος αναγνωρίστηκε ως το μνήμα της Τουλλίας. Ανάμεσα σε άλλα αντικείμενα βρέθηκε κι ένα λυχνάρι, το οποίο σύμφωνα με το θρύλο έκαιγε για πάνω από δεκαπέντε αιώνες.

Παραπομπές

• Browne, Thomas. Pseudodoxia epidemica: or, Enquiries into very many received tenants, and commonly presumed truths ["Vulgar Errors"], Βιβλίο III, κεφ. 21. 1662. Στο The Works of Sir Thomas Browne, εκδ. Charles Sayle. 3 τόμοι. Edinburgh: John Grant, 1927. Κείμενο online Luminarium.org

• Donne, John. The Poems of John Donne: edited from the Old Editions and Numerous Manuscripts with Introductions & Commentary by Herbert J. C. Grierson, M.A. 2 τόμοι. Oxford: Clarendon Press, 1912.

• Lemprière, John. "Tulliola or Tullia." A Classical Dictionary: Containing a copious account of all proper names mentioned in ancient authors. Bibliotheca Classica. 3η Αμερικανική Έκδοση. Philadelphia: J. Crissy, 1822.

• Πλούταρχος. Βίοι Παράλληλοι: Κικέρων

Δείτε επίσης

• Κικέρων
• Αρχαία Ρώμη

Πρότυπο:Μετάφραση EN