Σατούρνους

Στη ρωμαϊκή μυθολογία, ο Σατούρνους ήταν κύρια θεότητα της γεωργίας. Ταυτίζεται με τον Κρόνο στην ελληνική μυθολογία.

Σύζυγος του Σατούρνους ήταν η Οπς κι όχι η Μάγκνα Μάτερ, η αντίστοιχη θεότητα της Ρέας, ενώ ανάμεσα στα παιδιά του συγκαταλέγονται η Κέρες, ο Γιούπιτερ κι άλλες θεότητες. Ο Σατούρνους έδωσε το όνομά του στην αγγλική ονομασία της ημέρας του Σαββάτου (Saturday), καθώς και στον πλανήτη Κρόνο (Saturn).

Σατούρνους, θεός των Ρωμαίων

Πριν την επιρροή του ελληνικού πολιτισμού στους Ρωμαίους, η Ρώμη είχε τους δικούς της θεούς, οι οποίοι αναφέρονταν ως numina, που σημαίνει δυνάμεις ή επιθυμίες. Οι πρώτοι λοιπόν Ρωμαίοι δεν απέδιδαν στους θεούς τους ποιητικές και ανώτερες ιδιότητες, αλλά τους έβλεπαν με περισσότερο πρακτικό τρόπο, ως μέρος της καθημερινής τους ζωής. Τέτοιες θεότητες ήταν οι Λάρες και οι Πενάτες.

Ο Σατούρνους ήταν αρχικά μια από αυτές τις θεότητες και προστάτευε τους καρπούς. Σύζυγός του ήταν η Οπς, που βοηθούσε κι αυτή τους γεωργούς στη συγκομιδή. Αργότερα, όταν οι Ρωμαίοι επηρεάστηκαν από τον ελληνικό πολιτισμό, το πάνθεόν τους δανείστηκε στοιχεία από την ελληνική μυθολογία κι έτσι ο Σατούρνους ταυτίστηκε με τον Κρόνο και δημιουργήθηκαν μύθοι γύρω από εκείνον.

Ως ανάμνηση της Χρυσής Εποχής της ανθρωπότητας, μιας μυθικής εποχής που άρχοντας ήταν ο Σατούρνους, κατά τους χειμερινούς μήνες και κατά την περίοδο του χειμερινού ηλιοστασίου πραγματοποιούνταν τα Σατουρνάλια, γιορτή προς τιμήν του θεού Σατούρνους.