ΕΚΟΝ Ρήγας Φεραίος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
Ο '''Ρήγας Φεραίος''' ήταν η οργάνωση νεολαίας του [[ΚΚΕ εσωτερικού]]. Ιδρύθηκε το [[Δεκέμβριος|Δεκέμβριο]] του [[1967]], ως Πανελλήνια Αντιδικτατορική Οργάνωση Σπουδαστών (ΠΑΟΣ) "Ρήγας Φεραίος", κυρίως από πρώην μέλη της [[Δημοκρατική Νεολαία Λαμπράκη|Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη]] και μετά τη διάσπαση του [[ΚΚΕ]], το [[1968]], τοποθετήθηκε υπέρ του ΚΚΕ εσωτερικού. Κατά την διάρκεια της δικτατορίας ανέπτυξε έντονη αντιδικτατορική δράση και δεκάδες μέλη της οργάνωσης συνελήφθησαν, βασανίστηκαν και φυλακίστηκαν,ενώ οι καταδίκες των μελών του αθροίζονται σε πολλούς αιώνες. Παράλληλα η συμβολή του "Ρήγα Φεραίου" στην ανάπτυξη του μαζικού αντιδικτατορικού κινήματος ήταν ιδιαιτέρος σημαντική, ενω επίσης παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στην δημιουργία των Φοιτητικών Επιτροπών Αγώνα. Οι πλατιές αυτές συλλογικότητες, που αποτελούνται απο φοιτητές που αναζητούν τρόπους συλλογικής αντιδικτατορικής δράσης, θα δράσουν δημόσια στις σχόλες τους και μέσα στα αμφιθέατρα διεκδικόντας τη δυνατότητα για δημόσιες συγκεντώσεις και συζητήσης,ενώ προφυλάσσουν τον παράνομο οργανωτικό τους ιστό. Το [[1972]] θα συγκροτηθεί το Διασχολικό των ΦΕΑ που συντονίζει όλες τις σχολές.Το σχημα αυτό θα αποδειχθεί ιδιαίτερα αποτελεσματικό και θα αποτελέσει τον βασικό ιστό αναπτύξης του φοιτητικού αντιδικτατορικού κινήματος . Τον [[Ιούνιος|Ιούνιο]] [[1974]] μετονομάστηκε σε Πανελλλαδική Οργάνωση Νέων (ΠΟΝ) "Ρήγας Φεραίος" και αυτοαναγνωρίστηκε ως νεολαία του ΚΚΕ εσωτερικού.
Ο '''Ρήγας Φεραίος''' ήταν η οργάνωση νεολαίας του [[ΚΚΕ εσωτερικού]]. Ιδρύθηκε το [[Δεκέμβριος|Δεκέμβριο]] του [[1967]], ως Πανελλήνια Αντιδικτατορική Οργάνωση Σπουδαστών (ΠΑΟΣ) "Ρήγας Φεραίος", κυρίως από πρώην μέλη της [[Δημοκρατική Νεολαία Λαμπράκη|Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη]] και μετά τη διάσπαση του [[ΚΚΕ]], το [[1968]], τοποθετήθηκε υπέρ του ΚΚΕ εσωτερικού. Κατά την διάρκεια της δικτατορίας ανέπτυξε έντονη αντιδικτατορική δράση και δεκάδες μέλη της οργάνωσης συνελήφθησαν, βασανίστηκαν και φυλακίστηκαν, ενώ οι καταδίκες των μελών του αθροίζονται σε πολλούς αιώνες. Παράλληλα η συμβολή του "Ρήγα Φεραίου" στην ανάπτυξη του μαζικού αντιδικτατορικού κινήματος ήταν ιδιαιτέρος σημαντική, ενω επίσης παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στην δημιουργία των Φοιτητικών Επιτροπών Αγώνα. Οι πλατιές αυτές συλλογικότητες, που αποτελούνται απο φοιτητές που αναζητούν τρόπους συλλογικής αντιδικτατορικής δράσης, θα δράσουν δημόσια στις σχόλες τους και μέσα στα αμφιθέατρα διεκδικόντας τη δυνατότητα για δημόσιες συγκεντώσεις και συζητήσης,ενώ προφυλάσσουν τον παράνομο οργανωτικό τους ιστό. Το [[1972]] θα συγκροτηθεί το Διασχολικό των ΦΕΑ που συντονίζει όλες τις σχολές.Το σχημα αυτό θα αποδειχθεί ιδιαίτερα αποτελεσματικό και θα αποτελέσει τον βασικό ιστό αναπτύξης του φοιτητικού αντιδικτατορικού κινήματος . Τον [[Ιούνιος|Ιούνιο]] [[1974]] μετονομάστηκε σε Πανελλλαδική Οργάνωση Νέων (ΠΟΝ) "Ρήγας Φεραίος" και αυτοαναγνωρίστηκε ως νεολαία του ΚΚΕ εσωτερικού.


Στη μεταπολίτευση συνέχισε τη δράση του, έχοντας ιδιαίτερη ανάπτυξη στο φοιτητικό κίνημα. Στην Α΄ Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του [[1976]], μετονομάστηκε σε Ελληνική Κομμουνιστική Νεολαία (ΕΚΟΝ) "Ρήγας Φεραίος", παρά τη διαφωνία ισχυρής τάσης, που επέμενε στη διατήρηση του ευρύτερου πολιτικού χαρακτήρα της οργάνωσης.
Στη μεταπολίτευση συνέχισε τη δράση του, έχοντας ιδιαίτερη ανάπτυξη στο φοιτητικό κίνημα. Στην Α΄ Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του [[1976]], μετονομάστηκε σε Ελληνική Κομμουνιστική Νεολαία (ΕΚΟΝ) "Ρήγας Φεραίος", παρά τη διαφωνία ισχυρής τάσης, που επέμενε στη διατήρηση του ευρύτερου πολιτικού χαρακτήρα της οργάνωσης.
Γραμμή 7: Γραμμή 7:
Κατά τη διάσπαση του [[1987]], όταν η πλειοψηφία του [[ΚΚΕ εσωτερικού]] ίδρυσε την [[Ελληνική Αριστερά]] ([[ΕΑΡ]]), ο Ρήγας Φεραίος αποτέλεσε νεολαία του [[ΚΚΕ Εσωτερικού/Ανανεωτική Αριστερά]]. Τα επόμενα χρόνια συρρικνώθηκε και το [[1999]], τα λίγα μέλη που είχαν απομείνει επέλεξαν να μετονομαστούν σε [[Νεολαία της Ανανεωτικής Κομμουνιστικής Οικολογικής Αριστεράς]] ([[ΑΚΟΑ]]).
Κατά τη διάσπαση του [[1987]], όταν η πλειοψηφία του [[ΚΚΕ εσωτερικού]] ίδρυσε την [[Ελληνική Αριστερά]] ([[ΕΑΡ]]), ο Ρήγας Φεραίος αποτέλεσε νεολαία του [[ΚΚΕ Εσωτερικού/Ανανεωτική Αριστερά]]. Τα επόμενα χρόνια συρρικνώθηκε και το [[1999]], τα λίγα μέλη που είχαν απομείνει επέλεξαν να μετονομαστούν σε [[Νεολαία της Ανανεωτικής Κομμουνιστικής Οικολογικής Αριστεράς]] ([[ΑΚΟΑ]]).


Ο Ρήγας Φεραίος εξέδιδε τον [[Θούριος (έντυπο)|Θούριο]]. Ανάμεσα στους κατά καιρούς γραμματείς της οργάνωσης ήταν οι [[Κώστας Κωσταράκος]], [[Γιάννης Βούλγαρης]], [[Μάνος Σωτηριάδης]], [[Μπάμπης Γεωργούλας]], [[Νίκος Βούτσης]], [[Νίκος Φίλης]],[[Μιχάλης Σαμπατακάκης]] κ.ά.
Ο Ρήγας Φεραίος εξέδιδε τον [[Θούριος (έντυπο)|Θούριο]]. Ανάμεσα στους κατά καιρούς γραμματείς της οργάνωσης ήταν οι [[Κώστας Κωσταράκος]], [[Γιάννης Βούλγαρης]], [[Μάνος Σωτηριάδης]], [[Μπάμπης Γεωργούλας]], [[Νίκος Βούτσης]], [[Νίκος Φίλης]], [[Μιχάλης Σαμπατακάκης]] κ.ά.
{{πολιτική-επέκταση}}
{{πολιτική-επέκταση}}



Έκδοση από την 19:12, 8 Ιουνίου 2009

Ο Ρήγας Φεραίος ήταν η οργάνωση νεολαίας του ΚΚΕ εσωτερικού. Ιδρύθηκε το Δεκέμβριο του 1967, ως Πανελλήνια Αντιδικτατορική Οργάνωση Σπουδαστών (ΠΑΟΣ) "Ρήγας Φεραίος", κυρίως από πρώην μέλη της Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη και μετά τη διάσπαση του ΚΚΕ, το 1968, τοποθετήθηκε υπέρ του ΚΚΕ εσωτερικού. Κατά την διάρκεια της δικτατορίας ανέπτυξε έντονη αντιδικτατορική δράση και δεκάδες μέλη της οργάνωσης συνελήφθησαν, βασανίστηκαν και φυλακίστηκαν, ενώ οι καταδίκες των μελών του αθροίζονται σε πολλούς αιώνες. Παράλληλα η συμβολή του "Ρήγα Φεραίου" στην ανάπτυξη του μαζικού αντιδικτατορικού κινήματος ήταν ιδιαιτέρος σημαντική, ενω επίσης παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στην δημιουργία των Φοιτητικών Επιτροπών Αγώνα. Οι πλατιές αυτές συλλογικότητες, που αποτελούνται απο φοιτητές που αναζητούν τρόπους συλλογικής αντιδικτατορικής δράσης, θα δράσουν δημόσια στις σχόλες τους και μέσα στα αμφιθέατρα διεκδικόντας τη δυνατότητα για δημόσιες συγκεντώσεις και συζητήσης,ενώ προφυλάσσουν τον παράνομο οργανωτικό τους ιστό. Το 1972 θα συγκροτηθεί το Διασχολικό των ΦΕΑ που συντονίζει όλες τις σχολές.Το σχημα αυτό θα αποδειχθεί ιδιαίτερα αποτελεσματικό και θα αποτελέσει τον βασικό ιστό αναπτύξης του φοιτητικού αντιδικτατορικού κινήματος . Τον Ιούνιο 1974 μετονομάστηκε σε Πανελλλαδική Οργάνωση Νέων (ΠΟΝ) "Ρήγας Φεραίος" και αυτοαναγνωρίστηκε ως νεολαία του ΚΚΕ εσωτερικού.

Στη μεταπολίτευση συνέχισε τη δράση του, έχοντας ιδιαίτερη ανάπτυξη στο φοιτητικό κίνημα. Στην Α΄ Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του 1976, μετονομάστηκε σε Ελληνική Κομμουνιστική Νεολαία (ΕΚΟΝ) "Ρήγας Φεραίος", παρά τη διαφωνία ισχυρής τάσης, που επέμενε στη διατήρηση του ευρύτερου πολιτικού χαρακτήρα της οργάνωσης.

Στις γραμμές της ΕΚΟΝ Ρήγας Φεραίος διαμορφώθηκε αριστερή πτέρυγα, που διαφωνούσε με τις πολιτικές και στρατηγικές επιλογές του κόμματος. Μετά την εκλογική αποτυχία του 1977, η αριστερή πτέρυγα αποχώρησε, συγκαλώντας τη Β΄ Πανελλαδική Συνδιάσκεψη, απ' την οποία πήρε και τον τίτλο της η νέα οργάνωση που συγκροτήθηκε.

Κατά τη διάσπαση του 1987, όταν η πλειοψηφία του ΚΚΕ εσωτερικού ίδρυσε την Ελληνική Αριστερά (ΕΑΡ), ο Ρήγας Φεραίος αποτέλεσε νεολαία του ΚΚΕ Εσωτερικού/Ανανεωτική Αριστερά. Τα επόμενα χρόνια συρρικνώθηκε και το 1999, τα λίγα μέλη που είχαν απομείνει επέλεξαν να μετονομαστούν σε Νεολαία της Ανανεωτικής Κομμουνιστικής Οικολογικής Αριστεράς (ΑΚΟΑ).

Ο Ρήγας Φεραίος εξέδιδε τον Θούριο. Ανάμεσα στους κατά καιρούς γραμματείς της οργάνωσης ήταν οι Κώστας Κωσταράκος, Γιάννης Βούλγαρης, Μάνος Σωτηριάδης, Μπάμπης Γεωργούλας, Νίκος Βούτσης, Νίκος Φίλης, Μιχάλης Σαμπατακάκης κ.ά.