Κτήριο του Ράιχσταγκ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Adimi (συζήτηση | συνεισφορές)
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μ Ρομπότ: Προσθήκη: lt:Reichstagas (pastatas)
Γραμμή 36: Γραμμή 36:
[[fr:Palais du Reichstag]]
[[fr:Palais du Reichstag]]
[[gl:Reichstag]]
[[gl:Reichstag]]
[[hu:Reichstag (épület)]]
[[id:Gedung Reichstag]]
[[id:Gedung Reichstag]]
[[is:Þinghúsið í Berlín]]
[[is:Þinghúsið í Berlín]]
Γραμμή 44: Γραμμή 45:
[[ksh:Reichsdaach (Berlin)]]
[[ksh:Reichsdaach (Berlin)]]
[[lb:Reichstag (Gebai)]]
[[lb:Reichstag (Gebai)]]
[[hu:Reichstag (épület)]]
[[lt:Reichstagas (pastatas)]]
[[nl:Rijksdaggebouw]]
[[nl:Rijksdaggebouw]]
[[no:Riksdagsbygningen i Berlin]]
[[no:Riksdagsbygningen i Berlin]]

Έκδοση από την 22:24, 26 Δεκεμβρίου 2008

Συντεταγμένες: 52°31′07″N 13°22′34″E / 52.5186°N 13.3761°E / 52.5186; 13.3761

Η αφιέρωση DEM DEUTSCHEN VOLKE - "στον Γερμανικό λαό" - στην πρόσοψη .

Το Ράιχσταγκ (γερμ. Reichstag) είναι το κτίριο που στεγάζει το Γερμανικό ομοσπονδιακό κοινοβούλιο (γερμ. Bundestag) στο Βερολίνο. Το κτίριο έχει πλούσια ιστορία, παράλληλη με την άνοδο της Γερμανίας στην ευρωπαϊκή σκηνή, τις κρίσιμες στιγμές της νεώτερης γερμανικής ιστορίας και την ανάπτυξη του κοινοβουλευτισμού.

Ξεκίνησε να σχεδιάζεται το 1881 από την γερμανική βουλή. Τον αρχιτεκτονικό διαγωνισμό κέρδισε ο Paul Wallott, και οι εργασίες διήρκεσαν από το 1884 μέχρι την αποπεράτωση το 1894. Σε αυτό το κτίριο διεκήρυξε ο σοσιαλδημοκράτης Φίλιπ Σάιντεμαν στις 9 Νοεμβρίου 1918 την παραίτηση του Κάιζερ Γουλιέλμου Β' και, συνεπώς, την κατάργηση της μοναρχίας και την πρώτη γερμανική δημοκρατία (χωρίς μονάρχη), γερμ. Republik.

Το 1933 πυρπολήθηκε, γεγονός με μεγάλη συμβολική και πολιτική σημασία, ίσως από εθνικοσοσιαλιστές (ναζί) με στόχο να ρίξουν την ευθύνη στους κομμουνιστές προκειμένου να αρχίσουν μεγάλης κλίμακας διώξεις κατά των πολιτικών τους αντιπάλων και να οδηγήσουν την Γερμανία στην δικτατορία. Οι ναζί φρόντισαν να ισχύει η θανατική ποινή για εμπρησμό, ο νόμος είχε μάλιστα αναδρομική ισχύ. Έτσι ο Ολλανδός Marinus van der Lubbe που συνελήφθη για την πράξη καταδικάστηκε σε θάνατο.

[Εξωτερικά επιδιορθώθηκε εν μέρει και ήταν μέσα στα σχέδια του Χίτλερ για την διοικητική ζώνη που ήθελε να φτιάξει με την ονομασία Παγκόσμια Πρωτεύουσα Γερμανία (Welthauptstadt Germania). Άλλα σχέδια για την περιοχή ήταν μια γιγαντιαία Αψίδα του Θριάμβου στην θέση της Πύλης του Βρανδεμβούργου, η Αίθουσα του Λαού (Volkshalle) με χώρο για 180.000 άτομα κ.ά.]

Κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο όμως υπέστη τις περισσότερες ζημιές. Με την διαίρεση της πόλεως από τους Συμμάχους (1945) το κτίριο ήταν στο Δυτικό Βερολίνο, στο όριο του βρεταννικού τομέα, επιδιορθώθηκε εν μέρει και χρησιμοποιήθηκε ως μουσείο. Ο γνωστός θόλος του κτιρίου ανατινάχτηκε το 1954 για να ελαφρύνει την υπόλοιπη δομή. Από το 1961 μέχρι το 1989 το πασίγνωστο «Τείχος του Βερολίνου» περνούσε λίγα μέτρα πίσω από το κτίριο, όπου ξεκινούσε ο σοβιετικός τομέας ή το Ανατολικό Βερολίνο.

Μετά την επανένωση των Γερμανιών το 1990, αποφασίστηκε στις 20 Ιουνίου 1991 η μεταφορά της Βουλής από την Βόννη στο Βερολίνο. Στέγη της Βουλής θα γινόταν πάλι το κτίριο του Ράιχσταγκ, την ανακαίνιση του οποίου ανέλαβε, μετά από διεθνή αρχιτεκτονικό διαγωνισμό, ο Σερ Νόρμαν Φόστερ. Κυρίαρχο χαρακτηριστικό του νέου σχεδίου είναι ο διαφανής θόλος, δωρεάν επισκέψιμος γιά το κοινό, σύμβολο της διαφάνειας στην νέα Γερμανία.

Από το 1999 που εγκαινιάστηκε το κτίριο εως σήμερα, 18 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν επισκεφτεί το κτίριο για να θαυμάσουν τον θόλο και το μικρό μουσείο που έχει δημιουργηθεί μέσα σε αυτόν.

Πρότυπο:Link FA

Πρότυπο:Link FA