Λευκαύγεια: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ρομπότ: Προσθήκη: lv:Albedo
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 3: Γραμμή 3:
Μετράται ως ο λόγος της ανακλώμενης προς την προσπίπτουσα [[ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία]] στην επιφάνεια. Το κλάσμα αυτό, που συνήθως εκφράζεται ως ποσοστό από 0% έως 100%, είναι μια σημαντική έννοια στην [[Κλιματολογία]] και την [[Αστρονομία]]. Ο λόγος αυτός εξαρτάται από την [[συχνότητα]] της θεωρούμενης ακτινοβολίας: όταν δίνεται χωρίς προσδιορισμούς, αναφέρεται στη μέση τιμή κατά μήκος του φάσματος του [[ορατό φως|ορατού φωτός]]. Επίσης εξαρτάται από τη γωνία πρόσπτωσης της ακτινοβολίας: αδιευκρίνιστο, αναφέρεται σε κάθετη πρόσπτωση.
Μετράται ως ο λόγος της ανακλώμενης προς την προσπίπτουσα [[ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία]] στην επιφάνεια. Το κλάσμα αυτό, που συνήθως εκφράζεται ως ποσοστό από 0% έως 100%, είναι μια σημαντική έννοια στην [[Κλιματολογία]] και την [[Αστρονομία]]. Ο λόγος αυτός εξαρτάται από την [[συχνότητα]] της θεωρούμενης ακτινοβολίας: όταν δίνεται χωρίς προσδιορισμούς, αναφέρεται στη μέση τιμή κατά μήκος του φάσματος του [[ορατό φως|ορατού φωτός]]. Επίσης εξαρτάται από τη γωνία πρόσπτωσης της ακτινοβολίας: αδιευκρίνιστο, αναφέρεται σε κάθετη πρόσπτωση.


Η λευκαύγεια του φρέσκου [[χιόνι|χιονιού]] είναι υψηλή: έως και 90%. Η επιφάνεια των ωκεανών έχει χαμηλή λευκαύγεια. Η [[Γη]] έχει μια μέση λευκαύγεια της τάξης του 37-39% (0,37 ως 0,39), ενώ η λευκαύγεια της [[Σελήνη]]ς είναι γύρω στο 12% ή 0,12. Στην Αστρονομία η λευκαύγεια των δορυφόρων και των αστεροειδών μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να συναχθεί η επιφανειακή τους σύσταση, ιδίως η περιεκτικότητά τους σε [[πάγος|πάγο]]. Ο [[Εγκέλαδος (δορυφόρος)|Εγκέλαδος]], ένας δορυφόρος του Κρόνου, έχει την υψηλότερη γνωστή λευκαύγεια από κάθε άλλο σώμα στο [[Ηλιακό Σύστημα]], με το 99% της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας να ανακλάται.
Η λευκαύγεια του φρέσκου [[χιόνι|χιονιού]] είναι υψηλή: έως και 90%. Η επιφάνεια των ωκεανών έχει χαμηλή λευκαύγεια. Η [[Γη]] έχει μια μέση λευκαύγεια της τάξης του 37-39% (0,37 ως 0,39), ενώ η λευκαύγεια της [[Σελήνη]]ς είναι γύρω στο 12% ή 0,12. Άλλες τιμές λευκαύγειας για γήινα συστήματα είναι 0,1-0,2 για φυλλοβόλα δάση, 0,05-0,15 για κωνοφόρα δάση, 0,90-0,95 για γρασίδι, 0,17-0,27 για τσιμεντένιο οδόστρωμα και 0,05-0,10 για οδόστρωμα από μαύρο χαλίκι. Στην Αστρονομία η λευκαύγεια των δορυφόρων και των αστεροειδών μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να συναχθεί η επιφανειακή τους σύσταση, ιδίως η περιεκτικότητά τους σε [[πάγος|πάγο]]. Ο [[Εγκέλαδος (δορυφόρος)|Εγκέλαδος]], ένας δορυφόρος του Κρόνου, έχει την υψηλότερη γνωστή λευκαύγεια από κάθε άλλο σώμα στο [[Ηλιακό Σύστημα]], με το 99% της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας να ανακλάται.


Η ανθρώπινη δραστηριότητα έχει μεταβάλλει τη λευκαύγεια (δια της αποψίλωσης των δασών και της δημιουργίας αγροκτημάτων, για παράδειγμα) σε διάφορες περιοχές ανά τον κόσμο. Ωστόσο, είναι δύσκολο να γίνει ποσοτική εκτίμηση αυτής της επίδρασης σε παγκόσμιο επίπεδο: δεν είναι ξεκάθαρο αν οι αλλαγές τείνουν να αυξήσουν ή να μειώσουν τη [[θέρμανση του πλανήτη]].
Η ανθρώπινη δραστηριότητα έχει μεταβάλλει τη λευκαύγεια (δια της αποψίλωσης των δασών και της δημιουργίας αγροκτημάτων, για παράδειγμα) σε διάφορες περιοχές ανά τον κόσμο. Ωστόσο, είναι δύσκολο να γίνει ποσοτική εκτίμηση αυτής της επίδρασης σε παγκόσμιο επίπεδο: δεν είναι ξεκάθαρο αν οι αλλαγές τείνουν να αυξήσουν ή να μειώσουν τη [[θέρμανση του πλανήτη]].

Έκδοση από την 13:20, 10 Ιανουαρίου 2009

Η λευκαύγεια ή άλβεδο (αγγλ. albedo) είναι το μέτρο της ανακλαστικότητας μιας επιφάνειας ή ενός σώματος.

Μετράται ως ο λόγος της ανακλώμενης προς την προσπίπτουσα ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία στην επιφάνεια. Το κλάσμα αυτό, που συνήθως εκφράζεται ως ποσοστό από 0% έως 100%, είναι μια σημαντική έννοια στην Κλιματολογία και την Αστρονομία. Ο λόγος αυτός εξαρτάται από την συχνότητα της θεωρούμενης ακτινοβολίας: όταν δίνεται χωρίς προσδιορισμούς, αναφέρεται στη μέση τιμή κατά μήκος του φάσματος του ορατού φωτός. Επίσης εξαρτάται από τη γωνία πρόσπτωσης της ακτινοβολίας: αδιευκρίνιστο, αναφέρεται σε κάθετη πρόσπτωση.

Η λευκαύγεια του φρέσκου χιονιού είναι υψηλή: έως και 90%. Η επιφάνεια των ωκεανών έχει χαμηλή λευκαύγεια. Η Γη έχει μια μέση λευκαύγεια της τάξης του 37-39% (0,37 ως 0,39), ενώ η λευκαύγεια της Σελήνης είναι γύρω στο 12% ή 0,12. Άλλες τιμές λευκαύγειας για γήινα συστήματα είναι 0,1-0,2 για φυλλοβόλα δάση, 0,05-0,15 για κωνοφόρα δάση, 0,90-0,95 για γρασίδι, 0,17-0,27 για τσιμεντένιο οδόστρωμα και 0,05-0,10 για οδόστρωμα από μαύρο χαλίκι. Στην Αστρονομία η λευκαύγεια των δορυφόρων και των αστεροειδών μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να συναχθεί η επιφανειακή τους σύσταση, ιδίως η περιεκτικότητά τους σε πάγο. Ο Εγκέλαδος, ένας δορυφόρος του Κρόνου, έχει την υψηλότερη γνωστή λευκαύγεια από κάθε άλλο σώμα στο Ηλιακό Σύστημα, με το 99% της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας να ανακλάται.

Η ανθρώπινη δραστηριότητα έχει μεταβάλλει τη λευκαύγεια (δια της αποψίλωσης των δασών και της δημιουργίας αγροκτημάτων, για παράδειγμα) σε διάφορες περιοχές ανά τον κόσμο. Ωστόσο, είναι δύσκολο να γίνει ποσοτική εκτίμηση αυτής της επίδρασης σε παγκόσμιο επίπεδο: δεν είναι ξεκάθαρο αν οι αλλαγές τείνουν να αυξήσουν ή να μειώσουν τη θέρμανση του πλανήτη.

Το «κλασικό» παράδειγμα για την επίδραση της λευκαύγειας είναι η ανάδραση μεταξύ χιονιού και θερμοκρασίας. Αν μια καλυμμένη με χιόνι περιοχή ζεσταθεί και το χιόνι λιώσει, η λευκαύγεια μειώνεται, απορροφάται περισσότερο ηλιακό φως, και η θερμοκρασία τείνει να αυξηθεί. Το αντίστροφο είναι επίσης αλήθεια: αν σχηματιστεί χιόνι, ξεκινά ένας κύκλος ψύξης. Η ένταση της επίδρασης της λευκαύγειας εξαρτάται από το μέγεθος της μεταβολής της λευκαύγειας και το ποσό της ροής της ηλιακής ακτινοβολίας· για το λόγο αυτό, μπορεί να γίνει πολύ μεγάλη στους τροπικούς.

Το άρθρο βασίστηκε στο αντίστοιχο άρθρο της αγγλικής Βικιπαίδειας.