Κρύσταλλος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αναστροφή της έκδοσης 79.166.220.213, επιστροφή στην τελευταία εκδοχή υπό ArthurBot
Zarkos (συζήτηση | συνεισφορές)
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 2: Γραμμή 2:
Ως '''κρύσταλλος''' χαρακτηρίζεται οποιοδήποτε [[στερεό]] που παρουσιάζει <u>κανονική γεωμετρική διάταξη</u> των δομικών του μερών.
Ως '''κρύσταλλος''' χαρακτηρίζεται οποιοδήποτε [[στερεό]] που παρουσιάζει <u>κανονική γεωμετρική διάταξη</u> των δομικών του μερών.


Το αλμυρό [[νερό]] αν μείνει ελεύθερο στον αέρα κι αρχίζει να [[εξάτμιση|εξατμίζεται]] θα σχηματιστούν λευκοί μικροσκοπικοί κρύσταλλοι από [[αλάτι]]. Πολλές χημικές ενώσεις όταν απομονώνονται από τα [[διάλυμα|διαλύματά]] τους δημιουργούν κρυστάλλους όπως επίσης και τα περισσότερα τήγματα (προϊόντα [[τήξη]]ς) όταν αυτά στερεοποιούνται. Κρύσταλλοι μπορούν να σχηματιστούν και υπό ορισμένες συνθήκες πίεσης και θερμοκρασίας. Ακόμη, μερικά [[χημικό στοιχείο|στοιχεία]] σχηματίζουν κρυστάλλους όπως για παράδειγμα το [[ιώδιο]].
Το αλμυρό [[νερό]] αν μείνει ελεύθερο στον αέρα κι αρχίζει να [[εξάτμιση|εξατμίζεται]] θα σχηματιστούν λευκοί μικροσκοπικοί κρύσταλλοι από [[αλάτι]]. Πολλές χημικές ενώσεις όταν απομονώνονται από τα [[διάλυμα|διαλύματά]] τους δημιουργούν κρυστάλλους όπως επίσης και τα περισσότερα τήγματα (προϊόντα [[τήξη|τήξης]]), όταν αυτά στερεοποιούνται. Κρύσταλλοι μπορούν να σχηματιστούν και υπό ορισμένες συνθήκες πίεσης και θερμοκρασίας. Ακόμη, μερικά [[χημικό στοιχείο|στοιχεία]] σχηματίζουν κρυστάλλους, όπως για παράδειγμα το [[ιώδιο]].


Η διαδικασία κατά την οποία σχηματίζονται οι κρύσταλλοι ονομάζεται '''κρυστάλλωση'''.
Η διαδικασία κατά την οποία σχηματίζονται οι κρύσταλλοι ονομάζεται '''κρυστάλλωση'''.


Τα δομικά μέρη ενός κρυστάλλου ([[άτομο|άτομα]], [[ιόν|ιόντα]] ή [[μόριο|μόρια]]) σχηματίζουν συνδεόμενα ένα '''[[κρυσταλλικό πλέγμα]]''', που μεγαλώνει κάθε φορά που προστίθεται σ΄αυτό νέα ποσότητα δομικών μερών. Από τη γεωμετρία του κρυσταλλικού πλέγματος εξαρτάται και το σχήμα αλλά και οι φυσικές ιδιότητες του κρυστάλλου. Χαρακτηριστική περίπτωση αποτελούν το [[διαμάντι]] και ο [[γραφίτης]], των οποίων οι κρύσταλλοι αποτελούνται από άτομα άνθρακα, με διαφορετική διάταξη όμως μεταξύ τους. Στο παράδειγμα του αλατιού οι κρύσταλλοι είναι κυβικοί).
Τα δομικά μέρη ενός κρυστάλλου ([[άτομο|άτομα]], [[ιόν|ιόντα]] ή [[μόριο|μόρια]]) σχηματίζουν συνδεόμενα ένα '''[[κρυσταλλικό πλέγμα]]''', που μεγαλώνει κάθε φορά που προστίθεται σ΄αυτό νέα ποσότητα δομικών μερών. Από τη γεωμετρία του κρυσταλλικού πλέγματος εξαρτάται και το σχήμα αλλά και οι φυσικές ιδιότητες του κρυστάλλου. Χαρακτηριστική περίπτωση αποτελούν το [[διαμάντι]] και ο [[γραφίτης]], των οποίων οι κρύσταλλοι αποτελούνται από άτομα [[άνθρακας|άνθρακα]], με διαφορετική διάταξη όμως μεταξύ τους. Στο παράδειγμα του αλατιού οι κρύσταλλοι είναι κυβικοί.


Πολλοί κρύσταλλοι εμφανίζουν πανέμορφο σχήμα και χρώμα, με συνέπεια να χρησιμοποιούνται ως [[πολίτιμος λίθος|πολίτιμοι λίθοι]]. Αλλά και άλλοι λόγω της εσωτερικής τους δομής διαδραματίζουν αρκετό σοβαρό ρόλο στη [[βιομηχανία]]. Για παράδειγμα κρύσταλλοι χαλαζία χρησιμοποιούνται σε χρονόμετρα υψηλής ακριβείας, ομοίως πυριτίου σε ηλεκτρονικές διατάξεις ενώ τα [[διαμάντι|διαμάντια]] στη κατασκευή τρυπανιών.
Πολλοί κρύσταλλοι εμφανίζουν πανέμορφο σχήμα και χρώμα, με συνέπεια να χρησιμοποιούνται ως πολύτιμοι λίθοι. Αλλά και άλλοι λόγω της εσωτερικής τους δομής διαδραματίζουν αρκετό σοβαρό ρόλο στη βιομηχανία. Για παράδειγμα κρύσταλλοι χαλαζία χρησιμοποιούνται σε χρονόμετρα υψηλής ακριβείας, ομοίως πυριτίου σε ηλεκτρονικές διατάξεις, ενώ τα [[διαμάντι|διαμάντια]] στην κατασκευή τρυπανιών.


===Δείτε επίσης===
===Δείτε επίσης===

Έκδοση από την 16:20, 1 Ιουνίου 2009

Κρύσταλλος ορυκτού χαλαζία.

Ως κρύσταλλος χαρακτηρίζεται οποιοδήποτε στερεό που παρουσιάζει κανονική γεωμετρική διάταξη των δομικών του μερών.

Το αλμυρό νερό αν μείνει ελεύθερο στον αέρα κι αρχίζει να εξατμίζεται θα σχηματιστούν λευκοί μικροσκοπικοί κρύσταλλοι από αλάτι. Πολλές χημικές ενώσεις όταν απομονώνονται από τα διαλύματά τους δημιουργούν κρυστάλλους όπως επίσης και τα περισσότερα τήγματα (προϊόντα τήξης), όταν αυτά στερεοποιούνται. Κρύσταλλοι μπορούν να σχηματιστούν και υπό ορισμένες συνθήκες πίεσης και θερμοκρασίας. Ακόμη, μερικά στοιχεία σχηματίζουν κρυστάλλους, όπως για παράδειγμα το ιώδιο.

Η διαδικασία κατά την οποία σχηματίζονται οι κρύσταλλοι ονομάζεται κρυστάλλωση.

Τα δομικά μέρη ενός κρυστάλλου (άτομα, ιόντα ή μόρια) σχηματίζουν συνδεόμενα ένα κρυσταλλικό πλέγμα, που μεγαλώνει κάθε φορά που προστίθεται σ΄αυτό νέα ποσότητα δομικών μερών. Από τη γεωμετρία του κρυσταλλικού πλέγματος εξαρτάται και το σχήμα αλλά και οι φυσικές ιδιότητες του κρυστάλλου. Χαρακτηριστική περίπτωση αποτελούν το διαμάντι και ο γραφίτης, των οποίων οι κρύσταλλοι αποτελούνται από άτομα άνθρακα, με διαφορετική διάταξη όμως μεταξύ τους. Στο παράδειγμα του αλατιού οι κρύσταλλοι είναι κυβικοί.

Πολλοί κρύσταλλοι εμφανίζουν πανέμορφο σχήμα και χρώμα, με συνέπεια να χρησιμοποιούνται ως πολύτιμοι λίθοι. Αλλά και άλλοι λόγω της εσωτερικής τους δομής διαδραματίζουν αρκετό σοβαρό ρόλο στη βιομηχανία. Για παράδειγμα κρύσταλλοι χαλαζία χρησιμοποιούνται σε χρονόμετρα υψηλής ακριβείας, ομοίως πυριτίου σε ηλεκτρονικές διατάξεις, ενώ τα διαμάντια στην κατασκευή τρυπανιών.

Δείτε επίσης