Μανουήλ Β΄ Μέγας Κομνηνός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε

Ενδογραμμικά

Έκδοση από την 07:47, 21 Νοεμβρίου 2008

Ο Μανουήλ Β' Μέγας Κομνηνος (περίπου 1324-1333), υπήρξε Αυτοκράτορας της Τραπεζούντας για μόλις οκτώ μήνες το 1332. Ήταν πιθανότατα νόθος γιος του Αυτοκράτορα Ανδρόνικου Γ' Μέγα Κομνηνού, που σε ηλικία οκτώ χρονών τον διαδέχτηκε στον θρόνο, τον Ιανουάριο του 1332.

Στην περίοδο αυτή η Τραπεζούντα δέχτηκε την επίθεση του Τούρκου Μπαϊράμ Μπέυ, άρχοντα της περιοχής των Χαλυβίων. Η επίθεσή του τελικά απωθήθηκε. Παρόλο όμως που απωθήθηκαν οι Τουρκομάνοι, η θέση του νεαρού Αυτοκράτορα ήταν ιδιαίτερα ανασφαλής και οι εχθροί στο εσωτερικό του κράτους ήταν αρκετά ισχυροί.

Το εγκλήματα του πατέρα του είχαν συγκλονίσει τον λαό, τόσο που τον είχαν διαιρέσει σε δύο αντίπαλα στρατόπεδα. Η φιλοβυζαντινή μερίδα προσκάλεσε τον θείο του Μανουήλ, Βασίλειο, να επιστρέψει στην Τραπεζούντα. Ο Μανουήλ καθαιρέθηκε μετά από οκτώ μηνών βασιλεία και οι υποστηρικτές του στην αυλή της Τραπεζούντας εκτελέστηκαν. Το 1333 όμως πραγματοποιήθηκε ανεπιτυχής εξέγερση με σκοπό να επαναφερθεί στον θρόνο, στην οποία ηγήθηκε κάποιος μέγας δούκας Ιωάννης. Μετά από την κατάπνιξη της εξέγερσης ο Βασίλειος διέταξε και κατάφερε τη δολοφονία του.

Πηγές

Ιστορία του Ελληνικού Έθνους. Εκδοτική Αθηνών. Τόμος Θ'. «Οι Αυτοκράτορες της Τραπεζούντας», σελ. 333. ISBN 960-213-105-5.

@@ Γραμμή 1: / Γραμμή 1: @@
 {{Αυτοκράτορες της Τραπεζούντας}}
-Ο Μανουήλ Β' Μέγας Κομνηνος (περίπου 1324-1333), υπήρξε [[Αυτοκρατορία της Τραπεζούντας|Αυτοκράτορας της Τραπεζούντας]] για μόλις οκτώ μήνες το 1332. Ήταν πιθανότατα ο νόθος γιος του Αυτοκράτορα [[Ανδρόνικος Γ' Μέγας Κομνηνός|Ανδρόνικου Γ' Μέγα Κομνηνού]], που σε ηλικία οκτώ χρονών τον διαδέχτηκε στον θρόνο, τον Ιανουάριο του 1332.
+Ο Μανουήλ Β' Μέγας Κομνηνος (περίπου [[1324]]-[[1333]]), υπήρξε [[Αυτοκρατορία της Τραπεζούντας|Αυτοκράτορας της Τραπεζούντας]] για μόλις οκτώ μήνες το 1332. Ήταν πιθανότατα νόθος γιος του Αυτοκράτορα [[Ανδρόνικος Γ' Μέγας Κομνηνός|Ανδρόνικου Γ' Μέγα Κομνηνού]], που σε ηλικία οκτώ χρονών τον διαδέχτηκε στον θρόνο, τον Ιανουάριο του [[1332]].
-Στην περίοδο αυτή η Τραπεζούντα δέχτηκε την επίθεση του Τούσκου Μπαϊράμ Μπέυ, άρχοντα της περιοχής των Χαλυβίων. Η επίθεσή του τελικά απωθήθηκε. Παρόλο όμως που αποθύθηκαν οι Τουρκομάνοι, η θέση του νεαρού Αυτοκράτορα ήταν ιδιαίτερα ανασφαλής και οι εχθροί στο εσωτερικό του κράτους ήταν αρκατά ισχυροί.θικιι
+Στην περίοδο αυτή η Τραπεζούντα δέχτηκε την επίθεση του Τούρκου Μπαϊράμ Μπέυ, άρχοντα της περιοχής των Χαλυβίων. Η επίθεσή του τελικά απωθήθηκε. Παρόλο όμως που απωθήθηκαν οι Τουρκομάνοι, η θέση του νεαρού Αυτοκράτορα ήταν ιδιαίτερα ανασφαλής και οι εχθροί στο εσωτερικό του κράτους ήταν αρκετά ισχυροί.
+Το εγκλήματα του πατέρα του είχαν συγκλονίσει τον λαό, τόσο που τον είχαν διαιρέσει σε δύο αντίπαλα στρατόπεδα. Η φιλοβυζαντινή μερίδα προσκάλεσε τον θείο του Μανουήλ, Βασίλειο, να επιστρέψει στην Τραπεζούντα. Ο Μανουήλ καθαιρέθηκε μετά από οκτώ μηνών βασιλεία και οι υποστηρικτές του στην αυλή της Τραπεζούντας εκτελέστηκαν. Το [[1333]] όμως πραγματοποιήθηκε ανεπιτυχής εξέγερση με σκοπό να επαναφερθεί στον θρόνο, στην οποία ηγήθηκε κάποιος μέγας δούκας Ιωάννης. Μετά από την κατάπνιξη της εξέγερσης ο Βασίλειος διέταξε και κατάφερε τη δολοφονία του.
-Το εγκλήματα του πατέρα του είχαν συγκλονίσει τον λαό τόσο πολύ που τον είχαν διαιρέσει σε σε δύο αντίπαλα στρατόπεδα. Η φιλοβυζαντινή μερίδα προσκάλεσε τον θείο του Μανουήλ, Βασίλειο να επιστρέψει στην Τραπεζούντα. Ο Μανουήλ καθαιρέθηκε μετά από οκτώ μηνών βασιλεία και οι υποστηρικτές του στην αυλή της Τραπεζούντας εκτελέστηκαν. Το 1333, όμως, πραγματοποιήθηκε ανεπιτυχής εξέγερση με σκοπό να επαναφερθεί στον θρόνο, στην οποία ηγήθηκε κάποιος μέγας δούκας Ιωάννης. Μετά από την κατάπνιξη της εξέγερσης ο Βασίλειος διέταξε και κατάφερε την δολοφονία του.
 ==Πηγές==
-* Ιστορία του Ελληνικού Έθνους. Εκδοτική Αθηνών. Τόμος Θ'. Οι Αυτοκράτορες της Τραπεζούντας, σελ. 333. ISBN 960-213-105-5.
+* ''Ιστορία του Ελληνικού Έθνους''. Εκδοτική Αθηνών. Τόμος Θ'. «Οι Αυτοκράτορες της Τραπεζούντας», σελ. 333. ISBN 960-213-105-5.
-[[Κατηγορία:Αυτοκράτορες της Τραπεζούντας]]
+[[Κατηγορία:Αυτοκράτορες της Τραπεζούντας|Μανουηλ Β]]
 [[de:Manuel II. (Trapezunt)]]