Αντίδραση αποσύνθεσης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
'''Αντιδράσεις αποσύνθεσης ή διάσπασης είναι εκείνες στις οποίες μια [[χημική ένωση]] διασπάται στα στοιχεία που την αποτελούν''', όπως για παράδειγμα, η διάσπαση της [[Αμμωνία|αμμωνίας]] σε [[άζωτο]] και [[υδρογόνο]]: 2ΝH<sub>3</sub> → N<sub>2</sub> + 3H<sub>2</sub>.<br />
{{πηγές|12|7|2009}}
Πολλές φορές όμως (κυρίως στην [[οργανική χημεία]]), ως αντιδράσεις αποσύνθεσης θεωρούμε και εκείνες στις οποίες η ένωση διασπάται σε άλλες απλούστερες, όπως είναι η θερμική διάσπαση του [[Οξικό ασβέστιο|οξικού ασβεστίου]] σε [[ακετόνη]] και [[ανθρακικό ασβέστιο]]: (CH<sub>3</sub>COO)<sub>2</sub>Ca → CH<sub>3</sub>COCH<sub>3</sub> + CaCO<sub>3</sub>.<br />

Οι αντιδράσεις αποσύνθεσης μερικές φορές αναφέρονται και ως αντίθετες των [[αντίδραση σύνθεσης|αντιδράσεων σύνθεσης]] χωρίς αυτό να σημαίνει ότι μια χημική ένωση που διασπάται στα στοιχεία της, μπορεί το ίδιο εύκολα να συντεθεί από τα στοιχεία που την αποτελούν.<br />

Οι αντιδράσεις διάσπασης δε γίνονται πάντα κάτω από απόλυτα κατανοητές και ελεγχόμενες συνθήκες. Αυτό συμβαίνει γιατί η σταθερότητα των χημικών ενώσεων εξαρτάται από πολλούς παράγοντες όπως είναι οι περιβαλλοντικές συνθήκες, η ακτινοβολία, η υγρασία, η οξύτητα του διαλύτη κ.ά. Έτσι, οι λεπτομέρειες της διαδικασίας αποσύνθεσης είναι γενικά ασαφείς και όχι καλά ορισμένες.<br />
'''Αντιδράσεις αποσύνθεσης ή διάσπασης''' είναι εκείνες στις οποίες μια [[χημική ένωση]] διασπάται στα στοιχεία που την αποτελούν, όπως για παράδειγμα, η διάσπαση της [[Αμμωνία|αμμωνίας]] σε [[άζωτο]] και [[υδρογόνο]]: 2ΝH<sub>3</sub> → N<sub>2</sub> + 3H<sub>2</sub>.
Οι αντιδράσεις διάσπασης αξιοποιούνται σε πολλές τεχνικές της [[αναλυτική χημεία|αναλυτικής χημείας]].

Πολλές φορές όμως (κυρίως στην [[οργανική χημεία]]), ως αντιδράσεις αποσύνθεσης θεωρούμε και εκείνες στις οποίες η ένωση διασπάται σε άλλες απλούστερες, όπως είναι θερμική διάσπαση του [[Οξικό ασβέστιο|οξικού ασβεστίου]] σε [[ακετόνη]] και [[ανθρακικό ασβέστιο]]: (CH<sub>3</sub>COO)<sub>2</sub>Ca → CH<sub>3</sub>COCH<sub>3</sub> + CaCO<sub>3</sub>.

{{χημεία-επέκταση}}

[[Κατηγορία:Χημικές αντιδράσεις]]

Έκδοση από την 08:34, 13 Ιουλίου 2009

Αντιδράσεις αποσύνθεσης ή διάσπασης είναι εκείνες στις οποίες μια χημική ένωση διασπάται στα στοιχεία που την αποτελούν, όπως για παράδειγμα, η διάσπαση της αμμωνίας σε άζωτο και υδρογόνο: 2ΝH3 → N2 + 3H2.
Πολλές φορές όμως (κυρίως στην οργανική χημεία), ως αντιδράσεις αποσύνθεσης θεωρούμε και εκείνες στις οποίες η ένωση διασπάται σε άλλες απλούστερες, όπως είναι η θερμική διάσπαση του οξικού ασβεστίου σε ακετόνη και ανθρακικό ασβέστιο: (CH3COO)2Ca → CH3COCH3 + CaCO3.
Οι αντιδράσεις αποσύνθεσης μερικές φορές αναφέρονται και ως αντίθετες των αντιδράσεων σύνθεσης χωρίς αυτό να σημαίνει ότι μια χημική ένωση που διασπάται στα στοιχεία της, μπορεί το ίδιο εύκολα να συντεθεί από τα στοιχεία που την αποτελούν.
Οι αντιδράσεις διάσπασης δε γίνονται πάντα κάτω από απόλυτα κατανοητές και ελεγχόμενες συνθήκες. Αυτό συμβαίνει γιατί η σταθερότητα των χημικών ενώσεων εξαρτάται από πολλούς παράγοντες όπως είναι οι περιβαλλοντικές συνθήκες, η ακτινοβολία, η υγρασία, η οξύτητα του διαλύτη κ.ά. Έτσι, οι λεπτομέρειες της διαδικασίας αποσύνθεσης είναι γενικά ασαφείς και όχι καλά ορισμένες.
Οι αντιδράσεις διάσπασης αξιοποιούνται σε πολλές τεχνικές της αναλυτικής χημείας.