Μετέωρο

Με το όνομα Μετέωρα στην Αστρονομία χαρακτηρίζονται μικρά ουράνια σώματα συνήθως του μεγέθους μικρών κόκκων άμμου και χαλίκων ή και μεγαλύτερα που βρίσκονται διάσπαρτα στο χώρο του ηλιακού συστήματος.

Τα μετέωρα, που προέρχονται κυρίως από τη διάλυση κομητών, κινούνται με μεγάλες ταχύτητες που φθάνουν τα 15 έως 45 km/sec, όση δηλαδή και η ταχύτητα των κομητών, η δε κίνησή τους γίνεται επί ελλειπτικών, παραβολικών και υπερβολικών τροχιών.
Σημειώνεται ότι ταχύτητα μέχρι 42 km/sec αντιστοιχεί σε ελλειπτική τροχιά, που είναι μεν ίση με 42 km/sec στη παραβολική, ενώ μεγαλύτερη στη υπερβολική

Το σύνολο των μετεώρων αποτελεί την καλούμενη μετεωρική ύλη.

Όταν η Γη, που κινείται γύρω από τον Ήλιο με ταχύτητα 30 km/sec περίπου, συναντήσει μετέωρο τότε, από τη σύνθεση της ταχύτητας Γης - μετεώρου, αυτό υφίσταται τόση τριβή με τα μόρια της γηϊνης ατμόσφαιρας ώστε στο ύψος των 120 km, λόγω της αναπτυσσόμενης θερμότητας να διαπυρώνεται εξωτερικά. Αν αυτό είναι μικρών διαστάσεων, δηλαδή του μεγέθους του κόκκου άμμου, τότε κατακαίεται και αποτεφρώνεται μέσα στην ατμόσφαιρα σε διάστημα 2-3 δευτερολέπτων.

Ορισμοί

Για διευκρίνηση των όρων - ονομάτων που λαμβάνουν ανάλογα τα μετέωρα σημειώνονται τα ακόλουθα:
Όταν το μετέωρο εισέλθει στην ατμόσφαιρα της Γης και ανεξάρτητα του πότε γίνεται αντιληπτό χαρακτηρίζεται μετεωρίτης.
Όταν ο μετεωρίτης παρατηρείται ως αστέρας που κινείται ταχύτατα αφήνοντας πίσω του φωτεινή ουρά λέγεται "διάττων αστήρ" ή Διάττοντας αστέρας.
Όταν όμως το μετέωρο ή μετεωρίτης έχει μεγαλύτερες διαστάσεις, όπου τότε πυρακτώνεται και εκρήγνυται με συνοδεία κρότου, ονομάζεται βολίδα ή "φαινόμενο βολίδας".
Όταν το μετέωρο είναι μεγαλύτερο από το μέγεθος ενός καρυδιού, τότε δεν προλαβαίνει ν΄ αποτεφρωθεί μέσα στην ατμόσφαιρα και πέφτει καιόμενο στο έδαφος. Επειδή τότε έχει πάψει πλέον να "μετεωρεί" ονομάζεται μετεωρόλιθος ή αερόλιθος. Συμβαίνει όμως πολλές φορές να χρησιμοποιείται εσφαλμένα ο όρος μετεωρίτης για τους αερόλιθους.

Δείτε επίσης

• Βροχή μετεώρων